Το θέμα για τον ΑΡΗ στην Τρίπολη ήταν η νίκη πάσα θυσία, δίχως περιθώρια για τρίτη διαδοχική γκέλα.
Το χθεσινό 2-0 βοήθησε την ομάδα να διατηρήσει μία λογική απόσταση από την κορυφή και να βρεθεί μία ανάσα από τις πρώτες θέσεις, σε ένα πρωτάθλημα που ακόμα έχει αρκετό δρόμο μπροστά του.
Το ευτύχημα για τον ΑΡΗ είναι ότι αυτή η νίκη συνδυάστηκε και με μία εικόνα που άρεσε. Προς Θεού, ο ΑΡΗΣ δεν έγινε ξαφνικά σε δύο αγωνιστικές η τέλεια ομάδα. Έχει τα θεματάκια του κυρίως ανασταλτικά και φάνηκαν χθες. Τόσο με τον ΠΑΟΚ όμως όσο και χθες, αποδείχθηκε ότι δεν είναι τόσο θέμα ρόστερ αλλά ζήτημα διαχείρισης αυτού του ρόστερ.
Η βασική διαφορά του χθεσινού αγώνα με το ντέρμπι, είναι η διαφορετική ενέργεια του ΑΡΗ μέσα στο γήπεδο. Δεν έτρεχε απλά περισσότερο. Αρχισε να βγάζει εντάσεις, να πιέζει παραπάνω στη μπάλα -ειδικά στο μεσαίο τρίτο- και να μην αφήνει τον Αστέρα σε αρκετές περιπτώσεις να βρει καλές προϋποθέσεις στο άλλο μισό του γήπεδο. Εδώ είδαμε μέχρι και τον Γκρέι να τρέχει ή να πιέζει λίγο παραπάνω αλλά στο πλάτος του δικού του χώρου. Και αυτό κάτι λέει…
Ο Τερζής δικαιώθηκε για την τόλμη του με το 4-3-3 -δεν είναι εύκολη διάταξη και η ομάδα τη δούλεψε μόλις λίγες μέρες- και τους δύο εσωτερικούς μέσους. Ετσι ο ΑΡΗΣ είχε παραπάνω παίκτες στα μεσοδιαστήματα ή στις πλευρές, δημιουργούσε υπεραριθμίες και έδειχνε να έχει τον έλεγχο ακόμα και όταν ο Αστέρας πίεσε παραπάνω. Για να γίνει αυτό, έπαιξε ρόλο η κούραση κάποιων παικτών του ΑΡΗ και φυσικά η αποβολή του Ματέο που άλλαξε τα δεδομένα στο ματς. Εκεί υπήρχε ο Κουέστα και το λάθος του Αστέρα να σηκώσει τη μπάλα. Οσο την είχε κάτω, έδειχνε πιο επικίνδυνος, αλλά από ένα σημείο και μετά δεν γινόταν αλλιώς αφού οι γραμμές του ΑΡΗ ήταν πολύ κοντά.
Ο Άλαν Πάρντιου έχει ήδη μία πρώτη εικόνα από το στραβό ξεκίνημα του ΑΡΗ στη σεζόν και φυσικά από τα δύο τελευταία ματς. Αυτά που του επιβεβαιώνουν -όπως σε όλους- ότι το θέμα είναι να διαχειριστεί σωστά το υπάρχον ρόστερ, μαζί με τις τελευταίες προσθήκες. Οχι μόνο διαχείριση στα ματς αλλά κυρίως σε όλη τη δουλειά που γίνεται πριν από αυτά.
Τα ματς με ΠΑΟΚ και Αστέρα δείχνουν στον Άγγλο προτερήματα και ζητήματα προς διόρθωση, όπως για παράδειγμα το ανασταλτικό κομμάτι, όπου χθες βέβαια έπαιξε ρόλο και η επιπολαιότητα σε ορισμένα σημεία.
Ο Πάρντιου έχει ένα καλό πρώτο δείγμα για να μυηθεί στα της ομάδας και μία διακοπή μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό για να τη μάθει πολύ καλύτερα. Οπως φυσικά ένα πρώτο διάστημα για να δούμε στις προπονήσεις τον τρόπο δουλειάς και την προσέγγισή του.
Και τώρα που τελειώσαμε το ποδόσφαιρο, ας πάμε και στη διαιτησία.
Εάν ο ΑΡΗΣ δεν ήταν τόσο καλός και κυρίως ουσιαστικός, ο Τσέτσιλας θα μπορούσε να τινάξει τον αγώνα στον αέρα. Έπαιξε έδρα υπέρ του δέοντος, εξάντλησε την αυστηρότητά του με τον Ματέο και έκλεισε τα μάτια σε πέναλτι. Δεν ξέρω αν πρέπει να υπάρχουν υποψίες όπως ανέφερε η ΠΑΕ στην εύστοχη ανακοίνωσή της, χωρίς να αλλάζει τη στάση μου πάνω σε αυτό το θέμα. Οι ανακοινώσεις δεν βοηθούν. Αλλιώς λύνονται αυτά. Δείτε τον Παναθηναϊκό, που από πέρυσι η διαιτησία τον πάει… τρένο.
Ο Τσέτσιλας είναι κακός διαιτητής, μπαίνοντας και αυτός στη λίστα των Έλληνων ρέφερι που έχουν κάνει τα… δικά τους με τον ΑΡΗ.