Από τον Απρίλιο που ολοκληρώθηκε για τον ΑΡΗ το πρωτάθλημα ως και τα τέλη του Ιουνίου, οι “Κιτρινόμαυροι” γνώριζαν ότι ήθελαν να παίξουν σε ευρωπαϊκή διοργάνωση αλλά δεν ήταν στο χέρι τους.
Και αυτό γιατί σύμφωνα με την τελική τους κατάταξη, άλλες ομάδες είχαν προβάδισμα για το Basketball Champions League. Κάπου εκεί άρχισε να φυτρώνει έντονα η ιδέα ότι ο ΑΡΗΣ πρέπει να κοιτάξει το Eurocup με το ερώτημα να είναι αν μπορεί να το πράξει αυτό.
Το μοναδικό εμπόδιο ήταν το οικονομικό. Συγκεκριμένο μπάτζετ, χρήματα για μετακινήσεις και βάθος στο ρόστερ. Για άλλες ομάδες, το να έχεις 2 εκατομμύρια προς πληρωμή και να παίζεις στην Ευρώπη… μοιάζει ουτοπικό.
Κάποιοι… τρελοί στον ΑΡΗ το πίστεψαν και το πραγματοποίησαν. Διατήρησαν τον Γιάννη Καστρίτη στην άκρη του πάγκου που μπορεί να μην είχε βάλει τελεσίγραφο, αλλά γνώριζε πως θέλει να δει την ομάδα που προπονεί να κάνει σημαντικά βήματα προς τα μπροστά.
Ανανέωσε τον Βασίλη Τολιόπουλο και του έδωσε σημειολογικά και αγωνιστικά, το… περιβραχιόνιο του αρχηγού. Πρόσθεσε δίπλα του έναν εμπειρότατο Έλληνα γκαρντ που «γούσταρε» το πρότζεκτ αυτό και ανηφόρισε στη Θεσσαλονίκη. Υπό διαφορετικές συνθήκες, ο ΑΡΗΣ δεν θα είχε την δυνατότητα να φέρει τον Δημήτρη Κατσίβελη στη Θεσσαλονίκη. Και στους δύο… τρίτος χωρεί, καθώς με το περιβάλλον που δημιούργησαν οι “Κιτρινόμαυροι” κατάφεραν να φέρουν πίσω και το δικό τους παιδί, τον Λευτέρη Μποχωρίδη. Τριάδα Ελλήνων, ανανέωση πολυεργαλείου Σανόγκο και… χτίζουμε. Ποιοτικές και VFM προσθήκες σε κάθε θέση.
Και καλά η κατάρτιση το καλοκαίρι… αλλά ακολούθησε και η πράξη. Άπαντες πίστευαν ότι οι “Κιτρινόμαυροι” έχουν ποιότητα απλά να είναι ανταγωνιστικοί και ως εκεί. Ο Γιάννης Καστρίτης όμως έχτισε ένα σύνολο με αρχή, μέση και τέλος και τους δίδαξε πως τα πάντα ξεκινούν από την άμυνα.
Έχανε; Κέρδιζε ο ΑΡΗΣ; Ήξερες ότι αυτή η ομάδα θα προσπαθήσει μέσα από την ταυτότητα της να διεκδικήσει το καλύτερο που μπορεί. Με ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ της διοργάνωσης, έχτισε άμυνα… μπετόν αρμέ και τερμάτισε ως η καλύτερη άμυνα της Regular Season.
Το αγωνιστικό όμως, σε κάποια φάση περνούσε σε δεύτερη μοίρα. Αν δεν κάνεις μεγάλες εμπορικές συμφωνίες και αν στο γήπεδο πατάνε μόνο τα… καρεκλάκια, δεν είναι βιώσιμο ένα δεύτερο πρωτάθλημα 18 αγώνων.
Ο ΑΡΗΣ και στη διοργάνωση μπήκε, αλλά και εμπορικά το εκμεταλλεύτηκε. Παραχώρησε το όνομα του σε χορηγό, έκλεισε σοβαρή συμφωνία με στοιχηματική εταιρία και πολλές άλλες μικρές.
Και επειδή αυτή η ομάδα έχει μάθει να πορεύεται με ειλικρίνεια, ο κόσμος της το ανταπέδωσε. Πίστεψε σε αυτή όσο δεν το έχει κάνει τα τελευταία πολλά χρόνια.
Καλό και το sold out με την Τρέντο, αλλά το αποκορύφωμα της σεζόν είναι το παιχνίδι με την Σλασκ. Ο ΑΡΗΣ είχε μόλις γνωρίσει την ήττα από το Λαύριο και στα social media… δεν επικρατούσε καλό κλίμα. Κι όμως, οι “Κιτρινόμαυροι” έφτασαν 200-300 εισιτήρια πριν το sold out, απέναντι στην ουραγό του ομίλου.
Ναι, εκείνο το βράδυ κερδήθηκε το στοίχημα της παρουσίας του ΑΡΗ στην Ευρώπη. Η διοίκηση πήρε το ρίσκο, ο προπονητής έχτισε το ρόστερ και ο κόσμος πήρε αγκαλιά αυτή την ομάδα και έγινε η φωνή της.
Από ‘δω και πέρα στα νοκ-άουτ, ο ΑΡΗΣ θα κάνει την προσπάθεια του και με αυτό το σύνολο που έχει δημιουργήσει ο Γιάννης Καστρίτης, κανείς δεν ξέρει!
Ο πληγωμένος ΑΡΗΣ άφησε τη μιζέρια πίσω του και παράγει για την ιστορία του, τον εαυτό του και τις επόμενες γενιές. Αυτή η μίξη ανθρώπων που πρόλαβαν και έζησαν την Αυτοκρατορία και τώρα περνούν δεύτερη νιότη, σε συνδυασμό με τα πιτσιρίκια που χαμογελούν και βλέπουν ένα γήπεδο να πάλλεται, είναι αδιανόητα μαγική.
Photo Credits: ΚΑΕ ΑΡΗΣ