Δεν υπήρχε “αν” για τη χθεσινή εικόνα του ΑΡΗ με τον Ολυμπιακό. Μπορεί να γινόταν σε άλλη ματς, αλλά έγινε τελικά χθες. Το μοναδικό ερώτημα ήταν “πότε θα γινόταν”.
Πριν πάμε στο “γιατί” θα γινόταν, το ντέρμπι του “Βικελίδης” κρίθηκε από τρία πράγματα. Πρώτα από την κακή εικόνα του ΑΡΗ επιθετικά. Ακολουθεί το τραγικό λάθος του Χουτεσιώτη και το… κερασάκι με το πέναλτι-ανακάλυψη που έφερε το 0-2 και εκεί το ματς… έσβησε, μέχρι να βάλει μπρος ξανά το αυτογκόλ του Κίνι.
Εκείνη η φάση στο 90′ ήταν η πρώτη φορά που που ο ΑΡΗΣ πάτησε με αξιώσεις στην περιοχή του Πασχαλάκη, από την παράλληλη του Νταρίντα που μαζί με τον Οντουμπάζιο ήταν οι διασωθέντες της χθεσινής βραδιάς. Αυτό από μόνο του λέει τα πάντα για το πρόβλημα στο παιχνίδι.
Ο ΑΡΗΣ ήταν ανύπαρκτος επιθετικά και όλα ξεκινούσαν από τον τρόπο που τον πίεσε ο Ολυμπιακός. Η ομάδα του Καρβαλιάλ δεν έκανε κάτι παραπάνω από το να εκμεταλλευτεί το λάθος του Χουτεσιώτη και το… δώρο του διαιτητή. Δεν σε ανησύχησε. Σε δυσκόλεψε όμως την παραπάνω ενέργεια και τις κινήσεις που είχε. Ο ΑΡΗΣ δεν μπορούσε να “σπάσει” το πρέσινγκ του Ολυμπιακού, δεν αξιοποίησε κατ επέκταση τους χώρους και φτάνουμε στη χθεσινή εικόνα,. μεγάλο μερίδιο για την οποία έχει και ο άξονας.
Αυτή τη φορά ο Μάντζιος χρησιμοποίησε αναγκαστικά τον Πάρντο, ο οποίος έχει πάρει τόσες ευκαιρίες και παραμένει μία ευθεία γραμμή. Μόνο ο Νταρίντα πάλευε,. τη στιγμή που έλειπαν τα δύο πιο φορμαρισμένα σου χαφ τον Ιανουάριο. Δηλαδή οι Ζουλ και Τζούρασεκ που ήταν κομβικοί στην αντεπίθεση των δύο προηγούμενων εβδομάδων.
Ο Μάντζιος δεν έκανε στοχευμένα έξι αλλαγές. Στο ροτέισον εντάσσονται αυτές των Φεράρι, Βερστράτε και Παναγίδη. Οι υπόλοιπες ήταν αναγκαστικές σε ένα ακόμα βράδυ που τα χέρια ήταν λίγο-πολύ δεμένα. Και επιστρέψουμε στην αρχή της κουβέντας μας.
Το θέμα λοιπόν για τον ΑΡΗ ήταν πότε θα γίνει το χθεσινό. Αφήνοντας στην άκρη τη μέθη της πρόκρισης στο Κύπελλο, βλέπουμε ότι η ομάδα το προηγούμενο διάστημα υπερέβαλλε εαυτό. Αρκετά χρήσιμες οι προσθήκες Ρόιυζ και Φετφατζίδη, ειδικά του πρώτου, αλλά όχι αρκετές για ένα ρόστερ που ακόμα πάσχει. Το ξεπέρασε με τον ΠΑΟΚ ή την ΑΕΚ αλλά θα ερχόταν η ώρα που θα του έβρισκε μπροστά του.
Ο ΑΡΗΣ έχει συγκεκριμένες προδιαγραφές φέτος ως ομάδας. Σαν ένα αυτοκίνητο που αν το πάς πάνω από τις 4,5 χιλιάδες στροφές συνεχόμενα, κάτι θα σου βγάλει δεν γίνεται…
Οι προδιαγραφές φυσικά δεν αλλάζουν σε μία μεταγραφική περίοδο και ειδικά αυτή του Γενάρη. Μπορείς όμως να κάνεις “επιδιορθώσεις” που ξεκίνησαν αλλά έμειναν στη μέση και αυτό είναι που πληγώνει μεταξύ άλλων τον ΑΡΗ, ειδικά στο χθεσινό παιχνίδι και στην ευκαιρία που είχε να πλησιάσει την 4η θέση. Και να το έκανε βέβαια πάλι. θα ίσχυαν τα παραπάνω και θα ήταν ερωτηματικό εάν μπορεί να συνεχίσει έτσι σε βάθος χρόνου.
Η ομάδα λοιπόν φορτώθηκε πολύ το προηγούμενο διάστημα, συν την αστάθεια στην απόδοση κάποιων παικτών. Αυτά διορθώνονται εκ των έσω και με την ανάλογη διαχείριση, όμως στο τέλος της ημέρας καταλήγουμε πάλι στις μεταγραφές που πρέπει να γίνουν και με τον ΑΡΗ να έχει μπροστά του δέκα μέρες για να κάνει τις κινήσεις που πρέπει.
Για την ώρα έχει να ασχοληθεί με το ματς της Τετάρτης κόντρα στη Νίκη Βόλου, με την οποία θέλει και πρέπει να τελειώνει με την πρόκριση από μεθαύριο, ώστε στο Πανθεσσαλικό ο Μάντζιος να μοιράσει ανάσες εν όψει του γεμάτου προγράμματος που ακολουθεί με διαδοχικά εκτός έδρας παιχνίδια.