Ο Ματέο Γκαρσία αποτελεί από χθες (25/6) και τυπικά παρελθόν από τον ΑΡΗ, καθώς ανακοινώθηκε και επίσημα από την Άτλας.
Σε μια ομάδα που τη γνωρίζω αρκετά καλά, όπως και γενικότερα το πρωτάθλημα του Μεξικού, καθώς ενημερώνομαι, καθημερινά γι΄ αυτό, γράφοντας αναλύσεις και δίνοντας προγνωστικά. Γνωρίζοντας, επίσης, τη γλώσσα και διαβάζοντας τα σχόλια των οπαδών της Άτλας, είδα ότι οι περισσότεροι θεωρούν ότι ο Ματέο Γκαρσία είναι επιθετικός, τον συγκρίνουν με τον Φουρτς, που είναι «καθαρός» φορ περιοχής, ενώ αρκετοί εκφράζουν την απορία τους για τον αριθμό των γκολ που πέτυχε, κρίνοντας τον, φυσικά, ως φορ περιοχής. Θα δουν, φυσικά, στην πορεία, ότι δεν είναι έτσι.
Ο Αργεντινός μπορεί, βέβαια, να μην είναι φορ περιοχής, είναι, όμως, ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής. Παρόλα αυτά, η συμφωνία για την παραχώρηση του, έχει θετικό πρόσημο για τον Άρη, που θα βάλει στα ταμεία του ένα σημαντικό ποσό. Χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης της αξίας του παίκτη, τον οποίο, συμπαθώ και ας μη τον ξέρω προσωπικά, ενώ τον θεωρώ, όπως, προείπα, πολύ καλός ποδοσφαιριστή.
Ένας ποδοσφαιριστής, όμως, το συμβόλαιο του οποίου με τον ΑΡΗ ολοκληρωνόταν τον Ιούνιο του επόμενου χρόνου. Κάτι που σημαίνει ότι από τον Ιανουάριο θα μπορούσε να διαπραγματευτεί τη μεταγραφή του σε ομάδα της αρεσκείας του. Με το κλίμα, επίσης, που επικρατούσε για τον Αργεντινό μεσοεπιθετικό, θα ακολουθούσε αρκετή «γκρίνια» μια ενδεχόμενη επέκταση της συνεργασίας του με τον ΑΡΗ, γιατί αυτός είναι ο άλλος δρόμος, όταν το συμβόλαιο ενός ποδοσφαιριστή ολοκληρώνεται σύντομα.
Η αλήθεια είναι, επίσης, ότι ο Ματέο Γκαρσία ήταν ένας ποδοσφαιριστής που έπαιζε σε όποια θέση – που λέει ο λόγος- του ζητούσε ο εκάστοτε προπονητής του. Είναι αλήθεια, όμως, επίσης, ότι στα περισσότερα από τα παιχνίδια, ενώ ήταν τίμιος ποδοσφαιρικά και φιλότιμος, δεν έκανε τη διαφορά. Με ευθύνη δική του αλλά και της ομάδας. Δική του γιατί προφανώς κάτι δεν του «πήγαινε» καλά και δεν είδαμε ξανά παρά εκλάμψεις από εκείνον τον παίκτη που εντυπωσίασε στην πρώτη του θητεία στο Κλεάνθης Βικελίδης. Της ομάδας, γιατί, ο Ματέο Γκαρσία είναι πλάγιος μεσοεπιθετικός και όχι εσωτερικός χαφ.
Τα λάθη, όμως, που είχαν γίνει στον σχεδιασμό, τον έφεραν άλλες φορές ως εσωτερικό μέσο, ή ακόμα και ως αμυντικό χαφ. Έβλεπες ότι προσπαθεί, όμως, τον κρίναμε, άλλες φορές δίκαια και άλλες άδικα, αγωνιζόμενο, τις περισσότερες φορές, σε θέση που δεν ήταν η φυσική του. Παρόλα αυτά, δεν έκανε τη διαφορά. Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για έναν συμπαθή παίκτη, που μόνο φίλους θα έχει, πλέον, στο Κλεάνθης Βικελίδης. Φίλους που του εύχονται καλή επιτυχία, στη συνέχεια της καριέρας του…