Το έπος της Μαδρίτης, η απόφασή του να αποχωρήσει και το "κλειδί" της επιστροφής του ΑΡΗ στη φυσική του θέση
Εκτορ Κούπερ για όλους και για όλα! Ο Αργεντινός τεχνικός μετά από πολύ καιρό μίλησε ξανά για τον δικό του ΑΡΗ με μία συνέντευξη-εξομολόγηση στην “ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ” για το χθες, το σήμερα και το αύριο του συλλόγου.
Διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη που έδωσε ο Αργεντινός τεχνικός στην εφημερίδα “ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!” και στον Νίκο Παπαδόπουλο.
“Ενότητα και όραμα για να ξυπνήσει ξανά το… ηφαίστειο”
– H παρουσία σας στον ΑΡΗ μοιάζει κάτι μακρινό ή ακόμα θυμάστε έντονα εκείνη την περίοδο;
Μέχρι και σήμερα τα συναισθήματα είναι πάρα πολύ έντονα. Για εμάς, δηλαδή εμένα, τον Κάρλος (σ.σ. Φανταγκούσι) και τον Αντώνη (σ.σ. Σαριόγλου), που περάσαμε από την ομάδα, είναι αδύνατο να πιστέψουμε ότι βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Ζήσαμε όμορφες στιγμές, μεγάλες χαρές, έντονες καταστάσεις. Συναισθήματα, τα οποία δεν φθείρονται από τον χρόνο. Έχουν περάσει έξι χρόνια και νιώθω σαν να έχουν συμβεί όλα χθες”.
“Μαδρίτη και… Τούμπα”
– Αν εξαιρέσουμε τη νίκη μέσα στη Μαδρίτη, ποιά είναι η αμέσως επόμενη έντονη στιγμή που κρατάτε από τον ΑΡΗ;
«Έχω κρατήσει πάρα πολλές εικόνες από εκείνο το βράδυ στη Μαδρίτη. Είδα τον κόσμο να είναι μια αγκαλιά με την ομάδα και να πανηγυρίζουν λες και παίζαμε στο “Κλεάνθης Βικελίδης”. Υπήρχε τόση χαρά, τόση περηφάνια… Είναι κάτι που έμεινε ανεξίτηλο στη μνήμη μου. Από εκεί και πέρα, άλλη μια εξίσου σημαντική βραδιά ήταν το 0-1 με τον Π.Α.Ο.Κ. στο γήπεδο της Τούμπας, εκεί όπου είχα κάνει το ντεμπούτο μου ως προπονητής του ΑΡΗ. Ήταν ένα κρίσιμο παιχνίδι και μεγάλης σημασίας για τους οπαδούς των δύο ομάδων, όπως φυσικά και για όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα. Η ομάδα μας κατάφερε να “σπάσει” μια παράδοση αρκετών χρόνων. Υπήρξαν βέβαια και άλλα τέτοια παιχνίδια σε Ελλάδα ή Ευρώπη, αλλά εκείνο της Τούμπας παραμένει ακόμα στο μυαλό μου».
– Ποιό ήταν το μυστικό εκείνης της μεγάλης ευρωπαϊκής πορείας τη σεζόν 2010-11;
Παρόλο που ξεκινήσαμε σχεδόν από το “μηδέν”, έχοντας ως βάση το ρόστερ που μας οδήγησε στον τελικό του Κυπέλλου και στην 4η θέση στο πρωτάθλημα, καταφέραμε μέσα σε λίγο χρόνο να «χτίσουμε» μια ομάδα με συνοχή. Μια σκληροτράχηλη ομάδα, που «κατάπινε» χιλιόμετρα, με πολλές αλληλοκαλύψεις και μ’ έναν κοινό στόχο. Ήμασταν προσηλωμένοι και πεπεισμένοι για τη δουλειά που κάναμε. Γράψαμε λαμπρές σελίδες στην ιστορία ενός τεράστιου Συλλόγου.
“Δύσκολο να χαρακτηρίσω πως ένιωσα όταν έφυγα”
– Φύγατε πικραμένος από την ομάδα;
Είναι περίεργο… Ακόμα και σήμερα είναι δύσκολο να χαρακτηρίσω πως ένιωσα όταν πήρα την απόφαση να φύγω από τον ΑΡΗ. Έχω κρατήσει μόνο ευχάριστες αναμνήσεις, οπότε δεν θα μιλήσω για πικρία και στεναχώρια. Θεωρώ ότι κάναμε τη δουλειά μας όσο καλύτερα μπορούσαμε. Προσεγγίσαμε τον Σύλλογο με απόλυτα επαγγελματική προσήλωση και με πολλά έντονα συναισθήματα.
– Νιώθετε ότι στον ΑΡΗ έχετε αφήσει κάτι στη μέση;
Θεωρώ ότι η ομάδα επί των ημερών μας απέδειξε τη δυναμική που είχε πάντα. Ήμασταν ενωμένοι και πετύχαμε πολλά μέσα στο γήπεδο. Ήρθε, όμως, η στιγμή που θεώρησα ότι έπρεπε να αποχωρήσω. Ποτέ στην επαγγελματική μου καριέρα δεν ένιωσα ότι άφησα κάτι στην μέση, διότι πιστεύω ότι πάντα δίνω ό,τι έχω μέχρι τέλος. Άλλες φορές τα αποτελέσματα σε ευνοούν άλλες όχι. Η δουλειά, όμως, είναι πάντα σκληρή.
“Μου φαίνεται σαν ψέμα…”
– Από αυτά που μαθαίνετε, τι πιστεύετε ότι φταίει και ο ΑΡΗΣ έχει φτάσει στο σημείο που βρίσκεται, με αποκορύφωμα την απώλεια αγωνιστικά της ανόδου στη Σούπερ Λιγκ;
Είναι δύσκολο να εκφέρεις γνώμη όταν βρίσκεσαι τόσο μακριά και η πληροφόρηση είναι σαφώς περιορισμένη. Σας είπα και προηγουμένως ότι μου φαίνεται σαν ψέμα η θέση στην οποία έχει βρεθεί η ομάδα. Σίγουρα έγιναν πολλά λάθη. Είναι πραγματικά απίστευτο μια ομάδα με τη δυναμική του ΑΡΗ να έχει βρεθεί σε τόσο δύσκολη θέση.
– Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει, προκειμένου η ομάδα ζήσει ξανά χρονιές, όπως εκείνη της Μαδρίτης;
Ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να “χτιστεί” εκ νέου σε καινούργιες βάσεις και με γερά θεμέλια. Είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσεις τη λέξη υπομονή σ’ έναν τόσο απαιτητικό κόσμο, που έμαθε να βλέπει την ομάδα του να πρωταγωνιστεί. Πόσο μάλλον όταν έχουν περάσει τρία χρόνια και η ομάδα δεν έχει επιστρέψει στη φυσική της θέση. Πρέπει να υπάρχει σωστός σχεδιασμός, όραμα και επίτευξη των στόχων βήμα-βήμα. Είναι ουτοπικό να μιλάμε στους φιλάθλους του ΑΡΗ για τις μέρες της Μαδρίτης εάν η ομάδα δεν μπορέσει να βρει πρώτα την ταυτότητά της.
“Ο Αντώνης κέρδισε την εμπιστοσύνη μου”
-Από τον ΑΡΗ δεν κρατήσατε μόνο καλές στιγμές, αλλά και τον Αντώνη Σαριόγλου, ο οποίος αποτελεί τον άμεσο συνεργάτη σας όλα αυτά τα χρόνια.
Είχαμε πάρα πολύ καλή συνεργασία στον ΑΡΗ. Ήταν το πρόσωπο, που νιώθαμε πιο κοντά μας, ως προπονητικό επιτελείο και δεν άργησε να κερδίσει την εμπιστοσύνη μου, τόσο ως επαγγελματίας όσο και ως άνθρωπος. Όταν έφυγα από τον ΑΡΗ κρατήσαμε επαφές και πάντα είχα στο μυαλό μου την εκ νέου συνεργασία μας, καθώς γνώριζα ότι είναι κάτοχος πτυχίου Γυμναστικής Ακαδημίας με ειδικότητα στο ποδόσφαιρο. Όταν ήρθα να ρυθμίσω τις λεπτομέρειες της συνεργασίας μου με την Εθνική Αιγύπτου, μίλησα με τον συνεργάτη μου και αποφασίσαμε ότι ήρθε η στιγμή να εντάξουμε τον Αντώνη στο επιτελείο μας. Γνωρίζαμε ότι δεν θα πέφταμε έξω στην επιλογή αυτή.
-Στον ΑΡΗ θα γυρνούσατε κάποια στιγμή;
Η ζωή λένε “πως κάνει κύκλους” και επίσης πολλές φορές λένε “ποτέ μην λες ποτέ”. Με τον ΑΡΗ με συνδέουν ιδιαίτεροι δεσμοί. Οπότε ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να φέρει το μέλλον…
-Το μήνυμα σας στους φίλους του ΑΡΗ;
Το να αφήσεις ένα μήνυμα σ’ έναν κόσμο, που νιώθει τόσο πικραμένος είναι εξαιρετικά δύσκολο. Παρόλα αυτά στους ποδοσφαιρικούς κύκλους συνηθίζουμε να λέμε πως ο άνδρας μπορεί να αλλάξει αυτοκίνητο, σπίτι, δουλειά ακόμα και την γυναίκα του. Την ομάδα του όμως, ποτέ! Ειδικά οι οπαδοί του ΑΡΗ, οι οποίοι πραγματικά ζουν για την ομάδα τους. Είμαι σίγουρος ότι ποτέ δεν θα προδώσουν τα χρώματά της. Ο ΑΡΗΣ χρειάζεται ενότητα και όραμα για να ξυπνήσει ξανά σαν… ηφαίστειο, που ποτέ δεν ήταν ανενεργό.
“Μουντιάλ, ο στόχος ολόκληρου του έθνους”
– Παρά την απώλεια του Κόπα Άφρικα στην Αίγυπτο σας εμπιστεύονται και πάτε ολοταχώς για το Μουντιάλ…
Μέχρι τώρα τα πράγματα πηγαίνουν πάρα πολύ καλά. Είναι μια εθνική που προερχόταν από αρκετές αποτυχίες και έπρεπε να δουλέψουμε για να επανέλθει στις επιτυχίες του πρόσφατου παρελθόντος. Τα πολλά θετικά αποτελέσματα, μας έχουν βοηθήσει για να εδραιώσουμε την φιλοσοφία μας στην ομάδα. Η εθνική Αιγύπτου αποτελείται από ποδοσφαιριστές νεαρής ηλικίας και ορισμένοι εξ αυτών παίζουν σε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Παρόλα αυτά είναι πάντα πρόθυμοι για δουλειά. Είναι ταπεινοί χαρακτήρες, εξαιρετικά παιδιά και επαγγελματίες. Είναι τιμή και χαρά να τους προπονείς. Όλοι μαζί μένουμε προσηλωμένοι στον στόχο μας. Όχι μόνο της ομάδας, αλλά και ολόκληρου του έθνους, δηλαδή να πάρουμε το εισιτήριο για το Μουντιάλ για πρώτη φορά μετά το 1990. Δεν επαναπαυόμαστε και συνεχίζουμε τη σκληρή δουλειά μέχρι την υλοποίηση ενός ονείρου, που πλέον έχει γίνει και δικό μας.
-Σας έχει λείψει ο πάγκος ενός συλλόγου και, αν, ναι, μετά το Παγκόσμιο θα αποχωρήσετε από την Αίγυπτο;
Σίγουρα η καθημερινότητα είναι κάτι που μου λείπει πάρα πολύ, όμως κάθε εμπειρία είναι ξεχωριστή. Μην ξεχνάτε ότι η παρουσία σε μια εθνική ομάδα αποτελεί τεράστια τιμή. Είναι πάρα πολύ δυνατό συναίσθημα να εκπροσωπείς μια χώρα, έναν ολόκληρο λαό. Πόσο μάλλον εδώ στην Αίγυπτο, που αγκαλιάζουν την εθνική τους με τεράστια αγάπη και πάθος.