Ο ΑΡΗΣ επιστρέφει στα ελληνικά δρώμενα αντιμετωπίζοντας τον Αρκαδικό με τη νίκη πλέον να αποτελεί υποχρέωση κι όχι… κατόρθωμα.
Η νίκη επί της ΑΕΚ για το Κύπελλο έδωσε την πρόκριση και τον απαραίτητο χρόνο στον Δημήτρη Πρίφτη και τους παίκτες του ώστε να δουν τις αδυναμίες τους και να δουλέψουν προκειμένου αν όχι να τις εξαλείψουν, τουλάχιστον να παρουσιάσουν βελτίωση.
Ο ΑΡΗΣ στα παιχνίδια με Παναθηναϊκο και Τραμπζονσπόρ έδειξε ότι το κάτι παραπάνω βρίσκεται μέσα στις δυνατότητες του αλλά όχι ακόμα. Η υπέρβαση, γιατί ως τέτοια θα πρέπει να θεωρούνται (στην παρούσα φάση και όχι γενικώς ή στο μεσο-μακροπρόθεσμο μέλλον) οι νίκες επί του Παναθηναϊκού και τα ευρωπαϊκά “διπλά”, δεν έγινε αλλά η απόσταση που πρέπει να διανύσουν οι “κίτρινοι” για να τα καταφέρουν δεν είναι μεγάλη. Λίγο η αστοχία στις βολές, λίγο τα νεκρά διαστήματα στην επίθεση και οι κακές επιλογές ορισμένων παικτών υπό πίεση δεν επέτρεψαν στον ΑΡΗ να… ταράξει τα νερά στο πρωτάθλημα (βλ. νίκη με Παναθηναϊκό) ή να πάρει σοβαρό προβάδισμα πρόκρισης στην επόμενη φάση του Eurocup (βλ. νίκη με Τραμπζονσπόρ).
Τα δύο αυτά παιχνίδια με Παναθηναϊκό και Τραμπζονσπόρ μπορούν να χαρακτηριστούν ως παθήματα με μικρό βαθμολογικό κόστος που όμως πρέπει να γίνουν μαθήματα για τη συνέχεια της σεζόν γιατί από αύριο ξεκινούν οι… εξετάσεις. Στην ήττα από τον Παναθηναϊκό, ο ΑΡΗΣ πλήρωσε την απουσία του Χάγκινς που επέτρεψε στον Ραντούλιτσα να σκοράρει με ευκολία, όντας πιο δυνατός από τους αντιπάλους του και τους Γκιστ και Φώτση να ελέγξουν τα ριμπάουντ ελλείψει του Αμερικανού σέντερ του ΑΡΗ. Η απουσία του Χάγκινς όμως δεν ήταν το μόνο αίτιο για την ήττα ούτε και καθόρισε εκ των προτέρων το αποτέλεσμα του αγώνα όπως φάνηκε και μέσα στο παρκέ. Οι παίκτες του Δημήτρη Πρίφτη με τη βοήθεια του κατάμεστου “Nick Galis Hall” μπήκαν από νωρίς σε θέση οδηγού αλλά στο τέλος έμειναν από λύσεις, καθαρό μυαλό και ποιότητα καθώς απέναντι σε Διαμαντίδη και Καλάθη δεν είχαν να αντιπαρατάξουν ένα αντίπαλο δέος σε ποιότητα και προσωπικότητα.
Στην Τραπεζούντα και με τον Χάγκινς παρόντα, η μάχη των ριμπάουντ ήρθε… Χ (33-33) όπως “ισόπαλες” πάνω-κάτω ήταν οι δύο ομάδες και στις υπόλοιπες στατιστικές κατηγορίες. Η αδυναμία αντιμετώπισης του πλάγιου πικ’εν’ρολ της Τραμπζονσπόρ στο πρώτο ημίχρονο διορθώθηκε με την άμυνα ζώνης που εφήρμοσε στο μεγαλύτερο διάστημα της επανάληψης ο Δημήτρης Πρίφτης. Μέσω αυτής της άμυνας, ο ΑΡΗΣ έκλεισε τους διαδρόμους προς το καλάθι του (βοήθησε βέβαια και η κακή βραδιά των Τούρκων στα τρίποντα), έκλεψε μπάλες και βρήκε εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό. Τι πλήρωσε; Κάποιες κακές επιλογές του (άπειρου σε τέτοιου είδους αγώνες) Ντόμινικ Ουότερς οργανωτικά στα τελευταία λεπτά, αλλά πάνω απ’ όλα την αστοχία του στις βολές. 10 χαμένες βολές μπορεί να κοστίσουν σε κάθε παιχνίδι, πόσο μάλλον σε έναν αγώνα τόσο κλειστό που τελικά κρίθηκε στο σουτ.
Οι δύο ήττες της Κυριακής και της Τετάρτης όμως, αποτελούν παρελθόν και ο ΑΡΗΣ καλείται αύριο Σάββατο (3ο παιχνίδι σε 7 μέρες) να καταθέσει τα αγωνιστικά του διαπιστευτήρια ως διεκδικητής της 3ης θέσης του ελληνικού πρωταθλήματος. Οι “κίτρινοι” σε μία πρωτόγνωρη κατάσταση για τους περισσότερους από τους παίκτες, έχουν να αντιμετωπίσουν την κούραση του αγώνα μεσοβδόμαδα αλλά και του πολύωρου ταξιδιού της επιστροφής από την Τραπεζούντα. Φυσικά, ο ΑΡΗΣ δεν θα παίξει μόνος του αύριο καθώς ο Αρκαδικός μπορεί να μην γεμίζει εκ πρώτης όψεως το μάτι αλλά μιλάμε για την πρεμιέρα νεοφώτιστου στην Α1 μπροστά στον κόσμο του και με τον ενθουσιασμό του… πρωτάρη που δεν έχει να χάσει τίποτα. Επομένως, κάθε άλλο παρά εύκολη είναι η αποστολή των “κιτρίνων” που μπορούν ωστόσο να την κάνουν εύκολη, αν παίξουν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους και δείξουν την απαιτούμενη σοβαρότητα και συγκέντρωση.
Περιθώρια για άλλα λάθη δεν υπάρχουν και τα μαθήματα πλέον δεν είναι… δωρεάν. Οι εξετάσεις του ΑΡΗ αρχίζουν από αύριο και θα πρέπει να έχει τις απαντήσεις σε όλα τα προβλήματα που θα προκύψουν καθώς από το παιχνίδι με τον Αρκαδικό ξεκινάει μία σειρά από αγώνες must win και η οποιαδήποτε ήττα από εδώ και πέρα έχει κόστος.