Ο αγώνας με τον Ολυμπιακό αποτελεί ήδη παρελθόν και ο ΑΡΗΣ, έχει γυρίσει σελίδα και πλέον κοιτάζει την επόμενη μέρα και τις αγωνιστικές υποχρεώσεις που ακολουθούν.
Αυτό που άφησε ο συγκεκριμένος αγώνας και το μοναδικό κέρδος που βγήκε, ήταν ότι αποτέλεσε ένα πολύ καλό μάθημα για όλους. Πρώτα απ΄όλα για τον προπονητή της ομάδας και τους ποδοσφαιριστές μας, αλλά γενικά για όλο τον Οργανισμό που λέγεται ΑΡΗΣ.
Εκτιμώ, ότι ο αγώνας με τους ερυθρόλευκους θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο πολύ σοβαρής μελέτης και ανάλυσης από τον Άκη Μάντζιο και τους ποδοσφαιριστές, λεπτό προς λεπτό, προκειμένου να δουν τα λάθη τους και να καταγράψουν τις αδυναμίες που υπήρξαν στην αγωνιστική συμπεριφορά τους, τόσο ατομικά, όσο και συνολικά σαν ομάδα και κυρίως να καταλάβουν για ποιο λόγο, ήρθε αυτή η «κρύα» ήττα από τον Ολυμπιακό.
Γεγονός είναι ότι αυτό που ζούμε φέτος, είναι υπέροχο, το χαιρόμαστε, το απολαμβάνουμε και με την πορεία που πραγματοποιεί η ομάδα, είχαν δημιουργηθεί ελπίδες και προσδοκίες, ότι κάτι καλό θα βγει και από αυτό το παιχνίδι. Αυτές οι προσδοκίες ήταν που δικαιολογημένα μας έκαναν να περιμένουμε να δούμε μια μεγαλύτερη προσπάθεια και μια καλύτερη εικόνα.
Δεν ήταν κακή η ομάδα, ούτε είδαμε αδιάφορους ποδοσφαιριστές. Απλά, όταν θες να είσαι στο γκρουπ της κορυφής και να διεκδικείς υψηλότερους στόχους, είσαι υποχρεωμένος να δίνεις το κάτι παραπάνω σε τέτοια παιχνίδια, με αντιπάλους τις ομάδες που είναι στο ίδιο επίπεδο και αποτελούν ανταγωνιστές. Εκεί επιβάλλεται ακόμη μεγαλύτερη προσοχή και απαιτείται ακόμη περισσότερη προσπάθεια. Ειδικά με αντιπάλους όπως είναι ο Ολυμπιακός, για τον οποίο δεν περιμέναμε τη χθεσινή ήττα προκειμένου να αναγνωρίσουμε και να παραδεχθούμε ότι είναι η κορυφαία ομάδα στην Ελλάδα, με το πιο ακριβό και ποιοτικότερο ρόστερ και φυσικά, το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση και του φετινού πρωταθλήματος.
Ο ΑΡΗΣ, είναι μια από τις πολύ καλές ομάδες του πρωταθλήματος, έχει ένα από τα καλύτερα ρόστερ, το οποίο αποτελείται από πολύ καλούς ποδοσφαιριστές, τις δυνατότητες των οποίων τις έχουμε δει και τις ξέρουμε και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αυτή η εξαιρετική πορεία, δεν είναι τυχαίο γεγονός, αλλά είναι προιόν της σοβαρής και σκληρής δουλειάς που γίνεται καθημερινά.
Είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό λοιπόν, αυτή η εξαιρετική παρουσία της ομάδας, να ανεβάζει και τον πήχη των απαιτήσεων από τον κόσμο, ο οποίος είναι διψασμένος να δει έναν ΑΡΗ να πρωταγωνιστεί, να είναι μέσα στις κορυφαίες ομάδες και να κάνει πορεία πρωταθλητισμού. Άλλωστε για τον ΑΡΗ μιλάμε, για έναν Σύλλογο που ο πήχης, ιστορικά και αδιαπραγμάτευτα είναι πάντα ψηλά και οι απαιτήσεις αυξημένες.
Στο φετινό ΑΡΗ όμως, οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές, με την αξία και το ταλέντο που έχουν ατομικά, αλλά προπαντός με την εικόνα και τα αποτελέσματα που έχουν φέρει συνολικά σαν ομάδα, έχουν ανεβάσει τον πήχη και αυτό είναι σπουδαίο. Δεν πρέπει να είμαστε άδικοι με την προσπάθεια που γίνεται και επίσης, είναι απόλυτα κατανοητό ότι όλες αυτές οι διακοπές της αγωνιστικής δράσης δεν έχουν επιτρέψει στην ομάδα να βρει έναν ρυθμό και να βελτιώσει ακόμη περισσότερο την αγωνιστική της συνοχή. Είναι δεδομένο ότι η ομάδα παιχνίδι με παιχνίδι, θα βελτιώνει την εικόνα ολοένα και περισσότερο και αυτό περιμένουμε να δούμε.
Όσον αφορά τον Άκη Μάντζιο, επειδή γράφτηκαν και ακούστηκαν διάφορα… Θεωρώ ότι δε πρέπει σε καμιά περίπτωση να τον αδικήσουμε, ειδικά όλοι εμείς που είμαστε έξω από το χορό και μπορούμε να λέμε τα δικά μας, χωρίς κόστος…
Η επιλογή του να παρατάξει την ομάδα με αυτό το 4-3-3, έφερε πολύ συζήτηση από χθες και για το αν θα έπρεπε να ξεκινήσει με το κλασσικό 4-2-3-1 που αγωνίζεται ο φετινός ΑΡΗΣ.
Δε νομίζω ότι χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω. Ο Μάντζιος έτσι μελέτησε τον αντίπαλο και έτσι επεξεργάστηκε την στρατηγική του, για τον συγκεκριμένο αγώνα. Έτσι αποκωδικοποίησε τις απαιτήσεις και τις ισορροπίες του αγώνα στην αγωνιστική σκακιέρα.
Δυστυχώς, δεν του βγήκε.
Έβαλε 3 χαφ για να μπλοκάρει το κέντρο του Ολυμπιακού και να αποδυναμώσει το δημιουργικό κομμάτι τους, με στόχο να κρατήσει το μηδέν στην άμυνα και όταν οι συνθήκες του παιχνιδιού το επιτρέψουν, να ανεβάσει την ομάδα και να χτυπήσει.
Ο τρόπος που παρέταξε την ομάδα, είχε σαν στόχο να βγάλει το ημίχρονο αλώβητος και στην επανάληψη να χτυπήσει, εκτιμώντας ότι ο αντίπαλος, εκ των πραγμάτων θα ρίξει στροφές τόσο λόγω κούρασης από τον αγώνα που προηγήθηκε με την Σίτι, όσο και για διατήρηση δυνάμεων ενόψει του κρίσιμου αγώνα που έχουν να δώσουν με τη Μαρσέιγ. Οπότε εκεί έκρινε ότι θα κάνει τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις για να ρισκάρει και να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω.
Δεν του βγήκε. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο.
Γιατί δεν βγήκε; Μεγάλη συζήτηση…
Θέλετε γιατί υπήρξαν ατομικά λάθη και έλλειψη συγκέντρωσης που έδωσαν στον Ολυμπιακό το προβάδισμα στο σκορ;
Πολύ πιθανόν.
Θέλετε γιατί οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, έχουν μια πολύ υψηλή ατομική ποιότητα και μπορούν να εκμεταλλευτούν το παραμικρό λάθος;
Επίσης πολύ πιθανόν.
Είπαμε, ο Ολυμπιακός, είναι ένα level επάνω από όλες τις άλλες ομάδες στο ελληνικό ποδόσφαιρο, έχει μια άρτια αμυντική λειτουργία (χθες δέχτηκε από τον ΑΡΗ μόλις το δεύτερο γκολ στο πρωτάθλημα) και έχει μια μεσοεπιθετική ποιότητα τέτοια, που μπορεί να χτυπήσει εκεί που δεν το περιμένεις. Μια ομάδα που δουλεύεται τρία χρόνια, από τον ίδιο προπονητή και με την ίδια αγωνιστική φιλοσοφία.
Τέλος αυτό. Τελείωσε και πάει…
Ο ΑΡΗΣ γυρίζει σελίδα και συνεχίζει.
Έχουμε ήδη περάσει στην επόμενη μέρα και μπροστά μας έχουμε δύο παιχνίδια, αυτό της Τετάρτης (17:15) στη Λάρισα και αυτό του Σαββάτου (17:15) στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο, τα οποία θα καθορίσουν σε σημαντικό βαθμό την πορεία της ομάδας.
Είναι δυο πολύ δύσκολα παιχνίδια, με δυο δυνατούς αντιπάλους και μάλιστα στην έδρα τους, αλλά αν ο ΑΡΗΣ καταφέρει και περάσει αλώβητος και συνεχίσει νικηφόρα, θα διατηρήσει την παρουσία του στη κορυφή και θα παραμείνει σε τροχιά πρωταθλητισμού. Αυτό είναι το ζητούμενο και αυτό περιμένουμε να δούμε από τους ποδοσφαιριστές.
Να βγάλουν αντίδραση και ποδοσφαιρικό εγωισμό.
Αρχής γεννωμένης από το Αλκαζάρ τη Τετάρτη. Αρκεί και μόνο να σκεφτούμε όλοι μας, τι θα σημαίνει μια νίκη επί της Λάρισας.
Μια νίκη η οποία έχει να έρθει για τον ΑΡΗ ακριβώς 30 χρόνια! Από τις 2 Δεκεμβρίου του 1990, όταν με κεφαλιά του Μιχάλη Ζιώγα, ο ΑΡΗΣ, έπαιρνε για τελευταία φορά το ροζ φύλλο αγώνα, στην έδρα της Λάρισας.
Κι αν ο Άκης Μάντζιος και οι ποδοσφαιριστές του δεν τα κατάφεραν να σπάσουν την αρνητική παράδοση που έχει δημιουργηθεί με τον Ολυμπιακό, τους δίνεται μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να το πράξουν την Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου, στο Αλκαζάρ.