Το θέμα του προπονητή πλανιόταν σαν σύννεφο πάνω από το “Κλεάνθης Βικελίδης” τις προηγούμενες δύο εβδομάδες περίπου, μέχρι που ο Θεόδωρος Καρυπίδης κατέληξε στον Άλαν Πάρντιου.
Οχι ότι τώρα ασχολιόμαστε λιγότερο, προς Θεού… Απλά τώρα έχει κάτι συγκεκριμένο και… τελειωμένο στο οποίο μπορούμε να εστιάσουμε εμείς και πρωτίστως ο οργανισμός που λέγεται ΑΡΗΣ.
Ο Πάρντιου ιντριγκάρει ως επιλογή. Είναι… άλλη πίστα. Πολύ διαφορετική κίνηση από τον Καρυπίδη, σε ειδικό και γενικό πλαίσιο.
Μέσα σε μία εβδομάδα, από το μοντέλου του νεαρού και σύγχρονου προπονητή, πήγαμε σε αυτό του έμπειρου. Πιο γενικά, μιλάμε για την πιο… χτυπητή κίνηση του Καρυπίδη για τον πάγκο της ομάδας. Πολύ περισσότερο και από αυτή του Χερμάν Μπούργος, ο οποίος είχε την αίγλη της Ατλέτικο αλλά όχι την εμπειρία και τις παραστάσεις του Πάρντιου.
Σε αυτές ποντάρει και ο ΑΡΗΣ, με ένα όνομα που θεωρητικά -θα το δούμε στην πράξη- ανταποκρίνεται στους υψηλούς στόχους που έθεσε πριν το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό.
Ακόμα και τον Μουρίνιο να φέρεις, συμβόλαιο με την επιτυχία δεν υπογράφεις. Αν υπάρχει μία ένσταση, έχει να κάνει με την προπονητική αδράνεια του Πάρντιου τα τελευταία χρόνια. Δεν έχουμε ένα πρόσφατο μεγάλο αντιπροσωπευτικό δείγμα για να κρίνουμε πως παίζει, τι έχει στο μυαλό του ποδοσφαιρικά…Έχει όμως εμπειρία από το top επίπεδο, δεν έχει ανάγκη από χρήματα και προφανώς έψαχνε μία πρόκληση. Θα φανεί μέσα στο γήπεδο εάν θα “βγει” ή όχι ως επιλογή. Ο ενθουσιασμός είναι καλός αλλά για τα πρώτα 15 λεπτά. Μετά θέλει ρεαλισμό και υπομονή για τον οποιοδήποτε, ειδικά όταν μιλάμε για επαγγελματικές ομάδες και εταιρίες. Αυτό που ίσως είναι σίγουρο όμως έχει να κάνει με την προσφορά του έξω από το γήπεδο.
Ο Πάρντιου είναι μαθημένος σε προηγμένες ποδοσφαιρικές συνθήκες δουλειάς, τις οποίες καμία ελληνική ομάδα δεν μπορεί να φτάσει αλλά στην προκειμένη περίπτωση ο ΑΡΗΣ έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης. Και μπορεί να εκμεταλλευτεί τον Άγγλο ώστε να κάνει δουλειά σε αυτό το κομμάτι.
Από την Τρίτη που θα έρθει και θα μπει στη διαδικασία των προπονήσεων, η καθημερινότητα του ΑΡΗ με τον Πάρντιου παρόντα θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Μέχρι τότε όμως έχουμε και ένα πολύ κρίσιμο ματς.
Μετά τις απώλειες βαθμών στα δύο προηγούμενα παιχνίδια, ούτε η ισοπαλία ικανοποιεί τον ΑΡΗ στην Τρίπολη. Το “πρέπει” της νίκης είναι μεγάλο, για να ρεφάρει και να ισορροπήσει κάπως την κατάσταση μετά την ήττα στο Αγρίνιο και την ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ. Και όλα αυτά πριν το ντέρμπι της επόμενης εβδομάδας κόντρα στον Ολυμπιακό.
Αν ο Τερζής σε τέσσερις μέρες παρουσίασε τον ΑΡΗ τόσο βελτιωμένο με τον ΠΑΟΚ, είμαι αισιόδοξα περίεργος να δω την εμφάνιση της ομάδας με τον Αστέρα. Η διαφορά είναι ότι οι “κιτρινόμαυροι” θα βρουν απέναντί τους μία ομάδα που θα παίξει πιο κλειστά απ’ ότι ο ΠΑΟΚ, οπότε καλούνται να δημιουργήσουν περισσότερο στο σετ παιχνίδι και λιγότερο στο τρανζίσιον. Τομέας που προβληματίζει στον ΑΡΗ και θα φανεί εάν η ομάδα δείξει σημάδια βελτίωσης και σε αυτόν με τον Έλληνα τεχνικό στο “τιμόνι” της.
Αν με ανησυχεί κάτι, είναι μόνο η μεσαία γραμμή. Θα συνεχίσω να πιστεύω στον Ντιόπ αλλά το παιδί θέλει περισσότερο πνευματική διαχείριση και σε αυτήν εστίασαν στον ΑΡΗ όλη την εβδομάδα. Θα δούμε πως θα τον διαχειριστεί η τεχνική ηγεσία αύριο αλλά και γενικά με τον Πάρντιου να έχει την ευθύνη και σε αυτό το κομμάτι.