Ο ΑΡΗΣ είναι έτοιμος να πέσει στα… βαθιά, καθώς μετά την Αραράτ, τον περιμένει μια πολύ δύσκολη σειρά αγώνων, απέναντι στην Ντιναμό Κιέβου. Αρχής γενομένης από αυτόν της Πέμπτης (10/8) στο Κλεάνθης Βικελίδης.
Η ουκρανική ομάδα μπορεί να μην είναι στο ίδιο επίπεδο με πριν από λίγα χρόνια, αλλά δεν θα πρέπει να ξεγελιόμαστε, στα «χαρτιά» παραμένει το φαβορί στο συγκεκριμένο ζευγάρι. Ο ΑΡΗΣ είναι υποχρεωμένος να κάνει την υπέρβαση για να περάσει στην επόμενη φάση και να συνεχίσει την πορεία του προς τους ομίλους. Μια υπέρβαση την οποία ξεκάθαρα πιστεύουν οι οπαδοί του, που έχουν αρχίσει να εξαφανίζουν με γοργούς ρυθμούς τα εισιτήρια του αγώνα της Πέμπτης στο Κλεάνθης Βικελίδης. Στο γήπεδο δεν θα πέφτει καρφίτσα και η εικόνα στις εξέδρες θα στείλει το πρώτο μήνυμα πρόκρισης. Την πίστη αυτή είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει και η ομάδα. Διοίκηση, προπονητής και παίκτες. Όλοι όσοι εμπλέκονται με το αγωνιστικό τμήμα.
Η αλήθεια είναι ότι σε ότι αφορά τον τομέα της ενίσχυσης, υπήρχε κωλυσιεργία στο θέμα απόκτησης του κεντρικού αμυντικού. Ο παίκτης έπρεπε να βρισκόταν εδώ και μέρες στη Θεσσαλονίκη, για να μπει στις προπονήσεις και να τεθεί στη διάθεση του Τερζή. Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα γίνει, τουλάχιστον, για το δεύτερο ματς. Στο πρώτο, όμως, ο ΑΡΗΣ θα πάει με τον Οντουμπάζιο δίπλα στο Φαμπιάνο, όπως έγινε και με την Αραράτ. Ελπίζοντας ότι θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και πάλι, απέναντι στους πολύ πιο ποιοτικούς Ουκρανούς. Ατυχία, φυσικά, ο τραυματισμός του Μπράμπετς, έχουν, περάσει, όμως δυο εβδομάδες από τότε.
Ανεξάρτητα με το ρίσκο που αυτό συνιστά στο αγωνιστικό κομμάτι για το παιχνίδι της Πέμπτης, οι παίκτες που θα επιλεγούν, τελικά, από τον Τόλη Τερζή για το βασικό σχήμα, θα πρέπει να πιστεύουν στην πρόκριση. Θα πρέπει, ουσιαστικά, να αποτελούν την προέκταση, στον αγωνιστικό χώρο, αυτού που θα γίνεται στις εξέδρες. Ο ΑΡΗΣ είναι το αουτσάιντερ, στα παιχνίδια με τη Ντιναμό Κιέβου. Τον έχουμε δει, όμως, κάποιοι τυχεροί από εμάς και από κοντά, μπροστά στα ματάκια μας, να καταλύει κάθε ίχνος λογικής και να αποκλείει αντιπάλους όπως η Σαραγόσα και η Ατλέτικο Μαδρίτης. Άλλα χρόνια, ναι, αλλά η ίδια «δίψα» είναι αυτή που χρειάζεται…