Η Λερναία Ύδρα του Μαντσίνι….

από Νίκος Παπαδόπουλος

Αυτό το πολύ γνωστό πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας είχε ένα βασικό χαρακτηριστικό. Ένα κεφάλι έκοβες, δύο έβγαιναν. Οπως φαίνεται να γίνεται δηλαδή τα τελευταία 24ωρα και με τον Ντάνιελ Μαντσίνι.

Λες, “οκ να τον δώσουμε” αλλά ανοίγουν πολλές διαφορετικές συζητήσεις. “Τον κρατάμε” και ανοίγουν άλλες τόσες.

Ο ΑΡΗΣ και ο παίκτης κατά δεύτερο λόγο βρίσκονται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Δυστυχώς πέφτει σε ένα κακό τάιμινγκ για την ομάδα. Τέλη Σεπτέμβρη, με τις μεταγραφές να έχουν τελειώσει και την αγορά των ελεύθερων να προσφέρει ελάχιστες έως μηδαμινές επιλογές.

Εάν ο Μαντσίνι φύγει, είναι δεδομένο ότι σε αυτή τη φάση δεν μπορείς να καλύψεις το κενό του. Δεν υπάρχει στο ρόστερ παίκτης με τέτοιο “πακέτο” αγωνιστικών χαρακτηριστικών. Και δείτε τι φτάσαμε να λέμε για ένα παιδί που κάποτε περίσσευε στο ρόστερ.

Πριν τρία χρόνια ο ΑΡΗΣ πήρε έναν παίκτη με potential, ο οποίος δούλεψε περισσότερο από κάθε άλλον και παρουσίασε εντυπωσιακή εξέλιξη, ανεβάζοντας την χρηματιστηριακή του αξία και αυξάνοντας τους “μνηστήρες” του.

Εκεί που λέγαμε πέρυσι ότι έφτασε στο peak του, φέτος ξεκίνησε τη σεζόν με τέτοιο τρό που σου δίνει την αίσθηση ότι… έχει κι άλλο.

Ο ΑΡΗΣ και ο Μαντσίνι ανέπτυξαν κάτι που είτε το δουλεύεις σε βάθος χρόνου είτε το αγοράζεις ακριβά. Για αυτό μία πιθανή φυγή του δημιουργεί ένα κενό που σίγουρα τώρα δεν καλύπτεται και τον Γενάρη θα πρέπει να πληρώσεις για να βρεις κάτι αντίστοιχο. Και μέχρι τότε υπάρχουν πολύ κρίσιμα παιχνίδια για τη μετέπειτα πορεία της ομάδας και τους υψηλούς στόχους που έχει θέσει για φέτος.

Υπάρχει όμως και το “θέλω” του παίκτη, που φαίνεται να… ψήνεται από τα λεφτά που στρώνονται μπροστά του. Λεφτά που δεν θα του δώσει ο ΑΡΗΣ και δύσκολα θα τα βρει στην Ευρώπη ακόμα και τα επόμενα χρόνια.

Βλέπετε, τα κεφάλια που βγαίνουν είναι πολλά. Οπως το ίδιο γίνεται και αν ο ΑΡΗΣ πει ‘όχι” και κρατήσει τον παίκτη.

Αν γίνει αυτό και αφήσει ανικανοποίητη μία πιθανή τελική απόφαση του Αργεντινού να φύγει, θα έχει να διαχειριστεί έναν δυσαρεστημένο παίκτη και αυτό δεν είναι ποτέ καλό.

Αν τον κρατήσει και ο Μαντσίνι συνεχίσει με αυτή την ανοδική πορεία, θα έχει έναν ακόμα καλύτερο παίκτη για να βάλει στη “βιτρίνα” το επόμενο καλοκαίρι, αλλά με μόλις έναν χρόνο να απομένει στο συμβόλαιό του. Οπότε πέφτει και η τιμή.

Εδώ μπαίνει στην κουβέντα και η διάθεση του Μαντσίνι να ανανεώσει. Αμα δεν θέλει, τότε κινδυνεύεις να τον χάσεις τσάμπα.

Έτσι λοιπόν φτάνουμε σε ένα σημείο όπου ο Θεόδωρος Καρυπίδης καλείται να… ντυθεί Ηρακλής, να κόψει τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας και να πάρει μία αρκετά κρίσιμη απόφαση για το αγωνιστικό και οικονομικό μέλλον του κλαμπ.

Στην εποχή όπου το νέο FFP αναγκάζει τις ομάδες να βασίζονται μόνο. στο 70% των εσόδων τους για το αγωνιστικό μπάτζετ, πρέπει να πουλάς. Και στον ΑΡΗ πριν χρόνια μάθαμε τις συνέπειες του “μην τολμήσετε και τον αφήσετε να φύγει”. Δεν πούλησε όταν έπρεπε και είδαμε που έφτασε. Αλλο όμως το “πουλάω” και άλλο το “ξεπουλάω”.

Ο ΑΡΗΣ δεν το έκανε μέσα στο καλοκαίρι, ούτε με τον Μαντσίνι, ούτε με τον Μπράμπετς, ούτε με τον Πάλμα, Το ίδιο καλείται να κάνει και τώρα.

Αν η πρόταση που υπάρχει είναι υψηλή -οι πληροφορίες δεν κάνουν λόγο για κάτι τέτοιο αλλά ο ΑΡΗΣ κρατάει το ποσό… κάτω από το ραντάρ- και είναι υποθετικά στα 3 με 4 εκατ., τότε μιλάμε για μία πρόταση “που δεν θα μπορέσεις να αρνηθείς”, όπως έλεγε και ο Μάρλον Μπράντο.

Ο,τιδήποτε πιο κάτω ίσως να μην ανταποκρίνεται αυτή τη στιγμή στη σημασία που έχει ο Μαντσίνι για το κλαμπ, όπως και στην προοπτική του αφού εξελίσσεται διαρκώς.

Εάν λοιπόν δεν πουλήσεις, πας στον παίκτη και του προτείνεις δεύτερη ανανέωση μέσα σε έναν χρόνο, με σαφώς καλύτερες αποδοχές από αυτές που έχει. Για μένα μπορεί να νιώθει δικαιολογημένα και κάπως ριγμένος, όταν άλλοι στη θέση του αμείβονται με περισσότερα και προσφέρουν πολλά λιγότερα.

Δυστυχώς είμαστε πλέον ένα πρωτάθλημα που δύσκολα κρατάει τους πολύ καλούς παίκτες και ειδικά στην ηλικία του Μαντσίνι. Αν δεν πωληθεί τώρα, θα πωληθεί αργότερα. Οσο και αν μας αρέσει ένας παίκτης και τον γουστάρουμε, είναι ο νόμος της αγοράς. Ολα αγοράζονται και όλα πωλούνται. Πάντα όμως στη σωστή τιμή και στο σωστό τάιμινγκ.

Ο,τι και να λέμε εμείς, η τελική απόφαση ανήκει πρώτα στον ιδιοκτήτη του κλαμπ και μετά στον παίκτη. Οσο και να τον δώσει, κερδισμένος θα βγει με βάση αυτά που έδωσε κάποτε. Το θέμα είναι εάν τα χρήματα ανταποκρίνονται στην αξία του παίκτη και τί θα χάσει η ομάδα αγωνιστικά. Απλά το καλύτερο για όλους είναι το θέμα να κλείσει γρήγορα και να μην πλανάται για πολύ καιρό πάνω από τον οργανισμό που λέγεται ΑΡΗΣ, με την τελική του έκβαση να αφήνει ικανοποιημένες και τις δύο πλευρές.

 

 

 

Προτεινόμενα Άρθρα