Παίζοντας απέναντι σε δύο καλές ομάδες του Πρωταθλήματος ο ΑΡΗΣ του Φοιρού έδειξε ότι θα μπορούσε να σταθεί πολύ καλύτερα με αυτόν στον πάγκο απ’ ότι με τον Σούλη Παπαδόπουλο.
Αν και είναι αργά για… δάκρυα κάποια πράγματα διακρίνονται εύκολα και πρέπει να λέγονται και να γράφονται. Ο ΑΡΗΣ του Γιώργου Φοιρού από αυτόν του Σούλη Παπαδόπουλου σαφώς και θα ήταν καλύτερος, σαφώς και θα μπορούσε να παραμείνει στην κατηγορία.
Μπορεί το φετινό υλικό να μην είναι το καλύτερο ωστόσο τον στόχο της παραμονής θα μπορούσε να τον πετύχει έστω και την τελευταία στιγμή. Οι «κιτρινόμαυροι» στα δύο τελευταία ματς έπαιξαν με τον πρωταθλητή Ολυμπιακό και τον Αστέρα Τρίπολης που παίζει καλή μπάλα και καιγόταν για βαθμούς ώστε να μην απομακρυνθεί πολλοί από τους υπόλοιπους διεκδικητές της δεύτερης θέση μέσω των πλέι οφ.
Ο ΑΡΗΣ μπορεί να μην κέρδισε κάποιο από τα δύο ματς ωστόσο έδειξε να είναι πραγματική ομάδα. Παρά τις πολλές απουσίες όσοι έπαιξαν ήξεραν τι ζητούσαν στον αγωνιστικό χώρο, έκαναν τα βασικά και έπαιξαν ο ένας για τον άλλον.
Και ο Φοιρός έκανε αλχημείες ειδικά στο ματς με τον Ολυμπιακό όμως έδωσε στους παίκτες να καταλάβουν ακριβώς ποιος θα είναι ο ρόλος του. Δεν τους μπέρδευε περισσότερο. Κάτι δηλαδή που συνέβαινε συνεχώς με τον προηγούμενο προπονητή.
Βέβαια όλα αυτά μικρή σημασία έχουν πλέον απλά καταγράφονται στην ιστορία ως ένα ακόμη μεγάλο λάθος της διοίκησης στην αρχική της επιλογή για προπονητή και ακόμη περισσότερο στην απόφαση να μην αντικατασταθεί μετά τα συνεχόμενα 5-6 ανεπιτυχή αποτελέσματα.