Τα 102 χρόνια και η… ρελάνς του Καρυπίδη

από Νίκος Παπαδόπουλος

Ο Νίκος Παπαδόπουλος γράφει στο AllAboutARIS για τα γενέθλια του ΑΡΗ και το ξέσπασμα Καρυπίδη που ανέβασε τον πήχη

Φτάσαμε λοιπόν τα 102 χρόνια και το κοντέρ συνεχίζει να γράφει. Ενας αιώνας και δύο χρόνια ζωής για τον ΑΡΗ που συνεχίζει να κοσμεί τον ελληνικό αθλητισμό. Με τις καλές και τις κακές στιγμές του βέβαια, αλλά οι τελευταίες δεν αναιρούν την ιστορία και την προσφορά ενός συλλόγου.

Για μία ακόμη χρονιά, τα γενέθλια του ΑΡΗ, βρίσκουν τον σύλλογο και συγκεκριμένα το ποδοσφαιρικό τμήμα, να παλεύει ακόμα με τους δικούς του… δαίμονες και φυσικά με όσους προσπαθούν να του βάλουν εμπόδια. Είναι όμως η ιδέα, η ιστορία και η πορεία της ομάδας όλα αυτά τα χρόνια, που κρατούν αντίσταση, κατά κάποιο τρόπο, και ελπίδα όλων είναι στο τέλος να έρθει η πολυπόθητη αναγέννηση. Περισσότερα όμως για τα γενέθλια, στην πλούσια σημερινή θεματολογία του AllAboutARIS. Πάμε να ασχοληθούμε και με την ουσία.

Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, αυτό που περίμεναν όλοι χθες στην γιορτή του Ερασιτέχνη, δεν ήταν τόσο η όλη εκδήλωση, αλλά η δημόσια τοποθέτηση του Θεόδωρου Καρυπίδη. Είχε την δική της σημασία διότι ήταν η πρώτη μετά από καιρό και κυρίως επειδή ήρθε εν μέσω του θορύβου που έχει δημιουργηθεί σχετικά με την εκκαθάριση. Ενας θόρυβος που ξεκίνησε ως φυσιολογική ανησυχία, αλλά κάποια στιγμή πέρασε την κόκκινη γραμμή. Και δεν το έκανε μόνη της. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Τι έκανε λοιπόν ο Καρυπίδης χθες; Πέραν της δεδομένης σιγουριάς του για την άνοδο της ομάδας χωρίς προβλήματα, απάντησε με ένα κατά κάποιο τρόπο ξέσπασμα στον επικοινωνιακό πόλεμο που δέχεται. Δεν λέω να μην γίνεται κριτική. Αυτή είναι πάντα καλοδεχούμενη και απαραίτητη, αρκεί να μην ξεπερνάει τα όρια και να μην φτάνει στο επίπεδο της… υπόγειας αντιπολίτευσης. Διότι αυτό γίνεται από συγκεκριμένες πλευρές και είναι άδικο προς τον κάθε Καρυπίδη, όταν δεν έχουμε δει ακόμα τα αποτελέσματα των κινήσεων του, πέραν φυσικά της επιτυχίας του στην άνετη αγωνιστική άνοδο.

Ο Καρυπίδης λοιπόν απάντησε στην ανησυχία του κόσμου και έκανε την δική του… ρελάνς στον πόλεμο που του γίνεται. Πως; Μα φυσικά με την λέξη που… καίει τον ΑΡΗ μαζί με την εκκαθάριση και ακούει στο όνομα του Ρυσίου.

Ο Καρυπίδης γνωρίζει πολύ καλά ότι η εκκαθάριση πρέπει να προχωρήσει. Και για αυτό δεν μπορεί να περιμένει να εμφανιστεί κάποιος και να «χτυπήσει» το ακίνητο στον πλειστηριασμό. Για αυτό και αποφάσισε να το κάνει ο ίδιος ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες. Και η απόφαση αυτή έχει μεγαλύτερη αξία, αν αναλογιστούμε το γεγονός ότι μακροπρόθεσμα δεν ενδιαφέρεται για τις εγκαταστάσεις της ομάδας και θέλει να δημιουργήσει ένα νέο αθλητικό κέντρο. Κάτι που φυσικά θέλει χρόνο, για αυτό και το Ρύσιο αποτελεί την ιδανική λύση μέχρι να γίνει αυτό. Ασχετα με αυτό όμως, έδειξε ό,τι είναι διατεθειμένος να βάλει κι άλλο το χέρι στην τσέπη για να διασφαλίσει την ομαλή παρουσία του ΑΡΗ στην Φούτμπολ. Αρκεί φυσικά να το δούμε και στην πράξη.

Τα λόγια πάντα είναι καλά. Και η τοποθέτηση του Καρυπίδη χθες μετά από αρκετό καιρό, ήταν… to the point. Οταν έπρεπε και όπως έπρεπε. Δεν χρειάζεται άλλωστε να διατυμπανίζουμε κάθε μέρα στα… νέα της πολυκατοικίας, τι ακριβώς γίνεται με την εκκαθάριση, όπως πέρυσι. Το θέμα δεν είναι πως θα γίνει, αλλά να γίνει. Με κάθε τρόπο. Ο Καρυπίδης χθες σε έναν βαθμό ανέβασε τον πήχη. Και η ήδη μεγάλη υποχρέωση του να φροντίσει ώστε όλα να πάνε καλά, μεγάλωσε ακόμα περισσότερο. Μπορεί όπως λέει να είναι σίγουρος, όμως αν φτάσει το καλοκαίρι και ο ΑΡΗΣ βρει και φέτος τοίχο μπροστά του, η ευθύνη θα είναι δική του. Ασχετα αν λέμε δικαίως ότι κάποιοι δεν θέλουν τον ΑΡΗ και του βάζουν εμπόδια. Είναι δεδομένο αυτό, αλλά δική του ευθύνη είναι να ξεπεράσει αυτά τα εμπόδια. Τα λόγια και οι δεσμεύσεις του, πρέπει να γίνουν πράξεις. Με κάθε τρόπο! Διαφορετικά, θα είναι και αυτός, όπως οι προκάτοχοι του, αποτυχημένος. Ας δούμε όμως πρώτα το αποτέλεσμα των κινήσεων του και μετά ας κριθεί, απ’ όλους και κυρίως από τον κόσμο, ο οποίος πέφτει ξανά έρμαιο κάποιων…

Δυστυχώς ορισμένοι κμεταλλεύονται την ανησυχία του και σπέρνουν την διχόνοια στις τάξεις του συλλόγου. Ο ΑΡΗΣ βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή και ο κόσμος είναι χωρισμένος πάλι σε στρατόπεδα. Πάλι διαλέγει πλευρές. Ετσι βολεύει κάποιους που εξυπηρετούν δικά τους συμφέροντα. Τα κάστρα όμως πέφτουν πάντα από μέσα στο τέλος. Και αυτό το έχει καταλάβει ακόμα και ο Καρυπίδης, που δεν έχει κλείσει ούτε χρόνο στην ομάδα! Εστω και τώρα όμως, αυτό πρέπει να αλλάξει. Δεν είναι αργά να σταματήσουμε να… βγάζουμε τα μάτια μας. Ολοι! Παράγοντες, κόσμος, δημοσιογράφοι. Ολοι πρέπει να έχουμε έναν κοινό στόχο. Το καλό του ΑΡΗ και κανενός άλλου.

Χρόνια μας πολλά λοιπόν και μακάρι το φετινό καλοκαίρι να είναι διαφορετικό από εκείνα των τελευταίων χρόνων…

ΥΓ. Ο Χαριστέας ήταν και χθες δίπλα στην ομάδα. Μακάρι να πλησιάζει η ώρα που θα τον δούμε ξανά στον σύλλογο. Από άλλο πόστο φυσικά αν και ακόμα πρέπει να την… βρίσκει λίγο

ΥΓ1. Η ομάδα βόλεϊ, που ήταν χθες;

Προτεινόμενα Άρθρα