Όλα όσα ανέφερε ο Παναγιώτης Γιαννάκης κατά την διαδικτυακή συνάντηση
Μια σπουδαία προσωπικότητα, ένα θρύλο του ελληνικού Μπάσκετ, έναν άνθρωπο που συνέβαλε στην διάδοση του αθλήματος στη χώρας μας δίνοντας ώθηση σε πολλά νέα παιδιά να ασχοληθούν με αυτό, φιλοξένησε το Τμήμα Καλαθοσφαίρισης της Χ.Α.Ν.Θ.
Ο βετεράνος πολυνίκης διεθνής καλαθοσφαιριστής και προπονητής Παναγιώτης Γιαννάκης, ήταν ο κεντρικός καλεσμένος μιας ακόμη διαδικτυακής συνάντησης που διοργάνωσε η Διεύθυνση Αθλητισμού της Χ.Α.Ν.Θ.
Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο Γενικός Αρχηγός της ομάδας Μπάσκετ Νίκος Κεραμεύς. Χαιρετισμό απηύθυνε ο Διευθυντής Αθλητισμού της Χ.Α.Ν.Θ. Δημήτρης Καραΐσκος, ο οποίος στο τέλος του διαδικτυακού event, παρουσίασε στον Παναγιώτη Γιαννάκη μια επετειακή φανέλα της Χ.Α.Ν.Θ. για τα 100 Χρόνια του Μπάσκετ με το νούμερο “5” αφιερωμένη στον “δράκο” του ελληνικού Μπάσκετ. “Περιμένω με αγωνία να μου την στείλετε”, ήταν η αντίδραση του 62χρονου κόουτς.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης στην διάρκεια της συζήτησης μεταξύ άλλων είπε τα εξής:
**”Λέω συχνά στα παιδιά πως δεν υπάρχει δεν μπορώ. Μέσα τους έχουν τεράστια δύναμη την οποία πρέπει να ανακαλύψουν”
**”Όλοι κοιτάζουν το σκοράρισμα όμως σε ένα παιχνίδι έχουν κι άλλα πράγματα αξία, ένα ριμπάουντ, μια πάσα, μια άμυνα. Πρέπει να είμαστε καλοί συμπαίκτες πάνω από όλα”.
**”Όταν ήρθα στον Άρη από τον Ιωνικό βρήκα έναν χαρισματικό σκόρερ, τον Νίκο Γκάλη, δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ, όμως όταν η ομάδα κερδίζει υπάρχει τρομερή ικανοποίηση. Μια καλή πάσα κάνει δυο χαρούμενους“.
** “Ο ρόλος του προπονητή είναι πολύ σημαντικός. Πρέπει να εμπνέει τους παίκτες και για να εμπνέει πρέπει να είναι σκληρός με τον εαυτό του. Όταν μιλάει ο κόουτς για συγκέντρωση και πειθαρχία πρέπει πρώτα ο ίδιος να τα εφαρμόζει”
**”Όσο καλύτερη προπόνηση κάνεις τόσο καλύτερος θα γίνεις. Όταν ήμουν πιτσιρικάς και η Εθνική έπαιζε για τις θέσεις 8-12 σκεφτόμουν πως θα μπορούσαμε κάποια στιγμή να διεκδικήσουμε μετάλλιο, δεν φοβόμουν να το ονειρευτώ. Έτσι και τώρα λέω στα παιδιά να κυνηγήσουν τα όνειρά τους…”
** “Είναι λάθος να αποσπούν οι γονείς την προσοχή των παιδιών μπαίνοντας τροχοπέδη άθελά τους στην εξέλιξή τους. Για μένα είναι λάθος να μπαίνουν οι γονείς στις προπονήσεις των ομάδων, να αποκτούν άποψη και λόγο”
** “Οι περισσότεροι μάνατζερς δεν ξέρουν το παιχνίδι, δεν έχουν τη γνώση για να βοηθήσουν ένα παιδί, το οποίο στην ηλικία των 14-15 ετών είναι ευάλωτο. Δεν θα έπρεπε να έχουν το δικαίωμα μάνατζερς να πλησιάζουν παιδιά τέτοιας ηλικίας. Το παιδί στα 15-16 του πρέπει να δουλεύει στη προπόνηση όχι να ‘χει το μυαλό του πως θα αλλάζει ομάδα κάθε χρόνο”.