Ναι, δεν έχει αξία να κλαις με μαύρο δάκρυ πάνω από το… χυμένο γάλα. Η ζημιά έγινε, έχει αποτιμηθεί στην πλήρη διάστασή της, ξέρεις τι έχεις να αντιμετωπίσεις, ποιοι οι ορατοί κίνδυνοι και ποιες οι διέξοδοι.
Ο ΑΡΗΣ οφείλει συντεταγμένα να κοιτάξει το πρόβλημα που έχει μπροστά του και –σε αυτή τη δύσκολη στιγμή- μοιάζει ενθαρρυντικό ότι έχει κοινή γραμμή όλος ο σύλλογος (ΠΑΕ, ΑΣ, Σύνδεσμοι, Παλαίμαχοι). Δεν θα του λύσει ασφαλώς το πρόβλημα, όμως τώρα στη… στραβή, είναι σημαντικό να παραμείνει ενωμένος. Να μην παρουσιάσει ρωγμές το οικοδόμημα και επιστρέψει στις εποχές της ατέλειωτης εσωστρέφειας. Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Το αντίθετο. Είναι δύσβατος, μακρύς και ανηφορικός.
Απαιτεί καλό τιμονιέρη, πλάνο, σχέδιο και υπομονή. Ο Κώστας Ζέμπερης που ανέλαβε να… τρέξει την υπόθεση στο CAS, αποτελεί εχέγγυο, όχι επιτυχίας, αυτή δεν μπορεί να την προεξοφλήσει κανείς, αλλά στιβαρής νομικής εκπροσώπησης. Έχει ξαναπάει υποθέσεις στη Λωζάνη, έχει βρει απέναντί του τη ΦΙΦΑ, έχει καταγράψει νίκες και ξέρει πως λειτουργεί το ανώτατο αθλητικό διαιτητικό δικαστήριο. Εκεί το σημαντικό είναι ότι οι τρεις δικαστές θα εξετάσουν την υπόθεση από την αρχή (σημαίνοντα ρόλο επίσης θα παίξουν και οι εισηγητές) και στη φαρέτρα του ΑΡΗ υπάρχουν και παλιότερες αποφάσεις του CAS, οι οποίες έδειξαν ότι αν υπάρχει σύγκρουση εθνικού δικαίου και κανόνων της FIFA, υπερισχύει το εθνικό δίκαιο.