Ο Κριστιάν Πορτίγια παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα "ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!" από τις ΗΠΑ όπου και αγωνίζεται, κάνοντας ένα ταξίδι στις αναμνήσεις που είχε από το πέρασμα του από τον ΑΡΗ.
Διαβάστε παρακάτω όσα δήλωσε ο Ισπανός μέσος
-Κριστιάν, πως είναι τα πράγματα στο Σαν Φρανσίσκο;
Είμαι χαρούμενος εδώ, όλα είναι πολύ όμορφα και ωραία για την οικογένεια μου. Αγωνίζομαι σε μια καλή ομάδα, η οποία συμμετέχει στη δεύτερη κατηγορία, αλλά το επίπεδο είναι πάρα πολύ υψηλό. Το πρωτάθλημα έχει μερικές εξαιρετικές ομάδες και τα γήπεδα είναι γεμάτα σχεδόν πάντα. Υπάρχουν ποιοτικοί ποδοσφαιριστές και υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού.
-Η ζωή στην Αμερική;
Όλα είναι τέλεια! Το Σαν Φρανσίσκο είναι πανέμορφη πόλη και απολαμβάνουμε τη ζωή εδώ. Έχεις πάρα πολλές δυνατότητες, πολλές επιλογές για δραστηριότητες, για διασκέδαση, για αγορές. Σίγουρα είναι διαφορετικά απ’ τη Θεσσαλονίκη, την οποία αγαπάω πολύ και θέλω να επισκεφτώ ξανά στο μέλλον.
-Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει αρκετά χρόνια απ’ την αποχώρηση σου απ’ τον ΑΡΗ, δείχνεις ότι δεν ξεχνάς την ομάδα και τον κόσμο της.
Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις απ’ την παρουσία μου στον ΑΡΗ, έστω κι αν δεν ήταν όσο μεγάλη θα ήθελα. Είχα ερωτευτεί το συναίσθημα του να παίζεις στο Χαριλάου μπροστά σε 25.000 κόσμο κάθε εβδομάδα. Ήταν κάτι το μοναδικό και μπορώ να σου πω ότι δεν έχω ξαναζήσει τέτοιο παλμό σε άλλο ποδοσφαιρικό γήπεδο. Έχω πάρα πολλούς φίλους στη Θεσσαλονίκη, με τους οποίους μιλάω συχνά και ξέρω τα πάντα γύρω απ’ την ομάδα.
-Γνωρίζεις ότι διανύει μια δύσκολη περίοδο και προσπαθεί να προβιβαστεί στη Σούπερ Λιγκ;
Ναι, εννοείται! Παρακολουθώ τις εξελίξεις σχεδόν κάθε εβδομάδα και γνωρίζω την κατάσταση και τα αποτελέσματα. Λόγω της διαφοράς ώρας, δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τα παιχνίδια, αλλά ξέρω ότι είναι στο -6 απ’ τις θέσεις ανόδου και ότι πλέον δεν υπάρχουν ελπίδες. Είναι στενάχωρο αυτό που συμβαίνει. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι την ερχόμενη σεζόν η ομάδα πρέπει οπωσδήποτε να πάρει την άνοδο. Η δεύτερη κατηγορία δεν αρμόζει ούτε στο μέγεθος, αλλά ούτε και στον κόσμο του ΑΡΗ.
-Τι είναι αυτό που σε ωθεί να κρατάς τους δεσμούς σου ισχυρούς με τον ΑΡΗ; Γιατί πιστεύεις ότι αυτή η ομάδα δημιουργεί τόσο δυνατά συναισθήματα;
Είναι πάρα πολλά πράγματα, που αρκετοί παίκτες, ειδικά οι μη Έλληνες, βιώνουν για πρώτη φορά και αυτό παίζει το ρόλο του. Είναι η διαρκής επαφή με τον κόσμο, είναι ο παλμός του γηπέδου, είναι το γεγονός ότι αισθάνεσαι σημαντικός. Όλοι σε βάζουν κατευθείαν στην οικογένεια τους και αυτό δεν είναι κάτι που συναντάς παντού. Εκτίμησα τον καιρό που έπαιξα στον ΑΡΗ, τον αγάπησα και δεν ξεχνώ τον καιρό μου στη Θεσσαλονίκη. Μ’ αρέσει να μοιράζομαι τις αναμνήσεις μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου έχω πάρα πολλούς φίλους του ΑΡΗ.
-Υπάρχει κάποια στιγμή που έχει μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη σου;
Ξεχωρίζω το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό Βόλου, όπου έπρεπε να κερδίσουμε οπωσδήποτε για να συνεχίσουμε να παλεύουμε για την είσοδο στα πλέι οφ. Χάναμε 0-1 στο ημίχρονο, αλλά ένα δικό μου γκολ ισοφάρισε 1-1 και στη συνέχεια ο Νέτο έκανε το 2-1. Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά, έστω κι αν στο φινάλε της σεζόν δεν τα καταφέραμε.
-Έχεις κρατήσει επαφές από τους τότε συμπαίκτες σου;
Έχω πολλούς φίλους απ’ τον ΑΡΗ, είτε αυτοί είναι παίκτες, είτε οπαδοί. Μιλάμε σχεδόν κάθε εβδομάδα. Από παίκτες, έχω κρατήσει επαφή με τους Σηφάκη, Τόχα, Μίτσελ και Φατί. Ήξερα πολύ καλά τον Οριόλ, που ήμασταν συμπαίκτες πριν τον ΑΡΗ στην Ισπανία και μπορώ να τον θεωρήσω φίλο μου.
-Πλέον είσαι και πατέρας;
Ναι, έχω έναν γιο που είναι 2 ετών, τον Ντάνιελ. Είναι πολύ καλό παιδί. Όταν τελειώσω τις υποχρεώσεις μου στο πρωτάθλημα, περίπου τον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο, θα ήθελα να ταξιδέψουμε στη Θεσσαλονίκη για να δει την πόλη και να τον πάω και στο γήπεδο του ΑΡΗ. Μπορεί να είναι μικρός ακόμη, αλλά σιγά-σιγά θέλω να αρχίζει να καταλαβαίνει τι σημαίνει ο ΑΡΗΣ για τον πατέρα του.
-Θέλεις να στείλεις ένα μήνυμα στους φίλους του ΑΡΗ;
Τους ευχαριστώ όλους για τα καλά λόγια που μου λένε στο Facebook. Μου λένε ότι είμαι ένας απ’ αυτούς και αυτό με κάνει ιδιαίτερα υπερήφανο. Θα ήθελα να τους δω όλους όσο πιο σύντομα γίνεται. Επίσης, ξέρω ότι περνάνε δύσκολα χρόνια και ότι δε βλέπουν την ομάδα όπως θα ήθελαν, όμως θα πρέπει να κάνουν υπομονή. Ο ΑΡΗΣ είναι τεράστιο μέγεθος και είναι υποχρεωμένος κάποια στιγμή να βρει το δρόμο προς την κορυφή.
«Θα ήταν τέλειο να επιστρέψω!»
-Τι συνέβη τον Ιανουάριο του 2012; Γιατί αποχώρησες;
Ήταν δύσκολες εποχές για την ομάδα, κυρίως οικονομικά. Υπήρχαν καθυστερήσεις στους μισθούς, ένα κλίμα αναταραχής. Αλλάξαμε αρκετούς προπονητές και ενώ σχεδόν όλοι με εμπιστεύονταν, ήρθε ένας Πολωνός (σ.σ.: Πρόμπιερζ) που με πέταξε απ’ την ομάδα χωρίς λόγο. Έκανα προπόνηση μόνος μου και κανείς απ’ τη διοίκηση δε βοήθησε την κατάσταση. Αγάπησα τον ΑΡΗ, αλλά κανείς δε θέλει να αισθάνεται στο περιθώριο. Συνεπώς, πήρα την απόφαση να αποχωρήσω.
-Ο ΑΡΗΣ υπάρχει στο μέλλον σου;
Είναι όνειρο ζωής να επιστρέψω στον ΑΡΗ! Θα ήταν τέλειο κάποια στιγμή να γυρίσω στην ομάδα και να προσφέρω γι’ αυτόν τον κόσμο. Ήμασταν μια οικογένεια, όμως το ποδόσφαιρο πολλές φορές τα φέρνει έτσι. Αν ήταν στο χέρι μου δε θα είχα φύγει ποτέ.