Ομολογώ ότι δεν είμαι και ο μεγαλύτερος… οπαδός των γενικών συνελεύσεων, είτε του Ερασιτέχνη είτε της ΚΜΑ παλαιότερα. Τα τελευταία πέντε χρόνια έχω ζήσει δόξα τω Θεώ αρκετές και αυτό οφείλεται στον ΑΡΗ.
Οσο όμως και αν δεν τις «πάω», λόγω των 5-10 γνωστών τύπων που καπηλεύονται τις δημοκρατικές διαδικασίες για να τις μετατρέψουν σε… ροντέο -φυσικά για τα δικά τους συμφέροντα- με κάνουν πιο σοφό, τόσο ως Αρειανό όσο και ως δημοσιογράφο. Στο τέλος όμως, πάντα θλίβομαι. Ενα θέμα που θα αναλυθεί άλλη στιγμή. Ας πάμε καλύτερα στα προχτεσινά.
Ο κόσμος του ΑΡΗ περίμενε να ακούσει τις θέσεις δύο ανθρώπων. Τι έχουν στο μυαλό τους για την ομάδα και ποιο είναι το δικό τους όραμα. Το όραμα που θα έπειθε τον κόσμο, ώστε να το κάνει κτήμα του και να το στηρίξει για το καλό της ομάδας και μόνο.
Η αλήθεια είναι ότι τα όσα είπε ο Αλεξ Κάλας, ήταν λίγο-πολύ γνωστά. Ενα πλάνο με συγκεκριμένους άξονες, προγραμματισμό και χωρίς μεγάλα λόγια. Τα τελευταία τα αποφεύγει άλλωστε και καλά κάνει, αφού γνωρίζει πολύ καλά ότι ο Αρειανός έχει χορτάσει από αυτά.
Από την άλλη, ο Νίκος Αρβανιτίδης ήταν το… φρέσκο πρόσωπο της βραδιάς. Απογοήτευσε τους περισσότερους που δεν αναφέρθηκε ο ίδιος εκτενώς στο πλάνο της κίνησης του, για το οποίο -επειδή λέμε και αλήθειες- δεν ειπώθηκαν και πάρα πολλά.
Ο Νίκος Κυρκούδης που πήρε και την ευθύνη για να παρουσιάσει το πλάνο της πλευράς Αρβανιτίδη, αναλώθηκε περισσότερο στα λάθη της περσινής χρονιάς, σε μία μορφή αντιπολίτευσης προς τον Αλεξ Κάλας, για την αποτυχία της αγωνιστικής ανόδου στην Φούτμπολ Λιγκ.
Ο Κάλας ξέρει ότι απέτυχε. Δεν αναλώθηκε όμως στο τι έγινε, ούτε προσπάθησε να ρίξει την ευθύνη στους προκατόχους του. Προσπαθεί να δει τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Ετσι ώστε ο ΑΡΗΣ να μπει σε νέα μονοπάτια, βγαίνοντας από εκείνα που είναι δύσβατα και ψυχοφθόρα. Ακόμα και διάλογο άνοιξε με τα μέλη του ΑΣ, παραδεχόμενος και ο ίδιος τον ιδιόμορφο χαρακτήρα του αδελφού του. Αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί ούτε ο ίδιος, όπως και το μερίδιο που έχει στην αγωνιστική αποτυχία της περσινής χρονιάς. Οπως έχω γράψει όμως παλαιότερα, τον Δημήτρη Καλαϊτζίδη δεν τον θέλουμε για γαμπρό, αλλά για να προσφέρει τις ποδοσφαιρικές του γνώσεις στην ομάδα. Και αυτές είναι αρκετές, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Και στην τελική, ο Κάλας έχει τα λεφτά, άρα αυτός αποφασίζει. Αν πράττει σωστά ή λάθος, θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.
Δεν μπορείς λοιπόν να κερδίσεις τον κόσμο, καταδεικνύοντας τα λάθη του αντιπάλου σου ή φωνάζοντας και λαϊκίζοντας για να κερδίσεις τις εντυπώσεις. Παλαιότερα, μπορεί να έπιανε, όπως γινόταν στην πολιτική σκηνή, αλλά ο κόσμος του ΑΡΗ έχει ξυπνήσει πλέον και ξέρει να κρίνει. Εστω και αν υπάρχουν κάποιοι που είναι αντίθετοι και προσπαθούν, ηθελημένα ή όχι, να σπέρνουν την διχόνοια. Και αυτοί Αρειανοί είναι. Απλά είναι κουρασμένοι, ταλαιπωρημένοι ή ακόμα και δύσπιστοι απέναντι στον οποιοδήποτε.
Αρειανοί είναι και όσοι απαρτίζουν την πλευρά Αρβανιτίδη. Και μακάρι να μείνουν ενεργοί και να βοηθήσουν, αν χρειαστεί. Η εικόνα των δύο πλευρών να δίνουν τα χέρια μετά το τέλος της συνέλευσης, είναι η μόνη που θέλω να θυμάμαι από την ΓΣ. Εκείνη τη στιγμή υπήρξε πολιτισμός. Νωρίτερα; Δύσκολα…
Αν δεν έρθει λοιπόν ουρανοκατέβατη μία βαλίτσα με χρήματα στο άνοιγμα του νέου μετοχικού κεφαλαίου, ο Αλεξ Κάλας θα είναι και τυπικά το νέο κουμάντο του ΑΡΗ, εφόσον κάνει πράξη τις δεσμεύσεις του φυσικά και βάλει στην ΑΜΚ το ποσό του 1,8 εκατ. ευρώ. Ετσι θα θα γίνει το αφεντικό της ομάδας ή για να το θέσουμε καλύτερα, ο άνθρωπος που «κουβαλάει» ένα όραμα, το οποίο όλοι πρέπει να στηρίξουν. Κριτική θα πρέπει πάντα να υπάρχει, αλλά πάντα εποικοδομητική και όταν το απαιτούν οι στιγμές. Το τελευταίο εξάμηνο ήταν… σχολείο για τον ομογενή επιχειρηματία. Επαθε και τώρα μένει να φανεί αν έμαθε. Το έχει πει και ο ίδιος άλλωστε, ότι εδώ ήρθε για να βγάλει λεφτά. Αρα μόνο αφελής δεν είναι για να διακινδυνεύσει την επένδυση του. Θέλει τον ΑΡΗ ψηλά, για να έχει και ο ίδιος όφελος.
Τέλος, θέλω να πω ένα μπράβο στα παιδιά του Super 3 που ανέβηκαν και μίλησαν. Δεν θέλω να χαϊδέψω αυτιά -για να προλάβω και κάποιους που μπορεί να το πουν- αλλά μέσα στον χαμό που δημιούργησαν ορισμένοι, άκουσα και μία καθαρή σκέψη. Ούτε η ανάσα τους ακουγόταν την ώρα της ΓΣ και περίμεναν να μιλήσουν στο τέλος. Ασκησαν την έντονη κριτική τους και στις δύο πλευρές. Και όπως είπαν σωστά, ο ΑΡΗΣ δεν ανήκει σε κανέναν Ολυμπιακό. Γιατί όπως καταλαβαίνω δυστυχώς, κάποιοι θέλουν τον ΑΡΗ διαπλεκόμενο και κομμάτι του συστήματος. Ενα πράγμα όμως διαχωρίζει τον ΑΡΗ από όλους τους υπόλοιπους. Η ανεξαρτησία του. Και αυτήν δεν πρέπει να την χάσει, όσα χτυπήματα και αν δεχτεί.