Οι υψηλές προσδοκίες και δυστυχώς οι χαμηλές πτήσεις του σενεγαλέζου που ήταν με διαφορά η μεγαλύτερη απογοήτευση της χρονιάς.
Επισήμως ο Σίντι Σανιά που έφυγε την περασμένη Πέμπτη για την πατρίδα του έχει αφήσει ανοικτή την ημερομηνία επιστροφής του, επικαλούμενος σοβαρό οικογενειακό ζήτημα. Ελάχιστοι όμως, μέσα σε αυτούς και ο ίδιος ο Δημήτρης Καλαϊτζίδης, πιστεύουν ότι ο σενεγαλέζος θα επιστρέψει. Το έχουν σχεδόν βέβαιο ότι κούνησε μαντήλι. Εφόσον τελικά επιβεβαιωθεί η οριστική του αποχώρηση, θα μιλάμε για την πιο ηχηρή μεταγραφική… πατάτα των τελευταίων ετών. Ο σενεγαλέζος ήρθε μετά βαΐων και κλάδων στον ΑΡΗ τον περασμένο Ιούλιο, διαφημίστηκε ως ο box to box αμυντικός μέσος που όχι μόνο θα σήκωνε τους κίτρινους στις πλάτες τους αλλά στο εγγύς μέλλον θα έφερνε και χρήματα από πώληση.
Τι συνέβη από όλα αυτά; Τίποτα. Ο Σανιά κόστισε πάνω από 50.000 ευρώ αν στα χρήματα του συμβολαίου του προστεθούν και τα δικαστικά έξοδα του Ιανουαρίου για να αποκτήσει δικαίωμα συμμετοχής (όσο δηλαδή οι πρώτοι σκόρερ της ομάδας Πόι και Καπνίδης μαζί,) και φεύγει ως αποτυχημένος. Αποτυχία που τη χρεώνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου ο Καλαϊτζίδης που δαπάνησε κόπο, χρόνο και φυσικά χρήμα. Χώρια που παραλίγο να δημιουργηθεί και θέμα στα αποδυτήρια από την συνεχή χρησιμοποίησή του, παρότι δεν… βλεπόταν.
Βαρύς, αργός, νωχελικός, με πολλά αβίαστα λάθη, αδυναμία στον αέρα, πενιχρή βοήθεια στο κομμάτι της προώθησης του παιχνιδιού και παντελή αδυναμία να απειλήσει από την πίσω ζώνη, έστω και με ένα σουτ της προκοπής. Αν εξαιρέσεις κανείς ένα καλό ματς με τον Πανσερραϊκό (παιχνίδι που όλος ο ΑΡΗΣ ήταν καλός) στα υπόλοιπα παιχνίδια, έφτασε σε σημείο να εξοργίζει την εξέδρα και τους συμπαίκτες του. Να έφταιγε ότι κάθισε ένα χρόνο χωρίς επίσημο παιχνίδι; Στην αρχή ναι, και για αυτό υπήρξε επιείκεια. Όταν όμως η εικόνα συνέχισε να είναι κακή και μετά από κάποια παιχνίδια, έπαψε να αποτελεί δικαιολογία. Ο ίδιος πριν φύγει αποκάλυψε στον προπονητή του ότι έπαιζε τραυματίας. Κανείς δεν θα μάθει αν ήταν αυτός ο λόγος. Η ουσία είναι ότι οι κίτρινοι στήριξαν ένα μεγάλο μέρος της αντεπίθεσής τους από τον Γενάρη και μετά σε ένα ποδοσφαιριστή που αποδείχθηκε… κουτσό άλογο.
Ένα άλλο στοιχείο ήταν ότι δεν δέθηκε ποτέ με την ομάδα, τους συμπαίκτες του. Ψυχρός, απόμακρος, πολλές φορές έμπαινε στα αποδυτήρια δίχως να πει ένα γεια. Ήταν μονίμως στον κόσμο του και δεν επιδίωξε να έχει επαφές με τους συμπαίκτες του. Είναι ενδεικτικό ότι έφυγε για την πατρίδα του δίχως να αποχαιρετήσει τους συμπαίκτες του, σε αντίθεση με τον Φερνάντες που ήταν τυπικός στο κομμάτι αυτό.