Μία από τις σκέψεις που είχε η διοίκηση της ΚΑΕ ΑΡΗΣ, προς εισροή εσόδων στο ταμείο της ομάδας, ήταν η πρόωρη κυκλοφορία των εισιτηρίων διαρκείας. Κάτι που δεν προχώρησε.
Οι ιθύνοντες της ΚΑΕ έκριναν ότι πρώτον, είναι νωρίς για να βγουν διαρκείας, με τις επίσημες υποχρεώσεις να ξεκινούν τον Οκτώβριο, δεύτερον, πως ο κόσμος δύσκολα θα δώσει χρήματα από τώρα για εισιτήριο στο μπάσκετ με τις καλοκαιρινές διακοπές εν όψει και τρίτον, και ίσως κυριότερον, ότι για τους φιλάθλους έχουν προτεραιότητα τα διαρκείας στο ποδόσφαιρο, όπου η ομάδα ξεκινά τους αγώνες της τέλη Ιουλίου και υπάρχει ο εύλογος ενθουσιασμός.
Τα παραπάνω έχουν βάση και λογική. Όμως μία πρόωρη κυκλοφορία διαρκείας θα μπορούσε να έχει άλλο σκεπτικό. Ναι, ο απλός φίλαθλος δε θα μπορούσε να πάρει τόσο νωρίς εισιτήριο και για το μπάσκετ. Η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα είναι αφόρητη. Όμως σε πρώτη φάση, για τον Μάιο και τον Ιούνιο, δε θα ήταν αυτός ο στόχος. Η ΚΑΕ μπορούσε να στοχεύσει στους πιο επιφανείς φίλους της ομάδας. Αυτούς που θα πάρουν έτσι κι αλλιώς διαρκείας για τη νέα σεζόν και έχουν την άνεση να το κάνουν από τόσο νωρίς, παράλληλα με την αγορά ποδοσφαιρικού εισιτηρίου. Με θέσεις στα επίσημα, αλλά και στα court side seats. Όπου τα έσοδα είναι περισσότερα. Φυσικά, οποιαδήποτε αγορά και από τον απλό κόσμο, ευπρόσδεκτη.
Έτσι, η ΚΑΕ θα μπορούσε να συγκεντρώσει ένα ποσό που θα τη βοηθούσε (όχι να σωθεί, αλλά) να κλείσει κάποιες πληγές. Αυτό βέβαια δε θα μπορούσε να γίνει… έτσι χύμα. Θα έπρεπε να είχε προηγηθεί μία καμπάνια και ένα κάλεσμα, ώστε να γίνει κατανοητό το πόση ανάγκη έχει ο ΑΡΗΣ την αγορά αυτών των διαρκείας. Και μία συγκέντρωση – ενημέρωσση σε ανθρώπους που παίρνουν κάθε χρόνο το εισιτήριό τους, δίνοντας μάλιστα σεβαστά ποσά, πιθανώς και ως ευχαριστήρια εκδήλωση για τη στήριξή τους στην ομάδα τόσα χρόνια.
Μ’ αυτόν τον τρόπο, οι εν λόγω φίλοι του ΑΡΗ θα μπορούσαν να συνδράμουν από νωρίς, χωρίς να (νιώθουν ότι) τους ζητείται να δώσουν χρήματα αόριστα «για την ενίσχυση της ομάδας». Έχουμε επισημάνει ότι τέτοια εγχειρήματα «δώστε και σώστε» δεν είχαν αποτέλεσμα στο παρελθόν και είναι δύσκολο να έχουν ειδικά σήμερα, όταν δε γίνονται συντονισμένα. Αυτό φάνηκε και από τη μη πραγματοποίηση της συγκέντρωσης επιφανών φίλων του ΑΡΗ στην οποία προσδοκούσε ο ιδιοκτήτης, Δημήτρης Γουλιέλμος. Μία συγκέντρωση που δεν έγινε ποτέ.
Όλα αυτά έπρεπε να δρομολογηθούν από το Μάιο ακόμα. Ο ΑΡΗΣ τελείωσε τις αγωνιστικές υποχρεώσεις του στις 8/5, αλλά έκτοτε η ΚΑΕ επέλεξε τη σιωπή. Κι αυτό μόνο σε καλό δεν της βγήκε, αφού ακολούθησε ένα επώδυνο, για την ομάδα, διάστημα αδράνειας που ξεπέρασε τον 1.5 μήνα.
Μπορεί το παραπάνω εγχείρημα να προχωρήσει τώρα; Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, αφού άπαντες έχουν «παγώσει» με τις μη εξελίξεις στο τμήμα μπάσκετ και το δρόμο που έχει πάρει η ομάδα, με συνέπεια να είναι επιφυλακτικοί απέναντι στην ιδιοκτησία. Πάλι, όμως, υπάρχει κόσμος που θα ανταποκριθεί, έχοντας κατά νου το καλό της ομάδας.
Αν είχε γίνει μία κίνηση από τα τέλη Μαΐου ακόμα, ίσως ο ΑΡΗΣ να είχε διαθέσει έστω και 150-200 διαρκείας στην παραπάνω κατηγορία φιλάθλων (τα λεγόμενα πιο ακριβά) και να είχε πάρει μια ανάσα η ΚΑΕ. Με τα «αν», όμως, ποτέ δε γράφτηκε η ιστορία…