Σαν σήμερα πριν από δέκα χρόνια ο Αλκέτας Παναγούλιας απεβίωσε στο σπίτι του, λίγο έξω από την Ουάσιγκτον, αφήνοντας φτωχότερο το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο κορυφαίος Έλληνας προπονητής της τελευταίας 50ετίας, όπως είχε ανακηρυχθεί, αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας το τελευταίο διάστημα και δύσκολα έβγαινε από το σπίτι του.
Ο Αλκέτας σαν ποδοσφαιριστής
Το 1949 εντάχθηκε στους μικρούς του ΑΡΗ και στο τέλος του 1951, σε ένα τουρνουά Χριστουγέννων πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα, σε ηλικία 17 ετών. Ξεκίνησε την καριέρα του ως αριστερός εξτρέμ, αλλά σύντομα καθιερώθηκε στο αριστερό άκρο της άμυνας. Πολλές φορές χρειάστηκε να αγωνιστεί και στο κέντρο της άμυνας, λόγω των σημαντικών προσόντων που διέθετε. Διετέλεσε και αρχηγός του ΑΡΗ.
Τη δεκαετία του ’50 κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης με την φανέλα των κιτρίνων, το 1953 και το 1959, στα οποία συνέβαλε τα μέγιστα. Πέτυχε συνολικά 13 γκολ για το τοπικό πρωτάθλημα, 3 για το Κύπελλο Ελλάδας και 10 για το εθνικό πρωτάθλημα.
Το 1962, σε ηλικία 28 ετών, ανακοίνωσε στους συμπαίκτες του ότι θα έφευγε για τις Η.Π.Α., αποδεχόμενος την πρόσκληση της ομάδας Ελλήνων ομογενών «Greek American» της Νέας Υόρκης, συνεχίζοντας παράλληλα εκεί και τις σπουδές του.
Η καριέρα του ως προπονητής
Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα απο την ελληνοαμερικάνική ομάδα Atlas Soccer Club με την οποία κατέκτησε το US Open Cup 3 φορές (1967, 1968, 1969).
Το 1972 ανέλαβε βοηθός του προπονητή της Εθνικής Ελλάδος Μπίλυ Μπίγκχαμ και το 1973 τον αντικατέστησε αναλαμβάνοντας πρώτος προπονητής έως το 1981.
Τον Φεβρουάριο του 1975 κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο του ΑΡΗ, διατηρώντας παράλληλα και τα καθήκοντα του ομοσπονδιακού προπονητή. Έβγαλε από το αγωνιστικό αδιέξοδο τους κίτρινους, οι οποίοι κατάφεραν να τερματίσουν στην 6η θέση του πρωταθλήματος.
Σημείωσε την μεγάλη επιτυχία της πρόκρισης της Εθνικής Ελλάδος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία που ήταν και η πρώτη διάκριση στην ιστορία της Εθνικής Ελλάδος. Στα τελικά του Euro 1980 οδήγησε την Εθνική Ελλάδος σε τρεις αξιοπρεπείς εμφανίσεις απέναντι στα φαβορί του θεσμού.
Η «μεταπήδηση» στον Ολυμπιακό
Ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού το 1981 και κατέκτησε συνεχόμενα πρωταθλήματα τις δυο επόμενες χρονιές. Από το 1983 ως το 1985 εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ και υπήρξε προπονητής της εθνικής ποδοσφαίρου της χώρας, καθοδηγώντας και την ολυμπιακή ομάδα το 1984.
Έκατσε και πάλι στον πάγκο των ερυθρόλευκων το 1987 και κέρδισε ακόμη ένα πρωτάθλημα μαζί με το Σούπερ Καπ, τους τελευταίους τίτλους πριν ξεκινήσουν τα «πέτρινα» χρόνια της ομάδας.
Η επιστροφή στον ΑΡΗ και η Εθνική
Το 1988 κλήθηκε να καθίσει για τρίτη φορά στον πάγκο του ΑΡΗ . Παρά τα προβλήματα που υπήρχαν τερμάτισε στην 7η θέση του πρωταθλήματος. Την σεζον 1989-1990 συνεχίζει στον πάγκο του ΑΡΗ αλλά τον Ιανουάριο του 1990 απομακρύνθηκε απο την τεχνική ηγεσία μετά την ισοπαλία με τον Ιωνικό (1-1).
Το 1992 ανέλαβε και πάλι την Εθνική Ελλάδος και σημείωσε ξανά μια μεγάλη επιτυχία οδηγώντας την Εθνική στο Μουντιάλ των ΗΠΑ το 1994. Ασφαλώς η επιτυχία θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη αν η Εθνική Ελλάδος δεν αντιμετώπιζε μερικές από τις πιο ισχυρές ομάδες του θεσμού σύμφωνα με τα μετέπειτα αποτελέσματα και δεν προδιδόταν από την απειρία της.
Το διάστημα 1996-1998 ανέλαβε τον Ηρακλή. Τον Απρίλιο του 1999 αναλαμβάνει για 4η φορά τον ΑΡΗ και με 6 σερί νίκες τα τελευταία 8 παιχνίδια κατάφερε να ανεβάσει την ομάδα στην 6η θέση και να εξασφαλίσει την έξοδο στο Κύπελλο Ουέφα. Ο ίδιος όμως δεν θέλησε να συνεχίσει και την επόμενη περίοδο.
Ο Αλκέτας στην προεδρία
Το 2002 γύρισε και πάλι στον ΑΡΗ από άλλο πόστο, αυτό του προέδρου της οικουμενικής διοίκησης, που είχε αναλάβει την ΠΑΕ. Δεν έμεινε πολύ καιρό, λόγω της διαφοράς απόψεων με τα υπόλοιπα μέλη, κυρίως για την ακριβή μεταγραφή του Σαλαχεντίν Μπασίρ. «Απομακρύνθηκα για το καλό του ΑΡΗ », δήλωσε τότε χαρακτηριστικά.
Οι διακρίσεις του
1980 Συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα
1994 Συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο
1982 Πρωτάθλημα Ελλάδας
1983 Πρωτάθλημα Ελλάδας
1987 Πρωτάθλημα Ελλάδας