Το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό έχει πολλά κομμάτια που χρήζουν ανάλυσης. Πολλές αιτίες για την ήττα, διαφορετικά κομμάτια του παιχνιδιού αλλά ένα το οποίο σε μεγάλο βαθμό έκρινε το τελικό αποτέλεσμα.
Το ρολόι σημαδεύει το 53ο λεπτό και ο Βλάντιμιρ Νταρίντα έχει τη χρυσή ευκαιρία να ολοκληρώσει μία.. ξαφνική ανατροπή για τον ΑΡΗ. Η μπάλα στο δοκάρι…
Δέκα λεπτά μετά ακριβώς, ο Ελ Κααμπί ίσα που προεκτείνει το κορμί του ανάμεσα σε πολλά σώματα για να σκοράρει με κεφαλιά και να κάνει το 2-1.
Ο Μάντζιος οριοθέτησε την κατάρρευση της ομάδας του στο τρίτο γκολ του Μαροκινού, ίσως όμως να ήρθε λίγο νωρίτερα, ξεκινώντας ένα μισάωρο στο οποίο ο ΑΡΗΣ ήταν φάντασμα της προσπάθειας που κατέβαλε νωρίτερα στο παιχνίδι, με τα όποια αρνητικά και αν είχε αυτή.
Εκείνο το μισάωρο υπήρχε ένας Ολυμπιακός που πέρασε αλλαγές τον Ποντένσε και τον Μπιέλ -δείγμα της διαφοράς ποιότητας- έπαιξε σε υψηλό τέμπο και ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε να ακολουθήσει, έχοντας χαλάσει και το μυαλό του νωρίτερα από το δοκάρι του Νταρίντα και το γκολ του Ελ Κααμπί.
Ενώ ήταν ο ίδιος που με το τέρμα του Πάρντο αποσυντόνισε τον Ολυμπιακό και πήρε το μομέντουμ του ματς, τα γκρέμισε όλα μετά από μία ευκαιρία που θα μας προσέφερε ένα πολύ διαφορετικό παιχνίδι και σίγουρα ένα διαφορετικό αποτέλεσμα.
Ο Μάντζιος δικαίως τα έχει με τους παίκτες του με τον άναρχο τρόπο που ανέβαιναν στο δεύτερο μέρος και άφηναν τόσα μέτρα στην πλάτη της άμυνας.
Ένας από τους πρώτους κανόνες με μία ομάδα όπως τον Ολυμπιακό, είναι να μην αφήνεις χώρους. Να δίνεις βάθος στην άμυνα, ειδικά όταν δεν είσαι όσο έτοιμος θέλεις. Και δεν ήταν φαινόμενο μόνο του δεύτερου ημιχρόνου αλλά και του πρώτου. Ο βαθμός συχνότητας ήταν μικρότερος βέβαια αλλά ήταν αδικαιολόγητοι οι χώροι στο 1-0 ή ακόμα και στη φάση του Ελ Κααμπί από το λάθος του Οντουμπάζιο.
Με εξαίρεση αυτές τις δύο φάσεις ο ΑΡΗΣ δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα από τον Ολυμπιακό. Ναι, έκανε αρκετά λάθη κυρίως στον άξονα και έδωσε παραπάνω κατοχές στην ομάδα του Μαρτίνεθ, αλλά δεν είδε τον Κουέστα να ανησυχεί, ακόμα και με δύο επιλογές που δεν βγήκαν στον Μάντζιο. Δηλαδή του Οντουμπάζιο ως εξτρέμ και του Ματαρίτα στα αριστερά της άμυνας. Λάθος αλλά όχι σε βαθμό που επηρέασαν τόσο πολύ την εικόνα του πρώτου μέρους, στο οποίο ο ΑΡΗΣ είχε και ένα 20λεπτο που ισορρόπησε.
Η όλη ιστορία για τον ΑΡΗ είναι το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και το χαμένο δοκάρι. Μετά τον πήρε η κατηφόρα για τους παραπάνω λόγους και επειδή ακόμα ως ομάδα ψάχνει ισορροπίες που ακόμα δεν έχει. Ισως και για αυτό θα ήταν καλύτερα να πάει με δύο “6άρια” και την πιο safe επιλογή του Μοντόγια στα αριστερά της άμυνας.
Τα προηγούμενα αποτελέσματα βοήθησαν πνευματικά τον οργανισμό που λέγεται ΑΡΗΣ. Χθες όμως, απέναντι στην καλύτερη ομάδα που αντιμετώπισε ως τώρα, πήρε ένα σκληρό μάθημα και θυμήθηκε με πολύ άσχημο τρόπο ότι έχει ακόμα αρκετή δουλειά μπροστά του.
Πρώτο και κυριότερο να μπορέσει να παίζει σε υψηλό τέμπο για μεγαλύτερα διαστήματα. Κατά δεύτερο να λειτουργεί καλύτερα υπό πίεση στην κυκλοφορία της μπάλας, έχοντας μεγάλο πρόβλημα και χθες όπως και στην Τούμπα που αντιμετώπισε παρόμοιες συνθήκες. Εκεί όμως έδινε άλλο βάθος στην άμυνα και ήταν πιο compact απ’ ότι χθες.
Το επιθετικό πρόβλημα του ΑΡΗ παραμένει μεγάλο και δεν αρκεί μόνο να λειτουργήσει καλύτερα ως σύνολο. Πρέπει να… στρώσουν και συγκεκριμένοι παίκτες για να φτάσει στο συνολικό που είναι το ζητούμενο. Άλλοι βοηθούν τον Μάντζιο και άλλοι όχι ακόμα, με τον Έλληνα τεχνικό να είναι κάπως εγκλωβισμένος σε κάποιες επιλογές του, με τη φόρμα κάποιων παικτών και διαχειριζόμενος μία ομάδα που στήθηκε πάνω στο 4-3-3 ειδικά στον άξονά της.
Ο ΑΡΗΣ σε αυτή τη φάση παραμένει μία ομάδα που έχει κάνει format και δουλεύει για να βρει τις ισορροπίες της υπό ένα νέο καθέστως. Με έναν προπονητή που προσπαθεί να διορθώσει ό,τι κρινει σωστό και να περάσει τα δικά του “θέλω”. Ο Ολυμπιακός λοιπόν βρήκε και έκανε από ένα σημείο και μετά, χωρίς να μειώνεται η δική του υπεροχή και ποιότητα ως σύνολο.
Το θέμα πλέον για τον ΑΡΗ είναι να πάει ήρεμα στη διακοπή και αυτό σημαίνει νίκη επί της Κηφισιάς. Από την επόμενη αυτού του αγώνα ξεκινάει ένα 20ήμερο στο οποίο ο Μάντζιος έχει τα χρονικά περιθώρια και το “πρέπει” να στρώσει την ομάδα συνολικά και ατομικά, με στόχο να τη φέρει πιο κοντά σε αυτά που θέλει.