Στην περίπτωση του Ντίνου Κούη, δεν χρειάζονται συστάσεις. Ούτε εγκώμια, ούτε κομπλιμέντα, ούτε η παραμικρή προσπάθεια για να καταγράψει κάποιος για πολλοστή φορά όσα έχει πετύχει και όσα σημαίνει για τον ΑΡΗ.
Από σύγχρονη σημαία μίας άλλης εποχής εξελίχθηκε σε ένα διαχρονικό σύμβολο. Όχι αποκλειστικά για το ποδοσφαιρικό τμήμα αλλά για ολόκληρο τον σύλλογο, κερδίζοντας κάτι για το οποίο ελάχιστοι έχουν το προνόμιο να υπερηφανεύονται. Δηλαδή τον σεβασμό ολόκληρης της αθλητικής Ελλάδας. Μέχρι που κέρδισε και εκείνον της τοπικής αυτοδιοίκησης, με την οποία ασχολείται επί σειρά ετών.
Μαζί με τους Βικελίδη και Αλεξιάδη συνθέτει την… Αγία Τριάδα του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ. Ο πρεσβευτής μίας άλλης εποχής. Ενός άλλου ποδοσφαίρου. Το γεγονός όμως ότι παραμένει ενεργός μέσα στον χώρο, τον βοηθάει να ώστε να έχει γνώμη για την σύγχρονη εποχή. Με την λεπτομέρεια ότι δεν έμαθε ποτέ να «μασάει» τα λόγια του. Και δεν το κάνει ούτε τώρα, μιλώντας στην εφημερίδα «ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!».
Δέχθηκε την πρώτη του μεγάλη συνέντευξη σε εφημερίδα μετά από καιρό, σαν να του ζητούσαν να… εκτελέσει φάουλ. Όχι επειδή θέλει να προβάλλεται. Είναι τόσο παθολογική η αγάπη του για το ποδόσφαιρο, που δεν χάνει την ευκαιρία να μιλάει για αυτό και για τον αγαπημένο του ΑΡΗ.
Τον συναντήσαμε εκεί που περνάει το μεγαλύτερο μέρος της μέρας του. Δηλαδή στις ακαδημίες του στον Εύοσμο. Χωρίς πουκάμισα και παντελόνια. Απλός, με τις φόρμες και τα αθλητικά του, περιμένοντας το ρολόι να δείξει 17:00 ώστε τα… παιδιά του να ξεκινήσουν προπόνηση. Ένα από αυτά έπαιζε εκείνη την ώρα αλλά με την Κ-19 του Ολυμπιακού στο Μόναχο. Αφού δεν μπόρεσε να βρει το κανάλι, κάθισε και… απασφάλισε. Μία ποδοσφαιρική κουβέντα για το σήμερα του ΑΡΗ και ιστορίες από το παρελθόν του στην ομάδα.
«Λείπει ο ηγέτης από τον ΑΡΗ»
-Γενικά πως βλέπετε την ομάδα;
«Έχει καλούς παίκτες. Είναι μεγάλη η απώλεια του Γκαρσία. Εγώ πήγαινα στο γήπεδο και με ενθουσίαζε. Έχει αυτό το φαντεζί. Θυμάμαι τους Κωνσταντινίδη, Ζήνδρο και Ανανιάδη που έκαναν παρόμοια πράγματα και με ενθουσίαζαν».
– Ο Φετφατζίδης δηλαδή δεν το έχει αυτό;
«Κοίταξε… Ο Φετφατζίδης είναι καλός παίκτης. Ειδικά με την μπάλα, είναι το κάτι άλλο. Είναι όμως διαφορετικό στυλ ποδοσφαιριστή».
– Πέρυσι η ομάδα επέστρεψε στην Ευρώπη. Φέτος η πορεία δεν είναι ανάλογη. Και επικρατεί η άποψη ότι το καλοκαίρι έγιναν αρκετά λάθη στον σχεδιασμό.
«Θα μπορούσε να ενισχυθεί με έναν-δύο παίκτες ακόμα. Έφυγαν δύο χρήσιμοι παίκτες όπως ο Γκαρσία και ο Σιώπης. Αυτό που λείπει από τον ΑΡΗ είναι ο ηγέτης. Η προσωπικότητα μέσα στο γήπεδο και μέσα στα αποδυτήρια».
-Και συνήθως ο ηγέτης είναι στα χαφ…
«Εκεί έχεις τον Σάσα και τον Ματίγια οι οποίοι είναι καλοί παίκτες. Έχουν όμως ένα μειονέκτημα. Δεν σουτάρουν πολύ. Το παράλληλο ποδόσφαιρο θα εξαφανιστεί σιγά-σιγά. Πρέπει να παίζουμε πιο κάθετα. Ο ΑΡΗΣ πάει δεξιά, γυρίζει πίσω και πάει στην αριστερή πλευρά. Αν το κάναμε στην εποχή μου, η γιούχα που τρώγαμε ήταν το κάτι άλλο. Τσαντίζομαι με αυτό, επειδή ξέρω ότι μπορούν. Ο Ματίγια έχει δυνατό σουτ. Στην επίθεση πρέπει να έχουμε υπεραριθμία στην περιοχή».
-Πως κρίνετε την επιλογή Ένινγκ;
«Είναι νωρίς να κρίνουμε τον Ένινγκ. Εχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον Άγγελο. Πρέπει να τον αφήσουμε να συνεισφέρει στην ομάδα. Θεωρώ ότι αυτή η ομάδα έχει φτιαχτεί σε μεγάλο βαθμό από πέρυσι όσον αφορά τα πρόσωπα. Και ακολούθησε το φετινό καλοκαίρι. Μας έπιασε μια ξενομανία. Ο Διαμαντόπουλος τι έκανε; Μόλις ήρθε εδώ ακούγαμε για τον Παναθηναϊκό κλπ. Άνθρωπος που δεν έχει πατήσει μέσα στο γήπεδο, πως ξέρει κάποια πράγματα; Έγω τσαντίζομαι μερικές φορές με τον ΑΡΗ. Αν πας και μιλήσεις με παλιούς προέδρους και τους ρωτήσεις για τον καλύτερο σκάουτερ που είχαν, θα σου πουν εμένα. Ήμουν ο πιο τίμιος. Παίκτες των 100 εκατομμύρια εγώ τους έφερνα με 20 εκατομμύρια».
-Άρα έγιναν λάθη…
«Ναι ο Διαμαντόπουλος έκανε λάθη. Γιατί για παράδειγμα να φύγει πέρυσι ο Βαλεριάνος; Παιδί που κλήθηκε στην Εθνική. Ο Μενέντεθ δεν παίζει. Ο Ντουάρτε δεν παίζει. Τους είδαν πριν τους πάρουν; Εγώ πήγα στην Βραζιλία για να δω τον Ιβάν. Και στα… καπάκια μόλις γύρισα πήγα στην Σερβία για να δω έναν παίκτη που με είπε ο Φοιρός. Τον είδε στην κασέτα αλλά πήγαμε να τον δούμε και από κοντά. Αυτός έκανε 100 εκατομμύρια και ο Ιβάν 20 εκατομμύρια. Βέβαια πρέπει να είμαστε δίκαιοι. Όταν κάνεις δέκα μεταγραφές, δεν θα βγουν όλες. Απλά πρέπει να προσέχεις ώστε να περιορίσεις το ποσοστό του λάθους».
«Άργησε να έρθει ο Χαριστέας»
-Και πάμε στον Άγγελο Χαριστέα, ο οποίος θέλει να φέρει μία αρκετά διαφορετική φιλοσοφία.
«Ο Καρυπίδης ήδη είχε αργήσει να τον φέρει. Ο Χαριστέας είναι ένα κομμάτι του ΑΡΗ. Έχει παίξει στο εξωτερικό. Μπορεί να μας βοηθήσει εντός και εκτός συνόρων. Έχει κάνει καριέρα σε χώρες με πολύ καλούς νεαρούς ποδοσφαιριστές. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να πάει στον Άγιαξ και να φέρει έναν παίκτη».
-Η όρεξη για δουλειά και οι γνωριμίες ισορροπούν κάπως την έλλειψη εμπειρίας στην θέση που ανέλαβε;
«Εννοείται. Κακώς που τόσο καιρό ο Καρυπίδης δεν τον είχε κοντά του».
-Τι πρέπει να αλλάξει ώστε ο ΑΡΗΣ να σταθεροποιηθεί στις πρώτες θέσεις και σταδιακά να διεκδικήσει έναν τίτλο; Γιατί τα χρόνια είναι πολλά…
«Πρέπει να υπάρξει ένα σταθερό πλάνο. Στον ΑΡΗ κάθε χρόνο έρχεται κάποιος, υπάρχει ενθουσιασμός από τον κόσμο αλλά μέχρι εκεί. Να… χτίσεις κάτι σε βάθος τριετίας και όσοι έρχονται να προσαρμόζονται σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο. Ολες οι ομάδες βασίζονται πάνω σε ένα πλάνο. Αλλά πρέπει να το πιστέψεις και να το μεταδόσεις στους παίκτες».
«Αν δεν υπήρχε ο Καρυπίδης, μπορεί να μην υπήρχε ο ΑΡΗΣ»
-Ανοίγω διοικητική παρένθεση και θέλω ένα σχόλιο για τον Θεόδωρο Καρυπίδη.
«Είναι ένας παράγοντας ο οποίος αυτή την στιγμή είναι η ζωή για τον ΑΡΗ. Αν δεν υπήρχε αυτός, μπορεί να μην υπήρχε ο ΑΡΗΣ. Ακούγονται και λέγονται πολλά αλλά δεν με ενδιαφέρουν. Εγώ βλέπω μία ομάδα που ζει μέσα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και πιστεύω ότι κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να μην λείψει τίποτα από αυτήν».
-Αν μπορούσατε να δώσετε μόνο μία συμβουλή στον Καρυπίδη, ποια θα ήταν αυτή;
«Είμαι πάντα της άποψης ότι οι διοικούντες δεν πρέπει να ασχολούνται με τα ποδοσφαιρικά. Είναι για τα γραφεία. Οι υπόλοιποι είναι για το γήπεδο. Δεν μπορεί ο πρόεδρος να πηγαίνει στα αποδυτήρια και να μιλάει. Οφείλει να είναι συνεπής προς τις υποχρεώσεις του. Βέβαια και στα δικά μου χρόνια έρχονταν πρόεδροι στα αποδυτήρια».
«Παικτάρα ο Νάτσο Γκαρσία»!
-Από την μέρα που σταματήσατε το ποδόσφαιρο, ποιος παίκτης του ΑΡΗ σας άρεσε περισσότερο;
«Ο Νάτσο Γκαρσία… Παικτάρα… Επίσης ο Γκιάρο»
-Σας πλησίασε ποτέ κανένας; Να τον είδατε και να νιώσατε ότι σας θυμίζει τον εαυτό σας…
«Κανένας (σ.σ. γέλια). Κοίτα εγώ είχα ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Μπορούσα να πάω πολλές φορές πάνω-κάτω στο γήπεδο. Έδινα την πάσα, έφευγα μπροστά, γυρνούσα πίσω. Για να με πλησιάσει ένας, πρέπει να είναι γκολτζής. Σε κάθε πρωτάθλημα έβαλα 15-20 γκολ. Δεν το βλέπω αυτό. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν σουτάρουν πολύ. Δεν πατούν περιοχή. Ανεβαίνει καμιά φορά ο Σούντγκρεν και βλέπει στην περιοχή μόνο τον Ιντέγε».
«Έχουμε 1500 μέλη και πληρώνουν οι 100»
– Βετεράνο σας λέμε αλλά αυτά με τα οποία καταπιάνεστε δεν είναι και λίγα. Δεν επαναπαυτήκατε στις δάφνες της καριέρας σας.
«Όχι εντάξει βετεράνοι είμαστε (σ.σ. γέλια). Απλά υπάρχει μία παθολογική ανάγκη για τον αθλητισμό. Θα κρατήσει μέχρι να φύγω από την ζωή. Ετσι έμαθα από μικρός. Είναι δύσκολο να το αποφύγεις».
-Το καταλαβαίνω με τις ακαδημίες σας ή τον Ερασιτέχνη. Η τοπική αυτοδιοίκηση όμως πως μπήκε στην ζωή σας;
«Υπήρξε πριν χρόνια μία γνωριμία με την οικογένεια Ψωμιάδη. Και κάπως έτσι ξεκίνησε. Όχι με στόχο να γίνω πολιτικός. Απλά είπα να το ξεκινήσω. Γνώρισα κάποιους ανθρώπους με πολύ θετική ενέργεια. Άλλοι αποσκοπούν κάπου αλλού. Βοήθησα και κάποιους ανθρώπους. Και το έκανα με χαρά».
-Τώρα πάντως η μέρα σας πρέπει να είναι πιο γεμάτη από τα χρόνια σας ως ποδοσφαιριστής.
«Ναι είναι όντως (σ.σ. γέλια). Περισσότερο ασχολούμαι με τον αθλητισμό. Υπάρχουν βέβαια και οι υποχρεώσεις μου με την Περιφέρεια και τον Ερασιτέχνη πλέον».
– Μιας που αναφέρατε τον Ερασιτέχνη… Νέα εμπειρία για εσάς.
«Είναι ένας καινούργιος ρόλος. Δέχθηκα να υπηρετήσω τον σύλλογο πιστεύοντας ότι μπορώ να βοηθήσω με την βαρύτητα του ονόματος μου. Όχι εδώ βέβαια. Πρέπει να δώσουμε έμφαση στην Αθήνα. Να πάμε εκεί και να συζητήσουμε».
-Τι έχετε συναντήσει αναλαμβάνοντας την διοίκηση του Α.Σ.;
«Όλα τα μέλη του Δ.Σ. έχουν την διάθεση να βοηθήσουν. Δεν γίνεται όμως να υπάρχουν 1500 μέλη και να έχουν πληρώσει μόνο τα 100! Μιλάμε για ένα 20ρικο τον χρόνο. Η… μάνα του συλλόγου πρέπει να είναι επικεφαλής. Να βγει μπροστά. Αλλά πρώτα είναι το χρήμα».
-Ξέρετε και εσείς όμως ότι ποδόσφαιρο και μπάσκετ συγκεντρώνουν όλο το ενδιαφέρον. Με ποιον τρόπο μπορεί ο Α.Σ. να φέρει τον κόσμο πιο κοντά;
«Έτσι κι αλλιώς αυτά τα δύο τμήματα θα είναι πάντα πρώτα. Από την άλλη πλευρά όμως έχουμε κολύμβηση, πόλο, βόλεϊ και πάει λέγοντας. Συν τα προβλήματα που υπάρχουν και είναι οικονομικής φύσεως. Θέλει χρόνο και προσπάθεια. Εγώ δέχθηκα την πρόταση του κ. Αρβανίτη, ξεκαθαρίζοντας ότι μπορώ να βοηθήσω σε ένα συγκεκριμένο τομέα. Αυτόν των ακαδημιών. Έκαστος στο είδος του. Αλλά και πάλι μέχρι ένα σημείο».
-Γιατί ο Ντίνος Κούης δεν έχει αναλάβει τόσα χρόνια έναν ενεργό ρόλο στις ακαδημίες ή τα τμήματα υποδομής, από την στιγμή που ειδικεύεται πάνω σε αυτές τις ηλικίες;
«Είναι μία ερώτηση που πρέπει να κάνεις στις διοικήσεις. Πάντα το περιμένω. Αν ήμουν στην ομάδα, θα είχα εντοπίσει έστω έναν παίκτη ο οποίος θα είχε μεγάλες δυνατότητες να αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα. Το πιστεύω! Στην δική μου ακαδημία έχουμε δώσει αρκετούς παίκτες. Σε μία μεγάλη ομάδα όπως ο ΑΡΗΣ πρέπει κάθε έναν χρόνο ή και δύο να αναδεικνύεις έναν ποδοσφαιριστή. Οπως γινόταν στα δικά μας χρόνια. Γιατί να πάρω έναν ξένο ο οποίος μπορεί να είναι ισάξιος ή χειρότερος από έναν Έλληνα; Ο Έλληνας ζει εδώ. Δεν θέλει σπίτι. Μόνο προπόνηση. Ο ξένος ζητάει παραπάνω χρήματα. Δεν είμαι κατά των ξένων, αρκεί να κάνουν την διαφορά σε σχέση με τον Έλληνα. Ο Όλε (σ.σ. Σκόμποε) και ο Έρικσον δεν βοηθούσαν μόνο μέσα στο γήπεδο αλλά μας έμαθαν να είμαστε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές».
– Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι σύμφωνα με εσάς ο ΑΡΗΣ στερείται ακόμα οργάνωσης στα τμήματα υποδομής και τις ακαδημίες…
«Ειλικρινά με πειράζει όταν ακούω ότι πήγαμε σε τελικούς. Ο πρώτος στόχος των ακαδημιών είναι η ανάδειξη ποδοσφαιριστών. Σε αυτό πρέπει να δίνουμε προτεραιότητα».
– Αυτό πως αλλάζει; Διότι ο ΑΡΗΣ ανεβάζει παιδιά περισσότερο για να συμπληρώνει ρόστερ στο Κύπελλο. Έπαιξε ρόλο φυσικά και η προηγούμενη τετραετία, στην οποία όμως πάλι είχαμε την ευκαιρία να δώσουμε ευκαιρίες σε νέα παιδιά αλλά δεν το κάναμε.
«Τεχνογνωσία, πλάνο και υπομονή. Για την τετραετία που λες, ήταν όντως μεγάλη ευκαιρία. Θα μπορούσε να βρει πολύ πιο εύκολα Έλληνες παίκτες και να δώσει ευκαιρίες. Θα ήθελαν τον χρόνο τους, ναι. Αλλά δεν χρειάζεται να τους βρίζουμε. Όπως για παράδειγμα τον Ιντέγε. Σουτάρει, το χάνει. Την άλλη φορά θα το βάλει».
-Μου κάνετε την «πάσα» για την πρώτη ομάδα τώρα… Και για τον Ιντέγε.
«Το πρόβλημα του Ιντέγε είναι η απραξία του για έναν χρόνο. Είναι φυσιολογικό. Θυμάμαι τον εαυτό μου όταν απουσίαζα δέκα μέρες. Δυσκολευόμουν να επανέλθω. Φαντάσου ο Ιντέγε. Πιστεύω ότι στον 2ο γύρο θα είναι πολύ καλύτερος. Και μην ξεχνάμε ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ο φορ κάνει πολλές δουλειές. Ολα μπαίνουν και όλα χάνονται».
«Ασόβαρος ο ΑΡΗΣ στη Νέα Σμύρνη»
-Διακρίνετε πρόβλημα νοοτροπίας; Και το ρωτάω με αφορμή τον αγώνα κόντρα στον Πανιώνιο.
«Στον Πανιώνιο η ομάδα μπήκε ψηλωμένη, ασόβαρη. Οταν προηγήθηκε ο Πανιώνιος, τότε ξύπνησε και προσπάθησε να παίξει μπάλα. Δεν μπορεί με αυτή την ομάδα να παρουσιάζει αυτήν την εικόνα. Αλλά στο τελευταίο δεκάλεπτο ήταν πολύ καλός ο ΑΡΗΣ. Ετσι πρέπει να μπαίνει στα ματς».
-Ναι αλλά και με την Λάρισα που ξεκίνησε καλά, είδατε τι έγινε.
«Καλά εκεί και εγώ έλεγα ότι πάμε για τεσσάρα. Αλλά επαναπαυτήκαμε όλοι. Είπες κάτι πριν και συμφωνώ. Πρέπει να υπάρχει ένα άτομο που στα δύσκολα θα παίρνει την ομάδα πάνω του. Μία προσωπικότητα».
-Η έλλειψη μίας προσωπικότητας επηρεάζει… Η έλλειψη Ελλήνων παικτών;
«Ε βέβαια…»
«Θα τα άλλαζα όλα για έναν τίτλο»
-Ποια είναι η πιο έντονη στιγμή σας στον ΑΡΗ; Αυτή που έρχεται πρώτη στο μυαλό σας.
«Το μπαράζ του Βόλου. Ήμασταν καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό. Στο πρώτο ημίχρονο ήμασταν καταπληκτικοί».
-Ακόμα και σήμερα πολλοί αστικοί μύθοι περιτριγυρίζουν εκείνο το ματς πάντως…
«Αυτά υπάρχουν παντού. Σαν τι να έγινε… Ευθύνη έχει ο ΑΡΗΣ, γιατί δέκα αγωνιστικές πριν τελειώσει το πρωτάθλημα υπέγραψε την ισχύ της ισοβαθμίας στα γκολ. Αν δεν το είχε κάνει, θα παίρναμε το πρωτάθλημα».
-Εκείνο το χαμένο πρωτάθλημα, ήταν μία ευκαιρία να αλλάξει το στάτους της ομάδας;
«Επηρέασε αρνητικά την ομάδα για αρκετά χρόνια. Αν έχω μία πίκρα ακόμα και τώρα, είναι εκείνη η μέρα. Θα είχε αλλάξει όλο το στάτους του ΑΡΗ. Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Πέτυχα πολλά στον ΑΡΗ αλλά δεν είμαι ευχαριστημένος στον απόλυτο βαθμό. Και ο λόγος είναι ότι δεν πήρα κάποιο τίτλο με την ομάδα. Θα τα αντάλλαζα όλα για αυτό. Και δεν είναι τόσο ευθύνη των παικτών αλλά των διοικήσεων. Είχαμε ανθρώπους που δεν ασχολούνταν πολύ, παρόλο που έβαζαν λεφτά.
Κάποτε ήταν στον ΑΡΗ ο Κοντομηνάς. Ένα μεγαθήριο. Αντί να τον εκμεταλλευτούμε, πηγαίναμε και του ζητούσαμε λεφτά. Δώσαμε πόσα λεφτά για τον Αγαθοκλέους… Με είχε φωνάξει ο Ιωαννίδης να πάω να βοηθήσω. Μίλησα με έναν άνθρωπο του προέδρου. Καθόταν με δύο κινητά όταν μπήκα. Μου είπε ότι θα πηγαίνω σε όλο τον κόσμο και με έδωσε ένα ποσό… ξεφτίλα. Δεν άντεξα. Νόμιζα μου έκανε πλάκα».
-Ο καλύτερος προπονητής που είχατε στον ΑΡΗ;
«Ο Αλκέτας… Και βέβαια δεν ξεχνώ τον Στάνκοβιτς. Αυτός με δημιούργησε. Ήταν και άλλοι μετά όπως ο Κράμερ. Με κανέναν πάντως δεν είχα πρόβλημα επειδή δούλευα πολύ. Πήγαινα μία ώρα πριν στην προπόνηση και δούλευα στην φυσική μου κατάσταση. Μέχρι να φύγω από την ομάδα, κανένας δεν με είχε περάσει στο σπριντ. Ακόμα και ο Μπουγιουκλής που ήταν τρεχαλατζής».