Ο παρελθοντολάγνος που ρημάζει το μύθο του

από Νίκος Παπαδόπουλος

Θυμίζει έναν playboy που αρνείται να αποδεχτεί ότι άσπρισε και να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες (φλερτ)…

Με την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ το 2004 αυτοανακυρήθηκε “Special One”. Συμφωνήσαμε όλοι μαζί του όταν οδήγησε την Τσέλσι σε δύο σερί τίτλους στην Πρέμιερ Λιγκ και στην επιστροφή στον αγγλικό θρόνο ύστερα από μισό αιώνα. To 2010 προστέθηκε δίπλα στο “special one” η έννοια “legendary”, όταν οδήγησε ύστερα από 45 χρόνια την Ιντερ στην κορυφή της Ευρώπης. Ακολούθως δεν φοβήθηκε να τα βάλει με την Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρδιόλα (έστω και αν οι πρακτικές του ήταν εντελώς ασύμβατες με ένα club όπως η Ρεάλ) και προ πενταετίας επέστρεψε στην Τσέλσι για να την οδηγήσει σε ακόμη ένα πρωτάθλημα.

Το βαρύ βιογραφικό του Ζοσέ Μουρίνιο είναι όμως και αυτό που έχει σταματήσει την εξέλιξη του ως προπονητή εδώ και χρόνια. Κάποτε ήταν ο “χρυσοδάκτυλος” που πήρε Τσάμπιονς Λιγκ με Πόρτο και Ιντερ και κατέκτησε το αγγλικό πρωτάθλημα με μία ήττα. Πλέον είναι αυτός που οι οπαδοί της Τότεναμ του τραγουδούν “έως το πρωί θα έχεις απολυθεί” και το μοναδικό αντεπιχείρημα που βρίσκει για αυτό, είναι να υψώσει τα τρία δάχτυλα του χεριού του.

Όχι για να καταδείξει τα γκολ που δέχτηκε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από την Τότεναμ, αλλά για να πει στους δημοσιογράφους, στη συνέντευξη Τύπου, ότι ακόμα και μόνος του υπερτερεί σε τρόπαια Πρέμιερ Λιγκ έναντι όλων των άλλων προπονητών του πρωταθλήματος.

Προτεινόμενα Άρθρα