Το διπλό μήνυμα που εξέπεμψαν οι ομάδες του ΑΡΗ στα παιχνίδια με Αστέρα Τρίπολης και Μονακό.
Γεμάτη από ΑΡΗ ήταν και η χθεσινή μέρα. Και ποδόσφαιρο νωρίς και μπασκετάκι το βράδυ. Δυστυχώς με διαφορετικά αποτελέσματα και εκ διαμέτρου αντίθετα συναισθήματα στον κόσμο. Στο Κλεάνθης Βικελίδης την παγωνιά από το χιόνι και τις χαμηλές θερμοκρασίες, αντικατέστησε η προσπάθεια της ομάδας και η παρολίγον επική ανατροπή. Χορτάσαμε μπάλα, γέμισε το μάτι μας μετά από καιρό, φύγαμε με τα αυτιά κατεβασμένα από το κρύο αλλά με το κεφάλι ψηλά, για την προσπάθεια, το πάθος, την διάθεση της ομάδας να το παλέψει ως το τέλος, κόντρα σε μια καλή ομάδα της Σούπερ Λιγκ. Η νίκη μπορεί να μην ήρθε στο τέλος (λίγο ήθελε με την ευκαιρία του Μιλούνοβιτς) αλλά η ισοπαλία, εκτός του ότι ισοδυναμεί με πρόκριση, έφτιαξε διάθεση, ηθικό, ψυχολογία στην ομάδα. Να πιστέψουν στους εαυτούς τους και ο κόσμος σε αυτούς μετά το μουδιασμένο ξεκίνημα στο πρωτάθλημα. Αποδείχθηκε περίτρανα βέβαια ότι όταν το ματς ανοίγει, ο ΑΡΗΣ γίνεται πιο θελκτικός, σε αντίθεση με την σκοπιμότητα και το καταστροφικό ποδόσφαιρο της Football League.
Χαίρομαι όμως που ο Νίκος Αναστόπουλος δεν πετάει στα σύννεφα αλλά γερά στο έδαφος. Το δείχνει η δήλωσή του ότι το ματς με την Καλλονή τη Δευτέρα είναι πιο επικίνδυνο, αλλά και οι επιλογές του στην ενδεκάδα. Ροτέισον για φρεσκάρισμα και ξεκούραση, ευκαιρίες να παίξουν όλοι αφού με τόσες εμβόλιμες και το κύπελλο στη μέση, όλοι θα χρειαστεί να βάλουν το… ποδαράκι τους. Καλό το κύπελλο, ανεβάζει πόντους στο ίματζ του συλλόγου, και ενδεχομένως με μια καλή κλήρωση να προσθέσει και κάποια χρήματα στα ταμεία (κάτι που δεν συνέβη χθες) αλλά η άνοδος τα επισκιάζει όλα.
Ματς όπως το χθεσινό, με πιο ποιοτικές ομάδες από αυτές που συναντά στη Football League ο ΑΡΗΣ είναι και χρήσιμα για τον προπονητή. Βλέπει με… μεγεθυντικό φακό και τις αδυναμίες της ομάδας. Ποιος δεν είδε για παράδειγμα στο πρώτο ημίχρονο την αδυναμία στα χαφ, που ξεκινούσε από την έλλειψη ικανότητας του Αντρέου στο μαρκάρισμα, στο να κλέβει μπάλες, να κάνει βρε αδερφέ ένα τάκλιν. Χώρια που μπέρδευε τον καλό χθες Ρόβα. Νομίζω ότι ήδη οι κίτρινοι έχουν βγει στη γύρα για ένα εξάρι με άλλα χαρακτηριστικά από αυτά που έχει ο Ισπανός. Κλείνοντας την ποδοσφαιρική αναφορά, το παιχνίδι με την Καλλονή είναι παγίδα. Δεν είναι εμπορικό όπως το χθεσινό, έρχεται και μετά από μια εμφάνιση που η ομάδα άδειασε, οπότε θέλει προσοχή.
Πάμε τώρα και στο μπάσκετ όπου οι αποδοκιμασίες μετά τη νέα ήττα από την Μονακό, ήταν πιο έντονες από κάθε άλλη φορά ξεκάθαρη ένδειξη ότι ο μήνας του μέλιτος έληξε για τη διοίκηση που καλείται να πάρει κι άλλες αποφάσεις, ύστερα από την προσθήκη Γιάνκοβιτς και Ντραγκίσεβιτς. Εντάξει, υπάρχει και η ατυχία με τους τραυματισμούς που έχει εκτροχιάσει το αρχικό πλάνο (με τις δεδομένες αστοχίες που είχε) αλλά είναι φανερό ότι η ομάδα χρειάζεται χείρα βοήθειας από προπονητή και διοίκηση. Δεν ξέρω αν θα τεθεί και πάλι θέμα Μαρμπλ (φαίνεται ότι ο αθλητής δεν κολλάει με τον DNA της ομάδας) ή Ντραγκίσεβιτς που μοιάζει χαμένος στη μετάφραση, το βέβαιο είναι ότι αν δεν ληφθούν σοβαρά τα αγωνιστικά μηνύματα που στέλνει εδώ και καιρό η ομάδα, κινδυνεύει να πάει στράφι μια ολόκληρη χρονιά, την οποία μπορείς κάλλιστα να σώσεις- και μαζί και τις εντυπώσεις- παίρνοντας αρχικά την πρόκριση στον τελικό κυπέλλου. Κάποιοι θα πουν και σωστά ότι η διοίκηση έδειξε ήδη αντανακλαστικά με τις δυο προσθήκες που ανέφερα, αλλά φαίνεται ότι δεν φτάνουν και ίσως κληθούν για νέες δράσεις προκειμένου ο Λάσκαρης να προστατέψει την επένδυσή του.