Πίσω από το Κισσαμικός-ΑΡΗΣ που διεξάγεται σήμερα, δεν υπάρχει μόνο η αντεπίθεση που θα ψάξουν οι «κιτρινόμαυροι» στο πρωτάθλημα αλλά και μία… οικογενειακή.
Ο προπονητής των Κρητικών, Σπύρος Μπαξεβάνος, είναι ο πατέρας του μέχρι πρότινος αμυντικού της Κ-19 του ΑΡΗ, Νίκου Μπαξεβάνου, ο οποίος τον Αύγουστο αποκτήθηκε από τη Λάτσιο.
Ο ταλαντούχος αμυντικός μιλάει στο AllAboutARIS για τη… σύγκρουση συναισθημάτων που θα βιώσει σήμερα και αναφέρεται στη νέα του ζωή στους «Λατσιάλι».
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά… Ποιος θα υποστηρίξεις σήμερα;
«Είμαι ουδέτερος (σ.σ. γέλια). Κοίτα, τον Κισσαμικό τον παρακολουθώ στενά τα τελευταία χρόνια, λόγω του πατέρα. Από την άλλη, μεγάλωσα μέσα στον ΑΡΗ και αγαπάω την ομάδα. Είναι δύσκολο όπως καταλαβαίνεις».
Παρακολουθείς την πορεία της πρώτης ομάδας;
«Εχω δει τα στιγμιότυπα των αγώνων στο Youtube. Ακόμα είναι νωρίς για να κρίνουμε. Ολες οι ομάδες έχουν και τις κακές τους στιγμές. Ο ΑΡΗΣ παραμένει το φαβορί για την άνοδο και δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Αρκεί να το αποδείξει και μέσα στο γήπεδο».
«Χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ΑΡΗ»
Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, θα έμενες στον ΑΡΗ;
«Η αλήθεια είναι ότι πέρυσι το καλοκαίρι δεν υπήρχε κάποια ξεκάθαρη κατάσταση στην Κ-19. Εγώ δεν είχα κάποια ενημέρωση και από τη στιγμή που προέκυψε η Λάτσιο, δεν μπορούσα να πω όχι».
Λόγω του δεσίματος που έχεις με τον σύλλογο, φαντάζομαι πως ήταν δύσκολο να αποχωρήσεις το περασμένο καλοκαίρι.
«Από μικρός ήμουν ΑΡΗΣ. Από τότε που γεννήθηκα. Δεν γινόταν να μην στεναχωρηθώ. Ο ΑΡΗΣ με έκανε καλύτερο παίκτη. Του χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ».
Η Λάτσιο πως προέκυψε;
«Τον Αύγουστο μου τηλεφώνησε ο εκπρόσωπος μου και με ενημέρωσε ότι έκλεισε να δοκιμαστώ στη Λάτσιο. Ηρθα για μία εβδομάδα στην Ιταλία. Εκανα τέσσερις προπονήσεις, έπαιξα σε ένα φιλικό και μετά από δύο εβδομάδες με ενημέρωσαν ότι με θέλουν. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορώ να παίξω μέχρι τον Γενάρη, αλλά και πάλι ήθελαν να είμαι τουλάχιστον στις προπονήσεις της ομάδας».
Αυτή τη στιγμή δηλαδή, είσαι ένα… θηρίο στο κλουβί.
«Οντως (σ.σ. γέλια). Βλέπω τους άλλους να παίζουν και θέλω να μπω για να κάνω έστω ένα τάκλιν!».
«Αλλο επίπεδο στην Ιταλία»
Οι πρώτες του εντυπώσεις από τη Λάτσιο;
«Είναι σαν ένας άλλος κόσμος σε σχέση με την Ελλάδα. Εδώ αντιμετωπίζουν το ποδόσφαιρο πολύ διαφορετικά και δίνουν μεγάλη βάση στις ακαδημίες».
Δηλαδή;
«Εμείς που παίζουμε στη δεύτερη ομάδα, μένουμε σε διαμερίσματα στο “Φορμέλο”, το προπονητικό κέντρο της ομάδας, 20 χλμ. έξω από τη Ρώμη. Πέραν του γηπέδου της πρώτης ομάδας, υπάρχει ξεχωριστό γήπεδο για την πριμαβέρα, χωριτικότητας 400-500 ατόμων, ενώ κάθε τμήμα των ακαδημιών έχει και αυτό το δικό του γήπεδο. Για να καταλάβεις, μόνο για εμάς στη δεύτερη ομάδα, η ομάδα διαθέτει πάνω από πέντε γιατρούς και φυσιοθεραπευτές. Συν ότι υπάρχουν ανά πάσα στιγμή μάγειρες που θα φτιάξουν ό,τι ζητήσουμε».
Που εστιάζουν οι προπονητές των ακαδημιών περισσότερο;
«Εδώ δουλεύουμε μόνο τακτική και ενδυνάμωση…»
Δουλεύετε πάνω στο σύστημα της πρώτης ομάδας;
«Οχι. Μαθαίνουμε να προσαρμοζόμαστε στο σύστημα του αντιπάλου, μέσω scouting. Κάθε εβδομάδα αλλάζουμε το σύστημα πάνω στο οποίο δουλεύουμε. Εχουμε μάθει μέχρι στιγμής πάνω από τέσσερα».
Σε σχέση με την Ελλάδα, το σύστημα διεξαγωγής του πρωταθλήματος νομίζω είναι διαφορετικό, έτσι;
«Ναι. Εδώ υπάρχουν τρεις όμιλοι με ομάδες από την Seria A και τη Serie B, συν τη διοργάνωση του Κυπέλλου. Εκεί αν περάσουμε την Παλέρμο, παίζουμε με τη Ρόμα».
Οταν δεν έχει μπάλα, τι κάνετε;
«Μπορούμε να παίξουμε FIFA ή να πάμε στην πόλη. Υπάρχουν αυτοκίνητα της ομάδας για όσους έχουν δίπλωμα. Αλά όλα γίνονται με μέτρο. Πρώτος στόχος όλων μας, είναι το ποδόσφαιρο».
«Είμαστε μακριά, αλλά βλεπόμαστε»
Με εσένα πάντως στην Ιταλία και τον πατέρα σου στην Κρήτη, φαντάζομαι θα είναι… δύσκολη η κατάσταση για τη μητέρα και τον αδελφό σου.
«Οχι εντάξει (σ.σ. γέλια). Η μήτερα μου το έχει συνηθίσει τόσα χρόνια με τον πατέρα μου. Προσπαθούμε να βρισκόμαστε συχνά. Εγώ κάθε μήνα έρχομαι στην Ελλάδα».
Και οι προπονήσεις;
«Επειδή όλοι παίρνουμε άδειες για να βλέπουμε τις οικογένειες μας, μας δίνουν πρόγραμμα για το διάστημα που απουσιάζουμε. Με μία εφαρμογή στο κινητό μας, μπορούν να ξέρουν πόσο τρέξαμε και τις ασκήσεις κάναμε».
Σας καλύπτουν τα έξοδα σας;
«Οχι. Αλλα μας πληρώνουν κάθε μήνα. Και καλά κιόλας!»
«Προτεραιότητα το εξωτερικό»
Πιστεύεις ότι το εξωτερικό είναι η λύση για τους νεαρούς Ελληνες παίκτες;
«Σαφώς και ναι! Υπάρχουν οι συνθήκες και οι άνθρωποι με τους οποίους μπορείς να δουλέψεις. Εδώ δίνουν μεγάλη βάρος στις ακαδημίες. Στον ΑΡΗ πέρυσι δεν μας υπολόγιζε κανένας. Μόνο ο προπονητής ασχολιόταν και έτρεχε για όλα».
Στην Ελλάδα θα γυρνούσες κάποια στιγμή;
«Για την ώρα δεν μπορώ να το ξέρω. Τώρα σκέφτομαι μόνο πως θα βελτιωθώ με την παρουσία μου στη Λάτσιο. Είναι μεγάλο σχολείο. Και ως αμυντικός, η Ιταλία θα με βοηθήσει αρκετά. Θέλω να γίνω καλύτερος. Πιστεύω σε μένα»
Να στο θέσω αλλιώς τότε. Για τον ΑΡΗ θα γυρνούσες στην Ελλάδα;
«Και για αυτό είναι πολύ νωρίς ακόμα. Θα είναι πάντα η ομάδα που αγαπώ. Μία δεύτερη οικογένεια για μένα. Σε σχέση πάντως με τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες, για μένα ο ΑΡΗΣ θα έχει πάντα το προβάδισμα»