Για να κρίνεις, πρέπει πρώτα να δεις κάποια πράγματα με τα ίδια σου τα μάτια κει έπειτα να συγκεντρώσεις μια σειρά από πληροφορίες. Μια σειρά από απαντήσεις σε ερωτήματα σου και όχι μόνο.
Απείχα συνειδητά από τα “γραπτά”, γιατί αφενός η νίκη επί του Παναθηναϊκού δε με μέθυσε και αφετέρου, κάθε εβδομάδα η ομάδα παρουσίαζε διαφορετική εικόνα, σε βαθμό να μην αντιλαμβάνεσαι τι ακριβώς συμβαίνει.
Το διβδομαδιαίο ραντεβού που έχουμε μέσα από το κανάλι του AllAboutARIS TV, με έκανε να ψάξω ακόμα περισσότερο μια σειρά από στατιστικά, γιατί αυτή η ομάδα προσφέρει roller coaster συναισθημάτων.
Έχει κερδίσει τον Παναθηναϊκό με τεράστια ανατροπή και τον Προμηθέα με τεράστια διαφορά και παράλληλα έχει γνωρίσει ήττες από Ιωνικό, Κολοσσό, ΑΕΚ και Λαύριο.
Ε είναι να τρελένεσαι. Αλλά είναι όπως ακριβώς τα είχε πει ο Γιάννης Καστρίτης μετά το πρώτο παιχνίδι.
Αυτή η ομάδα είναι αναγκασμένη να ψάχνει το 110% των δυνατοτήτων της, για να κερδίσει ένα παιχνίδι, ενώ με ένα 90% δείχνει καταδικασμένη σε ήττα.
Της αμύνης τα παιδιά
Αυτός θα μπορούσε να είναι ο εναλλακτικός τίτλος τούτου εδώ του άρθρου. Ο ΑΡΗΣ δεν κέρδισε γιατί σκόραρε 82 πόντους, αλλά γιατί περιόρισε τον αντίπαλο του στους 62 πόντους (42 μετά από 30′ αγώνα).
Επιθετικά σε αυτούς τους αριθμούς, έχει φτάσει ξανά ο ΑΡΗΣ. Αμυντικά το έχει πετύχει δύο φορές. Απόψε και κόντρα στην ΑΕΚ. Η διαφορά των δύο αναμετρήσεων, είναι ότι οι γκρι δεν έπαιξαν ρόλο στην διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος.
Ο Γιάννης Καστρίτης είναι χαρούμενος γιατί η επιθετική άμυνα έκανε την εμφάνιση της. Οι άμυνες ζώνης, οι προσαρμογές και οι παγίδες, λειτούργησαν. Ο αντίπαλος ένιωσε ότι ο ΑΡΗΣ δεν θα τον αφήσει να κάνει το “παιχνίδι” του.
Και είναι με το καλημέρα, σημαντική η παρουσία του Τζέιμς Κέλι. Τα πεντάρια (όχι απαραίτητα τα κλασικά πεντάρια) στην άμυνα, είναι συνήθως σαν εκείνο το έπιπλο που έχετε στο πατρικό σας σπίτι και βρίσκεται επάνω του η τηλεόραση.
Όλα τα υπόλοιπα έπιπλα του δωματίου, είναι προσαρμοσμένα πάνω σε αυτό.
Η άμυνα του Καστρίτη “πέταξε” εκτός αγώνα τα “ατού” του Προμηθέα
Ναι η άμυνα λειτούργησε. Ο Κέντρικ Ρέι των 18 πόντων/παιχνίδι έμεινε στους 0! Τι άλλο να κάνουν αυτά τα παιδιά, που φέτος δεν έχουν καταφέρει ακόμα να βρεθούν όλοι μαζί στο ρόστερ.
Ο Προμηθέας έμεινε στο 15% στα τρίποντα (5/32) και ουσιαστικά ο μόνος δρόμος που βρήκε, ήταν με τον Χαντ και τον Αγραβάνη, γύρω και κάτω από το καλάθι, όταν η διαφορά άρχισε να ξεφεύγει σε μη αναστρέψιμη κατάσταση.
Ούτε οι Γκραντ (5 πόντοι) και Ρογκαβόπουλος (2), κατάφεραν να βοηθήσουν επιθετικά, με τον ΑΡΗ ουσιαστικά να βλέπει το διάβασμα του να αποδίδει, αφού οι παίκτες νωρίτερα είχαν αφήσει… ό,τι ενέργεια είχαν στο παρκέ.
Επιτέλους, ο ΑΡΗΣ απειλεί με προϋποθέσεις εντός ζωγραφιστού
Αν παρακολουθείτε την εκπομπή, θα γνωρίζετε ότι τουλάχιστον 2-3 φορές σε κάθε μια από αυτές, αναφέρω το πρόβλημα που είχε ο ΑΡΗΣ με την -αναγκαστική- παρουσία του Φίνκε.
Κανείς δεν κάλυπτε το ζωγραφιστό, όλοι κοιτούσαν το καλάθι πίσω από τα 6,75, ο αντίπαλος ανέβαζε την πίεση του και ήμασταν θεατές μιας επαναλαμβανόμενης κατάστασης.
Γύρω-γύρωball. Θα αλλάξει αυτό με τον Τζέιμς Κέλι; Αν κρίνω από το γεγονός πως ο Αμερικανός που σε όλη την διάρκεια του αγώνα είχε ανοιχτή επικοινωνία με τον Γιάννη Καστρίτη για τα συστήματα και τις κινήσεις του, τελείωσε την αναμέτρηση με 18 πόντους και 15 ριμπάουντ, τότε νομίζω πως θα αλλάξει.
Ο Κέλι έδειξε μια ευελιξία με κινήσεις στο χαμηλό ποστ και μεγάλη εκρηκτικότητα, αφήνοντας τη κλασική ερώτηση “Μα καλά πήραμε πεντάρι, 2 μέτρα”; να γίνει παρελθόν πριν γίνει παρόν.
Σε συνδυασμό με την παρουσία του Σακούρ Τζούστον, προσωπικού αγαπημένου αυτής της στήλης, ο οποίος είναι μακράν ο πιο οικονομικός -επιθετικά- παίκτης του ΑΡΗ και φροντίζει να μην αφήσει κανέναν αντίπαλο να περάσει καλά, αλλά και με τις πολύτιμες λύσεις του Θωμά Κώττα που δεν φοβάται να βάλει τα χέρια του και το σώμα του, δημιουργείται μια ωραία τριάδα με διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Ο Τζούστον μαζί με τον Κάουαν, βρίσκονται για πρώτη φορά στην Ευρώπη και το μόνο αρνητικό που έχω να τους προσάψω, είναι ότι ακόμα δεν έχουν καταλάβει το πόσο εύκολο είναι να βγουν “νοκ-άουτ” από φάουλ, με τους Έλληνες διαιτητές.
Υπόκλιση στον Λόκετ
Ανεξαρτήτως το τι θα συμβεί με την περίπτωση του Έρικ Λόκετ, εγώ προσωπικά του βγάζω το καπέλο. Δύο παιχνίδια τώρα, κυριολεκτικά είναι με την βαλίτσα στο χέρι, αλλά η απόδοση του ανέβηκε κατακόρυφα και μάλιστα σε σταθερό επίπεδο, απέναντι σε Λαύριο και Προμηθέα.
Χθες έβαλε μπροστά την ομάδα, όχι τον εαυτό του. Έκανε double-double, μάζεψε 5 επιθετικά ριμπάουντ και ανανέωσε επιθέσεις.
Βλέπω μια ομάδα πειθαρχημένη σε πολλά επίπεδα. Και όσο οι παίκτες βρίσκουν ρυθμό και οι τραυματισμοί μειώνονται, θα αποκτήσει ο καθένας τον ρόλο του. Προς το παρόν, γίνονται και θα γίνονται, λάθη απειρίας αλλά και λάθη κούρασης.
Και επειδή ο Γιάννης Καστρίτης γνωρίζει τα όρια της ομάδας που δημιούργησε, ξέρει πότε πρέπει να τους επιβραβεύσει για την κατάθεση ψυχής και πότε να βάλει “στοπ” για να τους έχει συγκεντρωμένους.
Πρώτα τον εαυτό της, μετά τον (κάθε) αντίπαλο
Συνεχίζω με την πειθαρχία που θέλει από την ομάδα του ο Έλληνας τεχνικός του ΑΡΗ. Έκανε δύο λεπτά δηλώσεις, αμέσα μετά το τέλος του παιχνιδιού και όσο οι υπόλοιποι ήταν σε «πελάγη ευφορίας», ο ίδιος δήλωνε πως ό,τι έγινε έγινε και τώρα η ομάδα θα προετοιμαστεί για το πολύ κρίσιμο παιχνίδι με τον Ηρακλή.
Γνωρίζει ότι όταν δημιουργείς μια ομάδα με τόσο χαμηλό μπάτζετ, πρέπει να παίξεις τακτικό “σκάκι” για να κρύψεις τις αδυναμίες σου.
Γνωρίζει ότι ο Σχίζας δεν μπορεί να προσφέρει ακόμα, ότι ο -φοβερά ψύχραιμος- Νετζήπογλου δεν έχει πιάσει το 100% μετά τον τραυματισμό του, ότι ο Κέλι έχει μερικές μέρες προπονήσεων, ότι ο Χάνλαν έχει ενοχλήσεις. Κανονικά, μετά από κάθε παιχνίδι πρέπει να γράφουμε ένα τέτοιο άρθρο, που θα συζητάμε αναλυτικά τι έχει κάνει ο καθένας, πριν αλλά και κατά την διάρκεια του αγώνα.
Και ο φετινός ΑΡΗΣ, είναι αναγκασμένος να ξεπερνάει τον εαυτό του κάθε φορά, στον δρόμο προς τη νίκη και μετά να κοιτάξει τον αντίπαλο του.
Και ναι, αυτή η νοοτροπία έχει περάσει και στους παίκτες, και αυτό πιστώνεται στο περιβάλλον μιας ΚΑΕ που μπορεί να αντιμετωπίζει 1000 προβλήματα, όμως με τη σειρά της και αυτή ξεπερνάει τα όρια της. Και αυτή είναι αναγκασμένη να το κάνει!
Ο φετινός ΑΡΗΣ ζει με τα προβλήματα του, όμως οι παίκτες σέβονται την προσπάθεια τους και είναι εκστασιασμένοι με την παρουσία του κόσμου, στον οποίο θέλουν να ανταποδώσουν τη στήριξη με νίκες.
Υ.Γ. Οποιαδήποτε αφαίρεση βαθμών, σε ΑΡΗ, Ηρακλή, Κολοσσό και Απόλλωνα, Νόεμβριο μήνα, εν μέσω πρωταθλήματος, συνιστά ΑΛΛΟΙΩΣΗ!