Ο Κλεάνθης Βικελίδης αγωνίστηκε 17 χρόνια στην κορυφή της επίθεσης του ΑΡΗ
Ο Κλεάνθης Βικελίδης είναι το απόλυτο σύμβολο του ποδοσφαίρου για τους “κίτρινους”. Το επονομαζόμενο και “μακεδονικό τανκ” ή “μακεδονικό καταδρομικό” για τον τρόπο με τον οποίο έκανε τις επιθέσεις του στις αντίπαλες άμυνες.
Το μικρότερο από τα αδέλφια Βικελίδη ήταν και το πιο ταλαντούχο στο ποδόσφαιρο. Στην πρώτη του χρονιά, ήταν δεν ήταν 16 ετών, πανηγύρισε πρωτάθλημα με τον ΑΡΗ. Τα επόμενα χρόνια, 17 για την ακρίβεια, τίμησε την κίτρινη φανέλα 131 φορές, σκοράροντας 72 γκολ! Η ηγετική του ικανότητα και τα προσόντα του μέσα στον αγωνιστικό χώρο (γρήγορος και δυνατός, αψηφούσε τον κίνδυνο, τον τραυματισμό) τον έκαναν πολύ γρήγορα μέλος της Εθνικής ομάδας. Μέτρησε μόλις επτά συμμετοχές και τέσσερα γκολ, γιατί τον πρόλαβε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Προπολεμικά ενδιαφέρθηκε για τον Βικελίδη η ρουμανική Βένους. Θα ήταν το βήμα για μια διεθνή καριέρα υψηλού επιπέδου. Ο Κλεάνθης βρέθηκε με το εισιτήριο στα χέρια στον σιδηροδρομικό σταθμό Θεσσαλονίκης και λεπτά πριν ξεκινήσει το ταξίδι για το Βουκουρέστι, έσκισε το εισιτήριο και… παραδόθηκε στην μοναδική του αγάπη, τον ΑΡΗ!
Την περίοδο 1945-46 είναι αρχηγός και ηγέτης της ομάδας που κατακτά το πρωτάθλημα Ελλάδας, το πρώτο μεταπολεμικό στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Βικελίδης σε ηλικία 30 ετών έχει την απαιτούμενη εμπειρία να λειτουργεί και ως προπονητής. Ο πρωταθλητής Θεσσαλονίκης, ΑΡΗΣ, με 9 βαθμούς αναδεικνύεται πρωταθλητής Ελλάδας, αντιμετωπίζοντας την πρωταθλήτρια Αθήνας, ΑΕΚ, και τον πρωταθλητή Πειραιά, Ολυμπιακό.
Για το πώς τον έβλεπαν οι αντίπαλοι, υπάρχει μια εξαιρετική περιγραφή του θρυλικού Λεωνίδα Ανδριανόπουλου στην αυτοβιογραφία του: “Οταν ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε τον ΑΡΗ, ο προπονητής των Θεσσαλονικέων έβαζε τον Κλεάνθη Βικελίδη δεξιό χαφ για να με αντιμετωπίζει, ενώ η κανονική του θέση ήταν αριστερό χαφ. Μάχη γιγάντων. Σε έναν αγώνα ο φίλος μου ο Βικελίδης, μου έριξε δύο γερές κλωτσιές, τσαντίστηκα και πιαστήκαμε στα χέρια, αλλά μας χώρισε ο αδελφός μου ο Γιώργος και μας συμφιλίωσε. Μετά τον αγώνα θα μαζευόμαστε όλοι οι διεθνείς γιατί θα φεύγαμε για τη Ρουμανία. Πράγματι το βράδυ φύγαμε όλοι μονοιασμένοι και εγώ κάθισα δίπλα στον φίλο μου Βικελίδη, έχοντας ξεχάσει και οι δύο το επεισόδιο. Ο Βικελίδης ο Κλεάνθης υπήρξε μεγάλος ποδοσφαιριστής”.
Στις 19 Ιανουαρίου 1949, το “μακεδονικό τανκ” αποχαιρετά την ενεργό δράση, όχι με τον τρόπο που ήθελε. Στον φιλικό αγώνα με τη Βίνερ Βιέννης στο γήπεδο του ΠΑΟΚ, σκοράρει στο 55΄ και κάνει το 2-1 για τους “κίτρινους”, όμως λίγα λεπτά μετά δέχεται σκληρό μαρκάρισμα και αποχωρεί. Ο ΑΡΗΣ ηττάται με 2-3, όμως τα πιο άσχημα μαντάτα έρχονται αργότερα, όταν γίνεται γνωστό πως ο Βικελίδης τραυματίστηκε σοβαρά και δεν θα ξαναπαίξει ποδόσφαιρο.