Ο παλαίμαχος τερματοφύλακας του ΑΡΗ, Νίκος Χρηστίδης τοποθετήθηκε για τα τελευταία γγεονότα στον ΑΡΗ.
Ο παλαίμαχος τερματοφύλακας του ΑΡΗ, Νίκος Χρηστίδης τοποθετήθηκε για τα τελευταία γγεονότα στον ΑΡΗ.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Νίκος Χρηστίδης στον Αρενα:
Για την κατάσταση που επικρατεί στον ΑΡΗ:
“Δεν είμαι μόνο θέμα του ΑΡΗ είναι καθαρά Ελληνικό. Αυτό το θλιβερό θέαμα δεν είναι το ουσιαστικό μέρος. Ο ΑΡΗΣ έχει πέσει από πέρυσι αλλά δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία στα σημάδια και στο πως βγήκε από την κρίση. Την έξοδο της κρίσης την έδωσε ο Θεός δεν την πήρε ο Άρης. Φέτος καταλήξαμε σε ακόμα χειρότερη κρίση. Δεν δώσαμε σημασία και πλέον βλέπουμε υπερφλύαρους παλικαράδες να το παίζουν σωτήρες του ΑΡΗ. Αυτό είναι η ουσία του πράγματος και δεν δόθηκε σημασία στο τι έγινε πέρυσι. Ο ΑΡΗΣ μαθηματικά δεν έπεσε. Να σωθείς είναι δύσκολο αλλά ακόμα δυσκολότερο είναι να διώξεις αυτή την νοσηρή νοοτροπία που έχει κυριαρχήσει επί δεκαετίες και τώρα έσκασε”.
Για το λανθασμένο τρόπο με τον οποίο βλέπουμε το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα:
“Η Ελλάδα είναι μια χώρα της Ευρώπης, αν θέλουμε όμως να νιώθουμε έτσι και όχι ως επαρχία πρέπει να αντιληφθούμε κάποια πράγματα. Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα γεγονός που απλά ομάδες ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Αγνοούμε όλοι πως το ποδόσφαιρο υποστηρίζει μια ποικιλία επαγγελμάτων όπως οι ποδοσφαιριστές, οι νομικοί , οι υπάλληλοι, οι κηπουροί, οι πωλητές και πόσα άλλα επαγγέλματα. Στην Ευρώπη γνωρίζουν πως υπάρχει μια επαγγελματική αλυσίδα και αγωνίζονται για αυτή. Δεν είναι μόνο νικάω η χάνω αλλά πρέπει όλοι να υπηρετήσουμε αυτή την επαγγελματική αλυσίδα”.
Για τον διχασμό στον ΑΡΗ:
“Στον ΑΡΗ υπάρχει συνέχεια γκρίνια και συνέχεια διχασμός. Όλοι είναι οι πραγματικοί Αρειανοί και οι άλλοι οι κακοί. Την ιστορία δε την γράφουν ούτε οι Γενικές συνελεύσεις, ούτε οι Λέσχες, ούτε οι φορείς. Η ιστορία γράφεται από την προσπάθεια των αθλητών καθημερινά στους αγωνιστικούς χώρους και των φίλων του ποδοσφαίρου οι οποίοι παρακολουθούν την ομάδα τους. Ο ποδοσφαιριστής εμπνέει τον λαό του και ο λαός του δίνει δύναμη. Αυτός ο κύκλος είναι η πραγματική ιστορία και αυτό δε το βλέπουμε στην Ελλάδα. Διχασμός υπάρχει φυσικά και τώρα. Ο διχασμός είναι το γονίδιο του ΑΡΗ. Ποτέ δεν το αντιμετωπίσαμε αλλά πάντα το χρησιμοποιούσαμε για δικό μας όφελος.
Εγώ μεγάλωσα στη Κυψέλη του ΑΡΗ, στη Σχολή Τυφλών που ήταν τα γραφεία το ελεγκτήριο, το γήπεδο του μπάσκετ και το κολυμβητήριο. Εκεί πήγαινα και άκουγα πράγματα που δε τα καταλάβαινα. Σε μια συζήτηση στήναμε αυτί εμείς οι πιτσιρικάδες και ακούγαμε έναν παράγοντα να λέει ωραίες κουβέντες σε έναν άλλον. Πίσω από την πλάτη όμως υπήρχε όμως αμέσως “κάρφωμα.
Αυτό κάνουν και σήμερα οι παράγοντες του ΑΡΗ. Ο ΑΡΗΣ είναι μια κόλαση σωτήρων, όλοι θέλουν να τον σώσουν και τον οδήγησαν εδώ. Εάν δεν σταθούμε εδώ δε μπορούμε να βοηθήσουμε την ομάδα που έδωσε τόσα πολλά σε εμάς. Ότι όμως και να κάνουν όπου και να τον στείλουν ο ΑΡΗΣ δεν θα χαθεί. Η ομάδα θα αναγεννηθεί και η ιδέα του δεν χάνεται. Μπορεί να τον χτυπάς και να τον σπας όμως δε χάνεται.
Με τα λόγια δε μπορούν να έρθουν παίκτες. Καμία διοίκηση δε φέρει ευθύνη από τις διοικήσεις που περάσανα τελευταία, του Κατσιαούνη, του Ψηφίδη του Ηλιάδη και του Σκόρδα. Ανέλαβαν μια χειροβομβίδα με τραβηγμένη περόνη και έχει σκάσει σε όλων τα χέρια. Ο Θεός μας έκλεισε πέρυσι το μάτι και μας είπε βάλτε λίγο μυαλό. Αυτά τα πράγματα δεν είναι δικά σας αλλά τα υπηρετείτε. Όλοι θεωρούν τον Άρη δικό τους .Ακόμα και να έρθει κάποιος σωστός άνθρωπος για να αλλάξει την κατάσταση θα αντιμετωπίσει τρομερή αντίσταση για να μην μπορέσει να αλλάξει την κατάσταση”.
Για τον Διούδη:
“Η αγωνιστική κατάσταση του ΑΡΗ χτυπάει ένα ταλέντο που όμως έχει και κάποιες αδυναμίες οι οποίες σαφώς αλλάζουν. Πρέπει ο Διούδης να δυναμώσει μυϊκά, να μάθει να πιάνει την μπάλα σωστά και να διδαχτεί ταχτική. Είναι ένα μεγάλο ταλέντο με προσόντα και ο ΑΡΗΣ δυστυχώς ψαλιδίζει τις αρετές του. Η ομάδα δεν βοηθάει τον τερματοφύλακα αλλά τον εκθέτει. Είναι γεγονός πως αν δεν φας “αστεία” γκολ μικρός δεν θα μάθεις. Ο Διούδης χαίρομαι που όταν δεχόταν γκολ ήταν ψύχραιμος. Αυτό χάθηκε. Αρχίζει και επηρεάζεται από κάπου αλλού. Αυτά τα πράγματα πρέπει να τα διδάξεις στα παιδιά.
Θυμάμαι το 1962 ο Άρης είχε πάρει προπονητή έναν Τρεβιζάν που δεν ήταν προπονητής αλλά αδερφός του προέδρου των προπονητών της Ιταλίας. Ο Άρης είχε κάνει μεταγραφή τον Γιώργο Καλδεριμτζής. Σε ένα φιλικό παιχνίδι που κάναμε με τον Ηρακλή είπε ο προπονητής πως έχει βαρδάρη. Αν είναι ήταν ευνοϊκός θα παίξει ο μικρός στην εστία αλλιώς ο άλλος. Μπήκα στο παιχνίδι αλλά σε οκτώ λεπτά ο προπονητής με έβγαλε. Χωρίς να το καταλάβω πήγα πίσω από την εστία σε μια πέτρα και ήμουν έξω από το γήπεδο. Αυτή η εμπειρία με δυνάμωσε και με πείσμωσε. Είδα πως είχα κάτι να προσθέσω και να κερδίσω ως τερματοφύλακας”.
Για την προσπάθεια του ΑΡΗ να σωθεί:
“Ίσως η ομάδα χρειαστεί πάνω από 37 βαθμούς για να σωθεί. Η ομάδα πρέπει να συνεχίσει με αξιοπρέπεια. Όχι μόνο οι παίκτες αλλά και αυτοί που είναι στην εξέδρα. Παραπάνω ηλεκτροσόκ δε γίνεται. Κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί τι εστί Άρης και τι εκπροσωπεί για τον κόσμο το ποδόσφαιρο. Βλέπουν την απέναντι πλευρά που δημιουργεί προβλήματα στο ποδόσφαιρο. Τώρα με την κρίση το ποδόσφαιρο είναι μια αντίσταση και θα έπρεπε να μας διδάσκει. Ήρθε ο Φοιρός αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να κάνει πολλά. Τα λεφτά ποιος θα τα βάλει; Το θέμα δεν είναι αν θα παραμείνει ο ΑΡΗΣ αλλά πως θα απαλλαγούμε από την νοοτροπία του Αρειανού. Η λογική “εγώ είμαι ο ΑΡΗΣ” είναι αυτή από την οποία πρέπει να απαλλαγούμε”.