Άφησα σκόπιμα να περάσουν δύο ημέρες πριν πιάσω πληκτρολόγιο για ένα απολογιστικό blog της σεζόν που μας πέρασε, αφού πρώτα άκουσα με προσοχή τους ανθρώπους της ΚΑΕ ΑΡΗΣ σε μια μακροσκελέστατη συνέντευξη τύπου, να μοιράζονται στοιχεία και να απαντούν σε ερωτήσεις συναδέλφων.
Προσωπικά θεωρώ ότι ο ΑΡΗΣ είχε χαμηλότερο ταβάνι όταν χτίστηκε, δεδομένων των συνθηκών που επικρατούν στο ελληνικό πρωτάθλημα και φέτος το τρύπησε κάνα δύο φορές.
Δεν είναι κανενός είδους μομφή αυτό στο αγωνιστικό τμήμα. Είναι τεράστια μομφή για τα όσα έλαβαν χώρα φέτος με ευθύνη της Ομοσπονδίας. Αυτής που ήρθε με βαρύγδουπες προγραμματικές δηλώσεις και κατέληξε να γίνει ο χαλίφης στη θέση του χαλίφη.
Ας ξεκινήσουμε όμως αντίστροφα. Από την συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν οι άνθρωποι της ΚΑΕ ΑΡΗΣ Midea, και έπειτα θα σταχυολογήσουμε τα όσα έγιναν φέτος.
Τα όσα ακούσαμε το μεσημέρι της Πέμπτης στο Μουσείο, δεν ξέρω αν προσέφεραν ικανοποίηση, αλλά σίγουρα προσέφεραν ανακούφιση. Ο καθένας ικανοποιείται από διαφορετικά στάνταρ, αλλά όλοι ένιωσαν ανακούφιση όταν μετά από μια άκρως υπερβατική σεζόν, οι άνθρωποι του ΑΡΗ κατάφεραν να μειώσουν κι άλλο το χρέος.
Για να μην κρυβόμαστε, η εξυγίανση ήταν και παραμένει ο νο1 στόχος. Απλά έχουν αλλάξει οι καιροί. Δεν μπορούσε να γίνει μια ομάδα πρόχειρη και η διοίκηση να έλεγε “στηρίξτε, πάρτε διαρκείας” και όλα τα συναφή.
Η τριάδα των Παπαγεωργίου, Αρβανίτη και Ρουσιαμάνη, φρόντισε από την πρώτη μέρα να επικοινωνεί κάθε τι που συνέβαινε εντός των τειχών. Και αυτό μέχρι και σήμερα την έχει δικαιώσει απόλυτα. Γιατί ακόμα και μέσα στη σεζόν όταν έγινε το σοβαρό λάθος με τον Σταρκ, βγήκε και ενημέρωσε η ίδια τον κόσμο της. Το εύκολο θα ήταν να το άφηνε και να έβγαινε η είδηση σε κάποιο σάιτ… καλοθελητών και μετά να μην μαζεύετε το κουβάρι.
Πάνω σ’αυτό, το καλοκαίρι ήρθε και η πρώτη της σκέψη ήταν να στελεχώσει κι άλλο το οργανόγραμμα του τμήματος. Δυστυχώς οι συζητήσεις με τον Γιώργο Χήνα πήραν άλλη τροπή με ευθύνη του έμπειρου Έλληνα GM, αλλά η ζωή… συνεχίζεται. Όσο η ΚΑΕ ΑΡΗΣ κάνει βήματα μπροστά, θα αρχίσει να φεύγει από το bare minimum και οι απαιτήσεις να αυξάνονται.
Πέρα από την οικονομική συνέπεια των όσων έχουν αναλάβει και την εξεύρεση λύσεων, το πιο σημαντικό προσόν τους είναι ότι δεν πούλησαν το εγχείρημα ως «μεταξωτές κορδέλες».
Η λέξη επενδυτής στο μπάσκετ δεν υπάρχει. Υπάρχει η φράση «κάποιος τρελός που θα έρθει να βάλει τα χρήματα του», για να βλέπει τον ΕΣΑΚΕ να στέλνει τις ομάδες σε υποχρεωτική άδεια 20 ημερών και την ΚΕΔ/ΕΟΚ να κάνει… πάρτι. Και όταν ασκείς κριτική να σε καλεί η επιτροπή δεοντολογίας που… κόλλησε σε λέξη από την ανακοίνωση.
Ο ΑΡΗΣ Midea αύξησε κι άλλο τη δυναμική του μέσα από μικρές κινήσεις. Πέρα από το αγωνιστικό σκέλος, με τον Γιάννη Καστρίτη να είναι αυτός που έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.
Τέλη Μαϊου είχε συμφωνήσει/ανανεώσει τη συνεργασία του με τους κεντρικούς χορηγούς. Πριν καν γίνει σήριαλ, έσπασε ξανά το οικονομικό του ταβάνι (ελεγχόμενα) για να διατηρήσει στο ρόστερ του τον Βασίλη Τολιόπουλο. Στα μάτια του Βασίλη, βλέπω και την εξέλιξη του ΑΡΗ.
Restart ο Βασίλης, 30 χιλιάδες συμβόλαιο την πρώτη χρονιά, τρομερά χαμηλό μπάτζετ ο ΑΡΗΣ σε σημείο που κανείς δεν τον πίστευε στη πιάτσα. Τρίτη σεζόν, ηγετικό συμβόλαιο στον Βασίλη για τα δεδομένα του ΑΡΗ, με τους “Κιτρινόμαυρους” να κάνουν άλματα σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Η διοίκηση της ΚΑΕ ΑΡΗΣ ουσιαστικά… κυνήγησε και ανέλαβε μια ευθύνη, μέσα από ένα πλάνο και μια ομάδα λίγων ανθρώπων να δουλεύουν αποδοτικά.
Το ενδιαφέρον του κόσμου είναι τεράστιο για τη νέα σεζόν ήδη. Μεταξύ σοβαρού και αστείου, ειπώθηκε στη συνέντευξη τύπου ο αριθμός των 2.500 διαρκείας. Αν η ΚΑΕ ΑΡΗΣ τρέξει «καμπάνια» και κολληθούν κάποια κομμάτια στο ρόστερ, ο στόχος είναι απόλυτα εφικτός. Να οριστικοποιηθεί το Eurocup πρώτα και το καλοκαίρι θα είναι… καυτό.
ΥΓ Επί προσωπικού και φέτος, άμα βάλουμε και τα φιλικά, ήμασταν μαζί σχεδόν σε 60 παιχνίδια (άμα βάλουμε και τα ποδοσφαιρικά, ξεφεύγει ο αριθμός). Γραπτά είτε… τηλεοπτικά. Η στήριξη σας και τα μηνύματα σας, είναι κάτι όμορφο και φυσικά δεν το θεωρώ δεδομένο. Να είμαστε καλά, να κερδίζει ο ΑΡΗΣ και να γράφουμε εμείς…