Παρόλο που τα έδωσαν όλα μέσα στον αγωνιστικό χώρο οι ποδοσφαιριστές του Σέρχιο Μαρκαριάν έμειναν στο 0-0.
Με την επίγνωση της τεράστιας σημασίας του αγώνα για την Εθνική, οι διεθνείς μας μπήκαν στο ματς με στόχο να πάρουν την κατοχή της μπάλας, να εκμηδενίσουν τους κινδύνους για την εστία του Καρνέζη και να ψάξουν τη στιγμή.
Όμως υπήρχαν σοβαρά ζητήματα αφού στον άξονα η μπάλα περνούσε αποκλειστικά από τα ποδια του Κονέ, μιας και ο Παπαδόπουλος δεν πήρε πρωτοβουλίες, ενώ στα άκρα όσο καλά πήγαιναν στα δεξιά οι Φετφατζίδης, Τοροσίδης άλλο τόσο αρνητική ήταν η παραγωγή φάσεων από τα αριστερά με τους Χριστοδουλόπουλο, Σταφυλίδη. Συν τοις άλλοις ο Αθανασιάδης στην περιοχή ήταν απελπιστικά μόνος απέναντι στους δύο γεροδεμένους στόπερ της Ουγγαρίας. Έτσι παρά την κατοχή μπάλας η Ελλάδα δεν μπορούσε να απειλήσει με αξιώσεις.
Από την άλλη οι Ούγγροι φάνηκε να δυσκολεύονται στην ανάπτυξη και να ψάχνουν μόνο την αντεπίθεση. Εκεί έδειξαν ικανότητα να απειλήσουν και σε δύο φάσεις η ελληνική άμυνα ένιωσε την απειλή. Την πρώτη με το ξαφνικό σουτ του Ντζούντζακ από αριστερά στο 19’ αναγκάζοντας τον Καρνέζη σε δύσκολη επέμβαση στη δεξιά γωνία. Τη δεύτερη στο 23’ σε σέντρα του Σάλαϊ από δεξιά, καλή τοποθέτηση του Γκέρα στην περιοχή αλλά πολύ άστοχο τελείωμα.
Η Εθνική δεν είχε πολλά να αντιπαρατάξει. Μια ωραία ατομική προσπάθεια του Φετφατζίδη στο 23’ και γύρισμα στην περιοχή για τον Αθανασιάδη που σούταρε πάνω στον Γιούχαζ και άλλο ένα μακρινό σουτ του Φετφατζίδη στο 38’ που μπλόκαρε ο Κίραλι. Δύο προσπάθειες του Τοροσίδη στο 4’ με σουτ και στο 11’ με κεφαλιά ήταν πολύ μακριά από το στόχο.
Γαλανόλευκη καταιγίδα
Με το μαχαίρι στα δόντια μπήκαν οι διεθνείς στο δεύτερο ημίχρονο. Η άνοδος στην απόδοση του Σταφυλίδη και η σταθερά καλή παρουσία των δύο στα δεξιά («Τόρο», «Φέτφα») βοήθησαν για τις συνεχείς πλαγιοκοπήσεις. Η Ελλάδα άσκησε τρομερή πίεση στην Ουγγαρία, η οποία έμοιαζε ανίκανη να αντιδράσει στις κατά κύματα επιθέσεις των διεθνών μας.
Αλλά μονίμως έλειπε ένα «κλικ» για να έρθει το γκολ. Στο 48’ ο Σταφυλίδης σέντραρε στην καρδιά της αντίπαλης περιοχής όμως ο Κονέ αν και με καλό άλμα έστειλε τη μπάλα ψηλά με την κεφαλιά του. Στο 50’ ο Τοροσίδης σέντραρε συρτά στο πρώτο δοκάρι, ο Αθανασιάδης πήγε στην πορεία της μπάλας αλλά προσπάθησε με τακουνάκι να σπρώξει τη μπάλα στα δίχτυα δίχως να τα καταφέρει. Ένα λεπτό αργότερα ο Φετφατζίδης ελίχθηκε στο ύψος της μεγάλης περιοχής και σούταρε για να μπλοκάρει ο Κίραλι.
Η πίεση συνεχίστηκε αλλά οι Ούγγροι δίχως… ντροπή για το γεγονός ότι ήταν γηπεδούχοι, έπαιξαν ξεκάθαρα για τη σκοπιμότητα και αυτή επέβαλε να παίξουν όλοι πίσω από τη μπάλα με διπλή ζώνη άμυνας. Ήταν πια όλο και πιο δύσκολο για την Εθνική μας να μπορέσει να βρει χώρους. Μια πολύ καλή σέντρα του Σταφυλίδη στο 69’ που πάλι δεν πρόλαβε ο Αθανασιάδης ήταν ό,τι πιο επικίνδυνο δημιούργησε η Ελλάδα.
Διπλός κίνδυνος και τελευταίο «αχ»
Και καθώς ο χρόνος ξοδεύονταν δίχως αποτέλεσμα ξεθάρρεψαν οι Ούγγροι και στα τελευταία λεπτά θα μπορούσαν να σκοράρουν. Πρώτα στο 87’ με μακρινό σουτ του Πίντερ που έδιωξε σε κόρνερ ο Καρνέζης και από το κόρνερ ο Νίκολιτς βρέθηκε αφύλαχτος στη μικρή περιοχή αλλά σούταρε ευτυχώς για μας πάρα πολύ άστοχα.
Τελευταίο «αχ» για την Ελλάδα ένα άψυχο σουτ του Κατσουράνη από το ύψος της μεγάλης περιοχής στο 89′ που αποτέλεσε προπόνηση για τον Κίραλι. Το τρίλεπτο των καθυστερήσεων ξοδεύτηκε την Εθνική εγκατεστημένη έξω από τα ουγγρικά καρέ αλλά δίχως τελική προσπάθεια.
Ουγγαρία (Πολ Ντάρνταϊ): Κίραλι, Κάνταρ, Φιόλα, Γιούχαζ, Λεάντρο, Έλεκ (70’ Πίντερ), Ντζούντζακ, Τόζερ, Στίμπερ, Γκέρα, Σάλαϊ (68’ Νίκολιτς).
Ελλάδα (Σέρχιο Μαρκαριάν): Καρνέζης, Σταφυλίδης, Μανωλάς, Παπασταθόπουλος, Τοροσίδης, Κ. Παπαδόπουλος, Κονέ (77’ Κατσουράνης), Σάμαρης, Φετφατζίδης (77’ Γιαννιώτας), Χριστοδουλόπουλος (69’ Φορτούνης), Αθανασιάδης.