Ο Νίκος Παπαδόπουλος γράφει στο AllAboutARIS για την ισοπαλία του ΑΡΗ με τον Ατρόμητο και το προβάδισμα που συνεχίζει να έχει για την πρόκριση.
Όταν μία σειρά νοκ-άουτ αγώνων αρχίζει από την έδρα σου, υπάρχουν δύο αναγνώσεις. Από την μία έχεις την ευκαιρία να πάρεις προβάδισμα ή να τελειώσεις με την πρόκριση. Από την άλλη όμως έχεις ένα δεύτερο παιχνίδι για να διορθώσεις ό,τι πάει λάθος.
Μετά το χθεσινό 0-0, ο ΑΡΗΣ ανήκει στην δεύτερη κατηγορία. Δεν έκανε αυτό που όφειλε. Πρώτα για τον μεγάλο στόχο που έχει θέσει. Δηλαδή την κατάκτηση του τροπαίου. Και μετά όλα τα υπόλοιπα.
Ο ΑΡΗΣ είναι ο ρυθμιστής αυτού του ζευγαριού, ως η καλύτερη ομάδα. Για αυτό και έχει πρώτος την ευθύνη χθες που δεν παρουσιάστηκε όπως έπρεπε, ούτε πήρε το προβάδισμα πρόκρισης το οποίο ήθελε.
Δεν θα πω ότι οι παίκτες δεν προσπάθησαν. Το έκαναν. Υπήρχαν στιγμές που κυκλοφορούσαν την μπάλα σε μικρούς χώρους. Όπως επίσης υπήρχαν κάποιες φάσεις που πέρασαν την μπάλα στην περιοχή και θα μπορούσαν να έχουν κάποια ποιοτική τελική. Αλλά δεν το έκαναν.
Όταν ξέρεις τον τρόπο που θα παίξει ο αντίπαλος σου, δηλαδή μαζική άμυνα και έχοντας στόχο να μην δεχθεί γκολ, πρέπει τις λίγες καλές στιγμές που θα έχεις να τις αξιοποιήσεις. Το τετ α τετ του Λάρσον, η φάση που ο Φετφατζίδης κάνει τακουνάκι αντί να σουτάρει ή το πέναλτι του Γκάμα.
Η άστοχη εκτέλεση του Πορτογάλου ήταν το αποκορύφωμα των λίγων καλών στιγμών για να σκοράρει, αφήνοντας στην δεύτερη θέση την απομάκρυνση του Κατράνη πάνω στην γραμμή μετά το σουτ του Ντιγκινί.
Το 1-0 θα έδινε στον ΑΡΗ την δυνατότητα να πάει στο Περιστέρι για ισοπαλία χωρίς γκολ. Τώρα όμως πρέπει να σκοράρει ώστε να αποφύγει την παράταση.
Το χθεσινό αποτέλεσμα δεν ήταν το ιδανικό. Ο Ατρόμητος δεν έπαιξε κάτι πέρα από… λεωφορείο, εκτός ενός 20λεπτου που σε πίεσε ψηλά και σε αποσυντόνισε. Αυτό ήθελε και αυτό πέτυχε.
Προσέξτε όμως… Το αποτέλεσμα δεν είναι τόσο κακό με την λογική ότι ένα γκολ στο Περιστέρι δίνει πρόκριση. Ο Ένινγκ έχει δίκιο.
Χρειάζεται υπερπροσπάθεια από τον… ΑΡΗ για να δεχθεί δύο τέρματα από αυτόν τον Ατρόμητο. Την ίδια ώρα διαθέτει την ποιότητα να πετύχει έστω ένα, το οποίο χρειάζεται.
Μακάρι λοιπόν να το κάνει. Και πιστεύω σε αυτό, όπως όλοι στην ομάδα. Μακάρι, ώστε το βράδυ της Πέμπτης το μυαλό του Γκάμα και των υπόλοιπων να μην “γυρνάει” στο χθεσινό ματς και μετανιώνουν για την ευκαιρία που έχασαν.
Δεν μπορούμε να πούμε ότι η ομάδα θα αφοσιωθεί, για την ώρα, πλήρως στο ματς της Τρίπολης. Το Κύπελλο θα είναι στο πίσω μέρος του μυαλού όλων. Παικτών και προπονητή. Αρκεί να μην τους επηρεάσει σε πολύ άσχημο βαθμό. Σε πρώτη φάση, ας περιμένουμε τον τρόπο με τον οποίο θα επηρεάσει την ενδεκάδα της ομάδας και αν ο Ένινγκ θα δώσει ανάσες με φόντο το Περιστέρι. Ισως να χρειάζεται κιόλας. Οχι μαζικές αλλαγές αφού υπάρχουν τέσσερις μέρες ανάμεσα στα δύο ματς. Αλλά δύο-τρεις αλλαγές μπορούν να γίνουν.
Υ.Γ. Χίλια μπράβο σε αυτούς που ήταν χθες στο γήπεδο. Δικαιολογημένοι όσοι είχαν δουλειά, οικογενειακές υποχρεώσεις ή το πορτοφόλι τους δεν… σήκωνε την παρουσία τους στο γήπεδο. Οι υπόλοιποι όμως ρε παιδιά, που ήσασταν; Όταν θέλουμε το Κύπελλο, πρέπει να το δείχνουμε κιόλας. Διότι αν χθες το ματς ήταν ευρωπαϊκό, καρφίτσα δεν θα έπεφτε.
Υ.Γ.1 Δεν θέλουμε να ασχολούμαστε με την διαιτησία, αλλά με αυτά που βλέπουμε δεν γίνεται αυτό. Βάτσιος και Σκουλάς είχαν έναν ρόλο να παίξουν χθες. Ευτυχώς αυτοί και πολλοί άλλοι θα τελειώσουν σιγά-σιγά…