Η… μοναξιά και η προσοχή των τριών του άξονα

από Νίκος Παπαδόπουλος

Τρεις εβδομάδες πριν την ολοκλήρωση των μεταγραφών και ο ΑΡΗΣ έχει καλύψει ήδη τα περισσότερα κομμάτια του σχεδιασμού του. Συνεχίζουν όμως να λείπουν κάποια πολύ σημαντικά.

Θέσεις όπως αυτές των εξτρέμ, των μεσοεπιθετικών ή των πλάγιων μπακ είναι πλήρεις και προσφέρουν επιλογές στον Τόλη Τερζή σε κάποια… στραβή. Σε άλλες όμως απαιτείται ειδική διαχείριση λόγω έλλειψης επιλογών.

Φαμπιάνο, Ζουλ και Μορόν είναι τα τρία βασικά παραδείγματα αυτής της κατάστασης, παίζοντας χωρίς να υπάρχει από πίσω τους κάποια αξιόπιστη επιλογή.

Με τον πρώτο ειδικά ο ΑΡΗΣ στερείται, για την ώρα επιλογών και βρίσκεται καθημερινά σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης λόγω του χρόνιου θέματος στους προσαγωγούς.

Στην περίπτωση του Ζουλ υπάρχει ναι μεν ο Ντουκουρέ αλλά δεν κρίνεται ως η πιο αξιόπιστη επιλογή λόγω του θέματος με το γόνατο. Στην επίθεση, πίσω από τον Μορόν δεν υπάρχει άλλο φορ παρά μόνο η λύση ανάγκης με τον εξτρέμ Χριστοδουλόπουλο, ο οποίος ναι μεν πάντα μπαίνει και δίνει κάτι στην ομάδα… αλλά δεν είναι η θέση του.

Τρία κενά που η ομάδα έχει μπροστά της ακόμα τρεις εβδομάδες για να τα καλύψεις και σε άμεση συνάρτηση με την πορεία της ομάδας στην Ευρώπη που θα κρίνει κάποιες από τις τελευταίες κινήσεις της.

 

Προτεινόμενα Άρθρα