Σκόρπιες σκέψεις για ένα φιλικό, που η ομάδα θα κέρδιζε, αν η μπάλα δεν ήταν γένους θηλυκού
Μιας που τελειώνει το καλοκαίρι και μπαίνουμε σε μήνα αγωνιστικών υποχρεώσεων, ας σταθούμε λιγο παραπάνω στην εικόνα της ομάδας. Όσο τουλάχιστον μας αφήνει ο Κορωνοϊος και τα εμπόδια που καραδοκούν.
Σύμφωνος, εξ αρχής, με την άποψη της λαϊκης βάσης του συλλόγου περί ατυχους επιλογής αντιπάλου, έστω σε φιλική αναμέτρηση, θα προσπαθήσω να αναφέρω το όνομα της “null vier” όσο λιγότερο γίνεται.
Εξάλλου, για τον ΑΡΗ μας ενδιαφέρει ως επί το πλείστον. Οι Γερμανοί ας διαβάσουν το AllesUberSchalke.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…
Για να είμαστε δίκαιοι, και αφουγκραζομενοι την επιθυμία του κόουτς Ένινγκ να μην ξεχωρίσει προσωπικότητες και να μην θίξει ζητήματα για συγκεκριμένες θέσεις, θα κάνουμε όσο πιο επιδερμική την επαφή μας με ονόματα και ρόλους στο γήπεδο.
Είναι νωρίς ακόμη, γι’αυτό θα επικεντρωθούμε στην διάθεση, στο πλάνο, στην τακτική και στις μουτζούρες στο “πινακάκι” του Ένινγκ για τον νέο ΑΡΗ που χτίζεται.
Στα’ δωσα όλα κι έμεινα στον “άσο”
Στην θέση “1” φέτος οι “κιτρινόμαυροι” δείχνουν ένα με δύο κλικ πιο στιβαροί. Τόσο λόγω λύσεων που διατηρήθηκαν, όσο και λύσεων που… έρχονται, αλλά και λύσεων που “μπολιάζονται” από νεαρή ηλικία.
Σημείωση: εμένα βρε σεις μου αρέσει ο Έμαν. Η ίδια του η χώρα τον πιστεύει, εμείς γιατί οχι;
Ένας από τους παίκτες που φαίνεται πως συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε την περσινή σεζον είναι ο Χουλιάν Κουέστα. Μέχρι στιγμής δείχνει οχι μόνο ανάλογος του περσινού του εαυτού, αλλά ίσως και πιο ορεξάτος και ζεστός. Και που να αποκτήσει και “ανταγωνισμό” για την πρώτη επιλογή δηλαδή…
Της αμύνης τα παιδιά…
Εδώ, επειδή πλέον μαζευόμαστε πολλοί, θα μείνουμε σε θέσεις και όχι σε ονόματα, παρότι θα φωτογραφισουμε αρκετούς.
Ως υπέρμαχος του πλάνου, της επένδυσης στο μέλλον και των ευκαιρίων, θέλω εναγωνίως να δω τους “μικρούς” να παίρνουν τον χρονο που τους αναλογεί (ίσως και παραπάνω) φέτος. Πλέον έχεις τουλάχιστον 2 λύσεις σε κάθε θέση, είτε στα στοπερ είτε στα πλαϊνα. Γιατί να μην συνδυάσεις δηλαδή νιάτα με εμπειρία και να χτίσεις υλικό; Γιατί να μην βγάλεις νεαρούς που θα μπορείς να μοσχοπουλησεις στο μέλλον;
Αφού μπορείς.
Και θα το κάνεις…
Σημείωση 2: Αυτόν τον Γκάνεα ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω πως τον τσιμπήσαμε. Βλέπω να πουλάει πολλές φανέλες φέτος…
“Τρέχω το κέντρο σαν να είμαι δεκάρι”
Όταν την περσινή σεζόν πάλευε ένας Ματίγια και ένας Σάσα, και η εναλλακτική σου ήταν ο ράθυμος Ντουάρτε, τότε σίγουρα δεν μπορούσες να έχεις και πολλές απαιτήσεις.
Φέτος, αυτό αλλάζει. Και μαζί του αλλάζει και το σύστημα του ΑΡΗ. ή έστω, γίνεται ένα” άνοιγμα ” προς το 4-3-3. Το λέω απλώς. Για να μην βιαζόμαστε και δούμε αλλά πράγματα στα επίσημα.
Αυτό που είδαμε στα πρωτα φιλικά, και ένα κλικ παραπάνω σήμερα, είναι κάτι που μας έλειπε περσι . Μπορεί η ομάδα να είχε εξαιρετική φυσική κατάσταση, όμως φέτος κάνει level up. Περισσότερα τρεξίματα, πρεσσινγκ ψηλά και ασταμάτητες αλληλοκαλυψεις είναι η “Αγία τριάδα” των στοιχείων του φετινού ΑΡΗ.
Αν δεν είχαν γίνει οι απαραίτητες κινήσεις, ο ΑΡΗΣ και φέτος θα πήγαινε σε πιο συντηρητικές πρακτικές.
Το ζήτημα όμως δεν είναι οι εμφανείς λύσεις για κάθε θέση. Οχι. Το… “ευτύχημα” του φετινού ΑΡΗ είναι οι πολυθεσίτες και οι “ελβετικοί σουγιάδες” που προέκυψαν από το συρτάρι του Αγγέλου Χαριστέα και του Μίχαελ Ένινγκ.
Ο ΑΡΗΣ φέτος δεν θα πιέζεται.
Θα πιέζει. Σε όλους τους τομείς!
Αγωνιστικούς και εξωαγωνιστικους…
Αυτό το κατάλαβαν καλά οι “μπλε” σήμερα το μεσημέρι, ασχέτως αποτελέσματος. Η μπάλα ως γνωστόν άλλες φορές μπαίνει, και άλλες βρίσκει απέναντι της έναν τερματοφύλακα που βγάζει μέχρι και… Κοπέλα για φαγητό!
Προχωράμε…
Λόπεθ, με αυτό το μαλλί. Ναι, αυτός!
Δανειζόμενος την ρήση γνωστού γυρολόγου ποδοσφαιριστή της Superleague, θα καλέσω τους φίλους του ΑΡΗ να μην ασχοληθούν περαιτέρω με την κόμη του Ισπανού επιθετικού του ΑΡΗ. Το ζήτημα κύριοι και κύριες, είναι να τα “κολλάει”.
Με μαλλί ή χωρίς…
Περισσότερα για τον ίδιο σε μελλοντικό blog, όταν θα έχουμε και πιο πολλά ερεθίσματα, για να αναλύσουμε. Φαίνεται πάντως πως η όρεξη και το πάθος τον χαρακτηρίζουν.
Και διάολε, είναι Ισπανός! Πόσο στραβά μπορεί να πάει αυτό; Η προϊστορία μας δικαιώνει μέχρι στιγμής.
Για τον Μάνο, δεν έχουμε να πούμε πολλά, αυτή την φορά λόγω (επειδή) τον γνωρίζουμε καλά. Ένας παίκτης που μυριζεται το γκολ, υπάρχει παντού μέσα στην περιοχή και έχει ζηλευτές γνώσεις της μπάλας.
Και επιτέλους, ας το παραδεχτούμε. Φέτος δεν έχεις Ιντέγε, να σου χαλάει τις επιθέσεις.
Στα άκρα…
Οι πτέρυγες του ΑΡΗ και φέτος χαρακτηρίζονται απο ποιότητα, από ταλέντο και game changing ικανότητες…
Άλλοι έμειναν επειδή το χρωστούσαν στην ομάδα που τους χάρισε την καλύτερη τους χρονια και άλλοι δεν βρήκαν το κατάλληλο έδαφος για να κάνουν το βήμα παραπέρα, προς ανατολάς, και να βάλει η ομάδα στα ταμεία της αρκετά εκ. ευρώ.
Καλύτερα όμως…
Σημείωση 3: Άραγε εκεί στην Εθνική τι παράπονο υπάρχει από τον ΑΡΗ και δεν γίνονται σωστές… κλήσεις;
Τίποτα, κάτι δικά μου… Αφήστε το.
Στο σημερινό παιχνίδι πάντως, ο δεξιά με το “10” στη φανέλα έκανε ότι ήθελε μια ομάδα που στην Γερμανια παίζει ντέρμπι με Μπαγερν και Ντόρτμουντ. Αλλά μάλλον δεν μας κάνει με τα “γαλανόλευκα”…
To sum up
Πολλά μπορούμε να πούμε για κάθε γραμμή ξεχωριστά, τι μπορούμε να αναφέρουμε όμως για την σχέση μεταξύ τους;
Βρίσκονται; Απέχουν μέτρα;
Η αλήθεια είναι πως όσο έχουμε δει… βρίσκονται επαρκώς. Ο χρόνος, η προπόνηση και ο “εθισμός” στο 4-3-3 (και 4-2-3-1) θα το βελτιώσει αυτό το “φλερτ”.
Όλα τα παραπάνω, μαζί με την χημεία και το καλο κλίμα.
Και απο αυτο ο ΑΡΗΣ φέτος είναι γεμάτος ως πάνω.
Ας εμπιστευτουμε τον Μίχαελ Ένινγκ. Εξάλλου είναι η πρώτη του προετοιμασία με την ομάδα. Και πλέον είναι δική του ομάδα. Δικοι του οι παίκτες, δική του η ευθύνη και η όποια επιτυχία.
Οι παίκτες έχουν μάθει ήδη να παίζουν για τον συμπαίκτη τους, για τον προπονητή τους,τον Άγγελο, τον Τόλη, τον Θόδωρο και το σήμα.
Έχουν μάθει, και αν δεν το έκαναν ακόμη θα το κάνουν, *θέλουν δεν θέλουν*, να λειτουργούν σαν ρολόι. Και αυτό το ρολόι δεν βλέπει την ώρα να “χτυπήσει” και πάλι μπροστά στον κόσμο του.
Και κάποιοι θα εκπλαγούν και θα τρίβουν τα μάτια τους…
Ξεκινήσαμε.
Το διάρκειας μου που το έβαλα;