Η αναμέτρηση του ΑΡΗ με τον Βόλο ήταν η 12η για φέτος στην οποία δεν βρήκε τον δρόμο προς τα δίχτυα, αναδεικνύοντας για ακόμη μία φορά τη δυσκολία στο σκοράρισκα και δίνοντας αφορμές για νέα κουβέντα γύρω από αυτό το “αγκάθι”.
Ένα τόσο απλοϊκό στατιστικό, μαρτυράει το μεγάλο πρόβλημα της ομάδας φέτος. Εάν όμως πέσει στο τραπέζι και η περσινή σεζόν, τότε προκύπτουν ενδιαφέρουσες συγκρίσεις και εξίσου ενδιαφέροντα συμπεράσματα, με επίκεντρο το… πολύπαθο γκολ που τόσο δυσκολεύει τους “κιτρινόμαυρους”.
Το αρνητικό ρεκόρ
Φέτος, λοιπόν, ο ΑΡΗΣ έχει “κολλήσει” στο μηδέν στα 12 από τα 28 παιχνίδια που έχει δώσει για όλες τις διοργανώσεις, δημιουργώντας ένα νέο αρνητικό ρεκόρ συγκριτικά με τις περσινές του επιδόσεις.
Την περασμένη σεζόν η ομάδα είχε το εντυπωσιακό ποσοστό των 32 αγώνων στους οποίους σκόραρε, από τους 41 που έδωσε συνολικά για όλες τις διοργανώσεις. Δηλαδή μόλις εννέα ματς χωρίς να κουνήσει τα αντίπαλα δίχτυα, το οπολιο αποτελεί και δείγμα της σταθερότητας που τη διακατείχε και την οδήγησε στην 3η θέση της τελικής κατάταξης.
Το περσινό -και αγαπημένο- 1-0
Το πρόβλημα υπήρχε από πέρυσι… Και μπορεί τις περισσότερες φορές ο ΑΡΗΣ να βρήκε τον τρόπο, όμως μέσα από τις νίκες αποτυπωνόταν και η βασική του αδυναμία, αλλά όχι με τον έντονο τρόπο που γίνεται αυτό φέτος.
Από τις 19 περσινές νίκες της ομάδας, οι εννέα ήταν με 1-0. Δηλαδή οι μισές. Δεν τελειώνει εδώ όμως…
Από τα 32 παιχνίδια στα οποία η ομάδα σκόραρε πέρυσι, στα 16 πέτυχε μόλις ένα γκολ. Στα μισά και πάλι. Μία χρονιά που χαρακτηρίστηκε από αυτό το “ένα γκολ” ή το κλασσικ΄1-0, το οποίο της λείπει εμφανέστατα τη φετινή σεζόν.
Το παράδοξο της υπόθεσης
Το περίεργο στην όλη κατάσταση, είναι ότι σε μία χρονιά που το γκολ εξελίχθηκε σε ακόμα μεγαλύτερο “πονοκέφαλο” από πέρυσι, ο ΑΡΗΣ καταφέρνεi να παράγει περισσότερες φάσεις.
Στην περσινή regular season, η ομάδα είχε 251 τελικές. Φέτος έχει ήδη 235 και με πέντε παιχνίδια να απομένιουν, είναι δεδομένο ότι θα τις ξεεπεράσει.
Επίσης, η ομάδα είχε πέρυσι 151 τελικές μέσα στην περιοχή, τις οποίες λογικά θα ξεπεράσει με τις φετινές 131, δέιγμα του ότι πατάει περισσότερο στο αντίπαλο “κουτί.
Δηλαδή ο ΑΡΗΣ έχει βρει τον τρόπο να βελτιώσει στοιχεία στο παιχνίδι, να φτάνει πιο συχνά στην περιοχή της άλλης ομάδας και να δημιουργεί, στερείται όμως σωστών επιλογών και εκτελεστώ όπως φαίνεται από τη συσχέτιση τελικών και γκολ που έχει σκοράρει.
Το συμπέρασμα
Η κατάσταση που διαμορφώνεται από την εικόνα και τους αριθμούς, παρουσιάζει έναν ΑΡΗ με βήματα μπρος αλλά και πίσω. Δηλαδή από τη μία άλλαξε το παιχνίδίι του σε σημείο που δημιουργεί περισσότερο από πέρυσι, όμως όχι και με την ίδια συχνότητα στο σκοράρισμα, το οποίο επηρεάζει και την έλλειψη σταθερότητας στην έως τώρα πορεία της ομάδας. Λάθος επιλογές παικτών, ο κύκλος ορισμένων που μπορεί να κλείνει, η έλλειψη εκτελεστών ή διάφορες άλλες συγκυρίες που προκύπτουν μέσα σε μία σεζόν. Ο καθένας μπορεί να έχει τη δική του γνώμη.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο ΑΡΗΣ γνώριζε από πέρυσι το πρόβλημα. Το περασμένο καλοκαίρι επιχείρησε να το διορθώσει με λάθος τρόπο και έφτασε στο σημείο που… ξεζούμισε ακόμα και αυτό το 1-0 στο οποίο βασίστηκε πέρυσι. Έτσι, το πρόβλημα δεν εξαλείφθηκε αλλά διογκώθηκε, με τελευταίο παράδειγμα το παιχνίδι του περασμένου Σαββάτου.