Για να αναλύσεις αυτό που γίνεται στον ΑΡΗ φέτος ή τα τελευταία χρόνια, απαιτούνται πρώτα κάποιες βασικές προϋποθέσεις…
Το συναίσθημα για την ομάδα είναι μεγάλο. Ο εκνευρισμός από χθες, απόλυτα δικαιολογημένος. Επειδή όμως οι ομάδες είναι εταιρίες και το ποδόσφαιρο μία λεπτομερής επιστήμη πέραν των επιφανειακών προσεγγίσεων, απαιτείται καθαρό μυαλό και καταγραφή γεγονότων. Οχι προσέγγιση με βάση τη διάθεση του καθενός προς οποιοδήποτε πρόσωπο.
Μετά και την αποχώρηση του Τόλη Τερζή, συγκροτούνται δύο φαινόμενα που… παύουν να είναι φαινόμενα και αποτελούν σταθερά μοτίβα την τελευταία πενταετία.
Το πρώτο σημειώθηκε μετά τον αποκλεισμό από τη Ντιναμό Κιέβου. Ένας αποκλεισμός άδικος αλλά ως ένα μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα των πολλών λαθών στον μεταγραφικό σχεδιασμό για ακόμη μία χρονιά. Τα ίδια λάθη που επαναλαμβάνονται…
Το δεύτερο αφορά την κατάσταση στον πάγκο. Χθες ήταν η 4η φορά τα τελευταία πέντε χρόνια που ο ΑΡΗΣ αλλάζει προπονητή είτε την 1η είτε την 2η αγωνιστική. Και αυτό παύει να αποτελεί σύμπτωση.
Δύο μοτίβα που πλέον χαρακτηρίζουν τον ΑΡΗ των τελευταίων χρόνων και έρχονται για να μας θυμίσουν ότι ως οργανισμός δυσκολεύεται να συγκροτήσει ένα μακροπρόθεσμο πλάνο. Ένα δομημένο πλάνο το οποίο θα υποστηρίξει ποδοσφαιρικά, οικονομικά, οργανωτικά, τεχνοκρατικά.
Ο ΑΡΗΣ ζει ξανά μία κρίση που δεν περιορίζεται απλά στο καθαρά ποδοσφαιρικό και επεκτείνεται σε όλο τον οργανισμό του, με τον Θεόδωρο Καρυπίδη να δέχεται περισσότερη πίεση από κάθε άλλη φορά. Και όχι άδικα σε έναν μεγάλο βαθμό.
Η αποχώρηση του Τερζή και του κάθε Τερζή δεν είναι λύση πλέον. Δεν θα έρθει ένας προπονητής και ξαφνικά θα αλλάξουν όλα ριζικά στην ομάδα. O κάθε προπονητής πρέπει να έχει και την απαιτούμενη βοήθεια από τη διοίκηση.
Ο Τερζής έχει ευθύνη χθες που βάζει τον Τζούρασεκ μόνο “6άρι” ενώ δεν είναι καν μονό “6άρι”, σαμποτάροντας το κέντρο της ομάδας μαζί με την κακή μέρα των Ρουπ-Νταρίντα. Ο Τερζής έχει τη δική του ευθύνη για την εικόνα του 2ου μέρους. Δεν φταίει όμως που ακόμα δεν υπάρχει 2ο φορ, 2ο “6άρι”, άλλος στόπερ ή εξτρέμ που να είναι αποτελεσματικά. Που όταν ήθελε τον Ρόουζ δεν τον ήθελαν κάποιοι ή που αρκετά από τα “θέλω” του δεν υλοποιήθηκαν από αθλητικό διευθυντή και διοίκηση.
Οπως δεν έφταιγε ο Μάντζιος, που είναι πλέον ο νέος προπονητής, που η δική του ομάδα δεν είχε βασικό φορ ή ένα “10άρι” για τα οποία… φώναζε. Το πρόβλημα στον ΑΡΗ δεν γίνεται να είναι πάντα οι εκάστοτε προπονητές. Είναι η νοοτροπία του ως οργανισμός. Ακόμα και με τον Μπούργος που επίσης δεν είχε επιλογές αλλά με το αρνητικό της γενικότερης παρουσίας του να γέρνει την πλάστιγγα εις βάρος του.
Οταν δεν μιλάμε πλέον για παροδικά λάθη αλλά για επαναλαμβανόμενα, τότε κάτι δεν πάει καλά στο εσωτερικό με τη διοίκηση και συγκεκριμένα τον Θεόδωρο Καρυπίδη ο οποίος κινεί και τα νήματα.
Για ακόμη μία φορά ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ καλείται να πάρει γενναίες αποφάσεις και να βρει λύσεις. Αυτό που δεν έκανε άλλες χρονιές. Αυτή τη φορά όμως δεν έχει τα περιθώρια του πρόσφατου παρελθόντος. Και κυρίως ήρθε ώρα για πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια να παραθέσει μία συνέντευξη Τύπου. Μία ώρα που ήρθε… μέρες πριν αλλά τώρα η ανάγκη είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Επενδυτές, σχεδιασμός, Παλίκουτσα, Ελευθερούδης, η επόμενη μέρα και τα πλάνα του για τον ΑΡΗ. Ο κάθε πρόεδρος δεν είναι υποχρεωμένος να τοποθετείται μία στο τόσο. Η στιγμή που βιώνει όμως ο κιτρινόμαυρος οργανισμός έχει ανάγκη από μία δημόσια τοποθέτηση του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ. Και όχι γραπτώς. Να τον ακούσει ο κόσμος και να δει αλλαγές με πράξεις και όχι μόνο με δεσμεύσεις. Να ακούσει τί μπορεί να κάνει και τί όχι. Και αν δεν μπορεί κάτι παραπάνω, πώς θα κινηθεί από εδώ και πέρα.
Δεν θα μάθουμε πότε εάν ο Τερζής μπορούσε να το πάει μακριά το… καράβι ή όχι, διότι πολύ απλά είναι τέτοια η κατάσταση στην ομάδα που θα δυσκόλευε κάθε προπονητή σε αυτή τη φάση. Δεν ήταν όμως και έκπληξη αυτό που έγινε όταν από την πρώτη στιγμή έπαιζε με το πιστόλι στο κρόταφο και με τρομερή πίεση την οποία κουβαλούσε από τη στιγμή που τον επέλεξε ο Καρυπίδης. Προσπάθησε να παρουσιάσει κάτι, αλλά έλειπε η διάρκεια για συγκεκριμένους λόγους, με δικές του ευθύνες αλλά όχι μόνο και μία πίεση που ήταν πολύ πιθανό να τον νικήσει στο τέλος. Οπως και έγινε.
Ο Μάντζιος διαθέτει ένα πακέτο λόγων που τον καθιστούν ως σωστή επιλογή. Έχει εμπειρία, ξέρει από δύσκολες καταστάσεις, παρουσίασε πολύ καλό ποδόσφαιρο στον ΑΡΗ και θα στρώσει σταδιακά την ομάδα, βρίσκοντας στο Ρύσιο αυτά που ζητούσε απεγνωσμένα στην πρώτη του θητεία. Φορ και δεκάρια. Θα χρειαστεί όμως και την κατάλληλη βοήθεια για το κάτι παραπάνω ώστε η ομάδα να έχει διάρκεια και να μην περιοριστεί σε ένα ξέσπασμα λίγων αγωνιστικών ή μερικών μηνών, όπως είθισται με την έλευση ενός νέου προπονητή.
Το γεγονός ότι δεν δούλεψε πολύ όταν έφυγε από τον ΑΡΗ δεν είναι αρνητικό όπως το παρουσιάζουν κάποιοι. Ο Μάντζιος πέτυχε σημαντικά πράγματα στην πρώτη του θητεία και έψαχνε τρόπο να τα εξαργυρώσει. Και τελικά θα το κάνει… στον ΑΡΗ.
Οσο καλός και να είναι ο Μάντζιος όμως, όσο και αν ταιριάζει σε αυτή τη φάση, είναι ακόμα πιο βασικό να αλλάξουν κάποια πράγματα, όπως τονιζόταν από την εποχή που… έφυγε ο ίδιος. Λάθη άλλων που τα πλήρωσε τότε, για αυτό ήταν άδικη η απόφαση της απομάκρυνσής του. Χρειάζεται βοήθεια, όπως κάθε προπονητής.
Διαφορετικά, ο ΑΡΗΣ θα κάνει έναν κύκλο ως οργανισμός και είναι πιθανό να βρεθεί πάλι στην ίδια κατάσταση με τώρα…