Ο Νίκος Παπαδόπουλος γράφει για την επόμενη φάση του… περσινού ΑΡΗ, τις κινήσεις που περιμένει ο Μάντζιος, τον Χαΐροβιτς και τον… ρατσισμό των γηπέδων.
Ο ΑΡΗΣ πιάνει από σήμερα δουλειά στην Αυστρία, με πολύ διαφορετικά δεδομένα από αυτά του Βερμίου αλλά με μία βάση που μπήκε στο βουνό. Και κυρίως; Με τη βάση από πέρυσι.
Ο Άκης Μάντζιος δεν προσπαθεί να δημιουργήσει κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό. Παίρνει την περσινή “πετυχημένη” “συνταγή”, “πατάει” πάνω της και θα επιχειρήσει να παρουσιάσει μία εξελιγμένη μορφή της.
Πίεση ψηλά, εντάσεις, τακτική κατεύθυνση ήταν κάποια από τα βασικά χαρακτηριστικά της περσινής χρονιάς, τα οποία ο Μάντζιος θέλει να αποτελέσουν “κλειδιά” και φέτος.
Αυτό έδειξε στο Βέρμιο, μέχρι ένα βαθμό, προσπαθώντας να περάσει σταδιακά κάποια τακτικά μοτίβα στην ομάδα και και το build up να είναι η αρχή όλων. Παιχνίδι από πίσω, κυκλοφορία μπάλας χαμηλά και συνδυαστικό ποδόσφαιρο, ώστε να ενισχύσει τον πρώτο ρόλο της ομάδας στο γήπεδο.
Το challenge μέσα απ’ όλα αυτά είναι αφομοίωση από τους παίκτες και ειδικά σε καταστάσεις επίθεσης που ο αντίπαλος κλείνεται πίσω και δεν δίνει χώρους. Χρόνιο πρόβλημα του ΑΡΗ για να δημιουργήσει και για να σκοράρει. Εκεί θες εκπαίδευση τακτικά, που γίνεται ήδη, αλλά και την παραπάνω ποιότητα. Τον game changer. Την παραπάνω ενέργεια που θα δημιουργήσει ανισορροπία.
Αυτή ελπίζει ο ΑΡΗΣ ότι βρήκε με τον Ιζέτ Χαΐροβιτς. Παίκτης με καλό βιογραφικό, δεν είναι φυσικά εκείνος που ήταν σε Βέρντερ ή Γαλατά, αλλά με τη δυνατότητα να κάνει σίγουρα τη διαφορά στην Ελλάδα.
Οσοι τον ξέρουν λένε ότι θα είναι ο καλύτερος με τη μπάλα στα πόδια. Λένε επίσης ότι ανασταλτικά δεν είναι τόσο δραστήριος. Αλλά έχει αυτό το ένας vs ένα που λείπει από τους winger της ομάδας και με μία καλή προετοιμασία μπορεί να δώσει πολλά πράγματα. Και είναι μία επιλογή που σε μεγάλο βαθμό ανήκει στον Θεόδωρο Καρυπίδη, ο οποίος έχει δείξει να έχει… μάτι όπως με τον Μπερτόγλιο, τον Σάκιτς ή και άλλους. Κάποιες δεν του έχουν βγει βέβαια, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο… Και στη δική του περίπτωση, τουλάχιστον αυτός πληρώνει τα δικά του λάθη, αλλά και εκείνων που πριν πολλά χρόνια δεν πλήρωσαν τα δικά τους.
Οι πληροφορίες λένε ότι έρχονται ακόμα καλύτερες κινήσεις, πιο ποιοτικές και πιο ακριβές. Για κάποιες ο Θεόδωρος Καρυπίδης θα χρειαστεί να βάλει κάτι παραπάνω. Ο,τι και αν επιλέξει όμως ο ΑΡΗΣ, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και να δώσει έμφαση στη λεπτομέρεια, ειδικά από τη στιγμή που έχει θέσει ως μεγάλο στόχο την υπέρβαση με την είσοδο στους ομίλους του Europa Conference League.
Το διαστήμα της Αυστρίας, βέβαια, δεν θα είναι το ιδανικό για τον Μάντζιο από πλευράς ρόστερ. Δεν φταίει όμως ούτε αυτός αλλά ούτε και η διοίκηση με τις συνθήκες που επικρατούν λόγω CAS. Τα κενά που υπάρχουν σε στόπερ και χαφ, δυσκολεύοντας και το έργο του προπονητή, προκύπτουν από προβλήματα εκ των έσω. Σάσα και κορωνοϊός, ο τραυματισμός του Τζέγκο, η πώληση του Ρόουζ. Θα τη βρει όμως την άκρη ο προπονητής του ΑΡΗ, περιμένοντας το μεταγραφικό… boost από τη διοίκηση για να δουλέψει με τους καινούργιους προς το τέλος της Αυστρίας και κυρίως στη Θεσσαλονίκη.
Ένα σχόλιο και για την επιστροφή του κόσμου στα γήπεδα. Ολοι μας θα πρέπει να προσέχουμε, όλοι μας θα πρέπει να συμβάλλουμε όσο μπορούμε για να φύγει αυτή η κατάσταση που μας ταλαιπωρεί και έχει κοστίσει ζωές. Η απόφασή όμως να μπαίνουν μόνο εμβολιασμένοι στο γήπεδο, είναι ρατσιστική. Ο καθένας έχει δικαίωμα να μην κάνει το εμβόλιο. Δεν μπορείς όμως να του αποκλείσεις το γήπεδο ή ακόμα χειρότερα να το χρησιμοποιείς ως μοχλό πίεσης για να του το επιβάλλεις. Η επιτροπή λοιμοξιολόγων όμως, έχει χάσει εδώ και καιρό τη μπάλα, δυστυχώς…
Υ.Γ. Ο ΑΡΗΣ θα μπορούσε να κλείσει ίσως και έναν ακόμα εξτρέμ, πολύ καλό. Πάλι όμως εμπιστεύεται λάθος ατζέντηδες… Και είναι κρίμα για τη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλει ο Θεόδωρος Καρυπίδης, έχοντας να διαχειριστεί και μέτωπα του παρελθόντος… Κάποια στιγμή, αυτή η μανατζερική άκρη θα πρέπει να σταματήσει να υπάρχει…