Ο Νίκος Παπαδόπουλος γράφει για την νίκη στην Ξάνθη και την συνέχεια της ομάδας.
Η έλευση του Μίχαελ Ένινγκ έριξε κάπως τους τόνους πριν την Ξάνθη άλλά δεν… εξαφάνισε την αγωνιστική κρίση του ΑΡΗ. Και το “φάρμακό” τους είναι πάντα τα αποτελέσματα. Για αυτό και η νίκη στην Ξάνθη ήταν εκείνο το αποτέλεσμα που κρατάει τον ΑΡΗ όρθιο.
Θα το πάω κάπως ανορθόδοξα και θα ξεκινήσω από το τέλος. Ειδικά στο χθεσινό ματς, πολύ καλά έκανε ο ΑΡΗΣ και έπαιξε τον χρόνο. Στα λογικά πλαίσια βέβαια. Οχι όπως άλλοι… Ορισμένες φορές ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Είδαμε στην Τούμπα που δεν το έκανε, τι τεράστια ευκαιρία έχασε. Και χθες έπρεπε πάση θυσία να κερδίσεις. Ολοι ξέρουμε τι θα ακολουθούσε αν δεν γινόταν αυτό. Για αυτό θα πούμε τα “μπράβο” μας στην ομάδα όπως θα κάνουμε και τις παρατηρήσεις μας.
Μπράβο στην ομάδα που αντέδρασε λοιπόν. Και το έπραξε όντας σε πολύ πιο δύσκολη θέση από εκείνη της πρώτης διακοπής. Ετσι ήταν το κλίμα το προηγούμενο 24ωρο. Πολύ κοντά στην κατάσταση και το κλίμα που επικρατούσε πριν το περσινό Ξάνθη-ΑΡΗΣ. Τόσο οριακά ήταν τα πράγματα λοιπόν. Ολοι το αντιλήφθηκαν. Και το έδειξαν,
Λίγη σημασία είχε το πως θα παίξει η ομάδα, μπροστά στην νίκη. Παρόλα αυτά δεν τα πήγε άσχημα. Ηταν καθοριστικό βέβαια το γκολ στο 3′ αφού έβγαλε δυσκολία στην ροή του ματς όσον αφορά το σκοράρισμα. Στο πρώτο μέρος έκανε μόνο μία φάση ενώ στην επανάληψη δεν την… έβρισκε στην τελική πάσα και στην τελική προσπάθεια. Δεύτερη φορά το τελευταίο διάστημα, μετά το ίδιο πρόβλημα που παρουσίασε κόντρα στον Ολυμπιακό.
Ο ΑΡΗΣ λοιπόν κλήθηκε πολύ νωρίς να διαχειριστεί ένα υπέρ του σκορ. Και το έκανε πετυχημένα. Οχι μόνο επειδή κέρδισε. Δεν επέτρεψε στην Ξάνθη να κάνει φάση μέσα στην περιοχή. Ηταν το δεύτερο παιχνίδι του, μετά από εκείνο κόντρα στον Παναθηναϊκό, που είχε σταθερότητα στην ανασταλτική του παρουσία. Λίγο βοήθησε ο Ένινγκ, λίγο η αφοσίωση και η εγρήγορση των παικτών. Είναι κάτι που θέλει ο Γερμανός αλλά σε πιο βελτιωμένη έκδοση, σε συνδυασμό και με μία καλύτερη παρουσία επιθετικά.
Θα ήταν επιπόλαιο να πούμε ότι η έλευσή του άλλαξε πολλά. Λίγα πράγματα. Μικρές λεπτομέρειες περισσότερο. Σίγουρα όμως είχε μεγάλη επίδραση στο κλίμα και στην άλλη αύρα που πνέει στην ομάδα την τελευταία εβδομάδα. Και η αύρα αυτή έπαιξε τον ρόλο της στην Ξάνθη. Ήταν άλλο το κίνητρο για όλους. Ήθελαν να δείξουν πράγματα. Απλά στο τακτικό κομμάτι θα χρειαστούμε ένα με δύο μήνες για να μπορούμε να τον κρίνουμε πιο υπεύθυνα.
Πάμε όμως στην επόμενη μέρα. Διότι καλή και αναγκαία η νίκη στην Ξάνθη. Αλλά τι να την κάνω αν πάλι τα κάνω μαντάρα στην συνέχεια; Θέλει διάρκεια για να έχει αντίκτυπο. Οχι απλά μία ακόμη νίκη. Ματς όπως το χθεσινό είναι… σπίθα. Αλλά μία σειρά θετικών αποτελεσμάτων που θα φέρουν σταθερότητα, θα βελτιώσουν την θέση της ομάδας. Η σπίθα θα ίνει πυργκαγιά, που λέει και το τραγούδι. Θα της δώσουν αυτοπεποίθηση και θα βοηθήσουν τον Ένινγκ να δουλέψει με ηρεμία. Μέσα σε κρίσεις και πανικό δεν γίνεται δουλειά.
Ξέρει βέβαια ότι τα παραπάνω δεν είναι εύκολα. Τουλάχιστον όμως προσαρμόζεται κυνηγώντας πρώτα το αποτέλεσμα όπως έδειξε στην Ξάνθη. Αυτά θα τον κρατήσουν και θα του δώσουν χρόνο για να περάσει αυτά που θέλει.
Υ.Γ. Ώρες-ώρες ατομιστής ο Ντιγκινί και το έκανε πάλι στην Ξάνθη. Αλλά χαλάλι του με το τρέξιμο που ρίχνει, την πειθαρχία και την βοήθεια του αμυντικά.
Υ.Γ.1 Αν ο Φετφατζίδης έπαιζε περισσότερο στο πρώτο μέρος από την πλευρά του Καρασαλίδη, μπορεί τα πράγματα να ήταν πιο εύκολα.
Υ.Γ.2 Πως να κρυφτείς απ’ τα… παιδάκια;