Ο Μπράνισλαβ Νίκιτς, φιλοξενήθηκε στην εκπομπή του AllAboutARIS On Air, στον Libero 107,4 Fm και μίλησε για την επάνοδό του στην αρχική ενδεκάδα, για τα ματς που έχει μπροστά της η ομάδα, αλλά και την επιθυμία που έχουν ο ίδιος και οι συμπαίκτες του, ν’ ανεβάσουν την ομάδα πρώτη.
Πως αισθάνθηκε μετά την επιστροφή του στην αρχική 11άδα:“Ήταν λίγο περίεργα γιατί πέρασαν τέσσερις μήνες από την τελευταία φορά που έπαιξα βασικός. Για διαφορετικούς λόγους , έμεινα εκτός. Η ομάδα έπαιξε καλά, έχει κάνει έναν κορμό που δύσκολα αλλάζει. Περίμενα όμως, έκανα την δουλειά μου και περίμενα την ευκαιρία”.
Πόσο δύσκολο ήταν να προσαρμοστεί στις συνθήκες του αγώνα: “Ήταν δύσκολο για εμένα. Ο ΑΡΗΣ δεν είναι μία απλή ομάδα για μένα, είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Ο πατέρας μου έχει αφήσει την σφραγίδα του στην ομάδα και για μένα αυτό είναι ένα κίνητρο. Ήρθα πάρα πολύ αποφασισμένος, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο, δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει. Η ευκαιρία ήρθε και πρέπει να είμαι έτοιμος”.
Αν είναι ικανοποιημένος από την απόδοσή του: “Εχθές μιλούσα με την γυναίκα μου και της είπα ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος, γιατί μπήκα και τα έδωσα όλα. Όταν κάνεις προπόνηση και δεν παίζεις, είναι δύσκολο. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο εχθές, μέχρι να βρω τα πατήματά μου, είχα ένα θέμα. Στο Β΄ ημίχρονο, όλη η ομάδα μπήκαμε πιο δυνατά, προσωπικά βρήκα τα πατήματά μου, ανάσαινα καλύτερα και είμαι πολύ ικανοποιημένος που τα έδωσα όλα. Γενικά, όλη η ομάδα ανέβηκε”.
“Όταν ήρθα, είχα πολλή θέληση και όνειρα για να δείξω ότι κι εγώ είμαι εδώ. Λογικό είναι να γεμίζεις όταν περνάει ο καιρός και να φύγει κάποια στιγμή όλη αυτή η ένταση. Στο δεύτερο γκολ ξέσπασα, πήγα στον πάγκο και αγκάλιασα τον Παύλο. Σαν να μου έφυγε ένα βάρος από μέσα μου. Θέλω να προσφέρω στην ομάδα. Ένιωσα ότι δεν έχω προσφέρει μέχρι αυτή την στιγμή και αυτό το παιχνίδι με βοήθησε αρκετά”.
Για την τακτική που ακολούθησε η ομάδα κόντρα στον Εργοτέλη: “Εμείς είχαμε ένα συγκεκριμένο πλάνο τακτικής, που το ακολουθήσαμε μέχρι τέλους. Εμείς ξέραμε πως παίζει ο Εργοτέλης. Παζίει ωραία μπάλα, αλλά διαφορετικά από τους υπόλοιπους. Κάνουν παιχνίδι με τον τερματοφύλακα, γι’ αυτό και ήμασταν πιο υπομονετικοί στο Α΄ ημίχρονο. Στο Β΄ ημίχρονο βγήκαμε πιο αποφασισμένοι, βάλαμε το γκολ και μπορούσε το ματς να λήξει και 5-0 και 6-0”
Για τα παιχνίδια που ακολουθούν: “Είναι πολύ σημαντικά αυτά τα τέσσερα παιχνίδια. Μπορεί να κριθούν τα πάντα, μπορεί και τίποτα, γιατί ακολουθούν ακόμη πολλά ματς. Παίζεις με τις ομάδες που σε κυνηγάνε και με δύο καλά αποτελέσματα μπορούμε να τελειώσουμε την υπόθεση άνοδο. Αρκεί να μπούμε αποφασισμένοι και να πιστεύουμε σε αυτό τον σκοπό. Εμείς θα πάμε εκεί να κάνουμε αυτό που πρέπει. Σε κάθε παιχνίδι, στόχος μας είναι η νίκη. Θα δώσουμε τα πάντα, γιατί αυτά τα παιχνίδια μπορούν να τελειώσουν την χρονιά. Είμαστε 25 ποδοσφαιριστές που περιμένουν τις ευκαιρίες τους. Όποιος πάρει φανέλα βασικού δεν θα κάνει την ίδια καλή δουλειά”.
Αν η διαφορά που δημιουργήθηκε από τις υπόλοιπες ομάδες, έφερε μία χαλαρότητα στην ομάδα:“Έτσι φάνηκε, όμως εμείς σε κάθε ματς μπαίνουμε αποφασισμένοι. Όταν παίζεις ένα ντέρμπι, μπαίνεις πιο συγκεντρωμένος. Σε κάποια παιχνίδια είναι ανθρώπινο να χαλαρώνεις κάπως. Εμείς είμαστε όμως προετοιμασμένοι για όλα τα παιχνίδια. Και ο κόουτς δίνει μεγάλη σημασία στην ανάλυση και την τακτική. Ο κόσμος ξέρω ότι θα είναι δίπλα μας, όπως και στα υπόλοιπα εκτός έδρας ματς. Θα δώσουμε ένα πάρα πολύ καλό παιχνίδι την Κυριακή, κόντρα σε μία πολύ καλή ομάδα. Καλύτερα που μειώθηκε η διαφορά, για να νιώθουμε και μια πίεση”.
Πως του φάνηκε, όταν ο Ο.Φ.Η. προσπέρασεμ προσωρινά, στην βαθμολογία: “Εμένα προσωπικά μου ήταν περίεργο. Από την πρώτη αγωνιστική είμαστε πρώτοι και ήταν ένα παραπάνω κίνητρο για εμάς. Στόχος μας είναι να ανέβουμε, αλλά και να βγούμε σαν πρώτοι”.
Αν μίλησε με τον πατέρα του μετά το ματς:“Εγώ ήμουν λίγο στεναχωρημένος και μου έλεγε υπομονή. Εχθές που έπαιξα και κερδίσαμε μου είπε συγχαρητήρια και να κρεμάσω τα παπούτσια μου όταν βγει η ομάδα, για να παίξει και κανένας πιο νέος! Στην φιέστα πάντως, θα έρθει, θα είναι εδώ!”
Για τα όσα συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο: “Διαβάζω τα σάιτ στην πατρίδα μου, μιλάω με παιδιά από την χώρα μου. Εγώ δεν δίνω πολλή σημασία σε αυτά. Είμαι πολύ συγκεντρωμένος σε αυτό που έχω να κάνω. Απ’ ότι διάβασα όμως, αυτά τα πράγματα δεν έχουν θέση στο ποδόσφαιρο. Ο διαιτητής πήρε μία απόφαση, όλα όσα ακολούθησαν, δεν μ’ αρέσουν. Πρέπει κάποια στιγμή το ελληνικό ποδόσφαιρο να κάνει ένα καινούργιο ξεκίνημα. Στην πατρίδα μου ξεκίνησε ένας πόλεμος από ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Εγώ πέρασα δύο πολέμους και έναν βομβαρδισμό. Η βία είναι κάτι το απαράδεκτο. Ο κόσμος έρχεται στο γήπεδο για να δει το παιχνίδι και να πανηγυρίσει. Εγώ ήρθα το 2004 στην Ελλάδα κι έκτοτε το ποδόσφαιρο έχει πάρει την κάτω βόλτα. Τότε εγώ ήρθα στην Γ΄ Εθνική, με έφερε ο Ντίνος Κούης. Το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό. Χρειάζεται ένα restart το ποδόσφαιρο το ελληνικό”.
Για τον πατέρα του, που άφησε το στίγμα του στον ΑΡΗ: “Ο πατέρας μου είναι άλλο επίπεδο. Ήταν παικταράς, εγώ προσπαθώ!”