Όλα αυτά που περάσαμε, πρέπει να τα έχουμε καλά στο μυαλό μας ώστε να μην επαναλάβουμε τα λάθη μας
Και φτάσαμε τα 104…
Και πλησιάζει και επίσημα σε λίγες εβδομάδες η επιστροφή σε αυτό που πλέον αναίτια ονομάζεται Super League. Πάθαμε, δεν μάθαμε, πάθαμε και πάει λέγοντας. Ευτυχώς ή δυστυχώς, ο ΑΡΗΣ ήταν πάντα η ομάδα που πλήρωνε τα λάθη της και δεν περίμενε από τρίτους.
ΑΡΗΣ όμως, δεν είναι μοναχά ποδόσφαιρο και μπάσκετ, αλλά και δεκάδες άλλα τμήματα που κρατάνε ψηλά την σημαία μέσα από δυσκολίες που μόνο οι ίδιοι ξέρουν πως αντιμετωπίζουν.
Αυτός ο δύσκολος δρόμος επιβίωσης και επιστροφής, εκτός από εξωτερικούς παράγοντες, είχε και πάρα πολλά αυτογκόλ. Τα κάστρα πέφτουν από μέσα. Κυριολεκτικά γκρεμίζονται. Σε αυτό το σωματείο (και όχι μόνο), χρειάζονται πολλές νίκες για να ικανοποιήσεις το σύνολο και μονάχα μια “στραβή” για να ικανοποιήσεις το εγώ σου με τον ΑΡΗ της εσωστρέφειας.
Και φτάνουμε πάλι στην ώρα “Μηδέν”. Τώρα βρισκόμαστε από δικά μας αυτογκόλ στο “μείον”. Έρχεται το καλοκαίρι των βάσεων. Οι υπεύθυνοι αρχικά και στη συνέχεια ο κόσμος με την δυναμική του στήριξη, θα κρίνουν αν περάσαμε την βάση. Όμως, ποτέ στον ΑΡΗ δεν είναι κριτήριο αν απλά κάποιος θα περάσει την βάση.
Γιατί, έχουμε αφήσει πολλούς ανθρώπους να μιλάνε για λογαριασμό τον δικό μας.
Γιατί, πρέπει ο κάθε κατεργάρης να πάει στον πάγκο του.
Γιατί, πλέον έχουμε κάτι καθαρό. Κάτι στο οποίο μπορούμε να χτίσουμε γερά θεμέλια.
Γιατί αν δεν γίνει αυτό, θα πέσει…φωτιά να μας κάψει.
Υ.Γ. Μέχρι τότε, ο 87χρονος κ. Αλέξανδρος και η 82χρονη κ. Νούλα, μαζί με τον κάθε οπαδό του ΑΡΗ που τα τελευταία 4 χρόνια έχει πάει από την μία άκρη της Ελλάδας ως την άλλη, κρατάνε την φλόγα ζωντανή….