Δυο μήνες μετά την έλευση του Ερμάν Μπούργος, ο ΑΡΗΣ, δείχνει πλέον να έχει πατήσει γερά στα πόδια του, έχοντας αφήσει πίσω του εκείνο το προβληματικό πρόσωπο, με τις κυκλοθυμικές αγωνιστικές συμπεριφορές και το προβλεψιμο παιχνίδι του.
Πλέον η εικόνα και το αγωνιστικό προφίλ του ΑΡΗ, είναι εντελώς διαφορετικά, κι αυτό πιστώνεται στον Αργεντινό τεχνικό ηγέτη και τους συνεργάτες του.
Η ομάδα, είναι ξεκάθαρο ότι πλέον έχει αρχίσει και αποκτά τη σφραγίδα του Μπούργος.
Έχει αρχίσει να γίνεται μία ομάδα, η οποία έχει αυτοπεποίθηση, έχει αποφασιστικότητα, έχει πίστη στις δυνατότητες της και μπαίνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο, χωρίς φόβο και παθητική νοοτροπία, με έναν και μόνο στόχο : τη νίκη.
Αυτός είναι ο στόχος που έχει ο ΑΡΗΣ του Μπούργος.
Να κατεβαίνει σε κάθε παιχνίδι για τη νίκη και τους τρεις βαθμούς.
Έχοντας απολογισμό 5 νίκες, 2 ισοπαλίες και 1 ήττα, εκτιμώ ότι τα αποτελέσματα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά, πόσο περισσότερο αν συνυπολογίσουμε τις διαιτησίες που αντιμετώπισε η ομάδα στο “Καραϊσκάκης ” και στον εντός έδρας αγώνα με τον Π.Α.Ο.
Το σημαντικότερο όμως από όλα, είναι αυτή η αγωνιστική μεταμόρφωση της ομάδας που βλέπουμε, με τη βελτίωση της εικόνας της, τόσο στην αμυντική της λειτουργία, όσο και στη δημιουργία του παιχνιδιού, αλλά και στην παραγωγικότητα.
Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο ΑΡΗΣ σε αυτά τα 8 παιχνίδια με τον Μπούργος στο τιμόνι, έχει πετύχει 11 γκολ (σημειωτέον ότι ο ΑΡΗΣ σε 23 αγώνες, πριν να έρθει ο Μπούργος, είχε 20 γκολ ενεργητικό…).
Είναι φανερό ότι καταγράφεται μια βελτίωση σε όλους τους τομείς.
Ακόμη και στα στημένα, που για τον φετινό ΑΡΗ αποτελούσε μια μεγάλη αδυναμία, υπάρχει μια πολύ καλύτερη εικόνα.
Δεν είναι τυχαίο, οτι οι δύο νίκες στα ντέρμπι με Α.Ε.Κ και Π.Α.Ο.Κ ήρθαν, με κεφαλιές από στημένα.
Με χαροποιεί το γεγονός ότι αυτό που βλέπω, είναι οτι ο κάθε ποδοσφαιριστής ξέρει τι πρέπει να κάνει και τι δεν πρέπει να κάνει.
Έχει το ρόλο του, τα καθήκοντα του, τα όρια του, τις οδηγίες του, τα πρέπει και τα μη.
Ξεκάθαρα.
Άλλος ΑΡΗΣ.
Δεν ξέρω τι τους κάνει καθημερινά στις προπονήσεις και τι έχει προλάβει να τους διδαξει, σε τακτική, σε κομπίνες, σε αυτοματισμους.
Σίγουρα έχουν αρχίσει και φαίνονται κάποια πράγματα.
Υπάρχουν αλλαγές ολοφάνερες, που δε χρειάζεται να είσαι ο Κλοπ κι ο Γκουαρντιολα για να τις δεις.
Υπάρχουν αλλαγές στη διάταξη και στον αγωνιστικό προσανατολισμό, με προσαρμογή ανάλογα με τις συνθήκες και τις απαιτήσεις πριν από έναν αγώνα, αλλά και στη διάρκεια ενός αγώνα.
Επισης δεν μπορώ να μην σταθώ στο κομμάτι διαχείριση του υλικού.
Όλοι οι παίκτες αισθάνονται οτι είναι χρήσιμοι, ότι είναι κομμάτι της ομάδας και ανά πάσα στιγμή οφείλουν και πρέπει να είναι σε απόλυτη ετοιμότητα, γιατί μπορεί να τους ζητηθεί από τον Μπούργος και τους συνεργάτες του, να ριχτούν στη μάχη.
Ο ΑΡΗΣ έχει ξαναβρεί τη ζωντάνια του και τον ψυχισμό του κι αυτό είναι έργο Μπούργος.
Ο Αργεντινός έχει κερδίσει τους παίκτες του.
Αυτοί τα δίνουν όλα και παίζουν για πάρτη του κι αυτός, βάζει τα στήθη του μπροστά για τους ποδοσφαιριστές του.
Αυτό που έγινε στο ντέρμπι με τον Γκανεα, που ο Μπούργος έτρεξε να προστατεύσει τον παίκτη του, είναι ακριβώς αυτό που υπάρχει στην ομάδα.
Φαμίλια.
Οικογένεια.
Ο ένας για όλους κι ολοι για έναν!
Με αυτή τη νοοτροπία κι αυτό το πνεύμα, ειμαι αισιόδοξος και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε.
Πλέον, η ομάδα έχει αποκτήσει ένα προβάδισμα στο κυνήγι του στόχου της ευρωπαϊκής εξόδου.
Μένουν πέντε αγώνες.
Τίποτα δεν τελείωσε.
Έχει ακόμη δρόμο μέχρι να πετύχουμε αυτό που θέλουμε.
Το επόμενο στοίχημα που περιμένω να κερδίσει ο Μπούργος, είναι να δω την ομάδα να μην έχει επηρεαστεί καθόλου από την διακοπή.
Δυστυχώς, μέχρι πρότινος, όποτε είχε διακοπή, η ομάδα επηρεάζονταν αρνητικά.
Περιμένω και θέλω να δω την ομάδα οφελημένη από τη διακοπή και να αγωνίζεται με την ίδια σοβαρότητα, το ίδιο πάθος, την ίδια αυτοπεποίθηση, την ίδια αποφασιστικότητα.
Αρχής γενομένης την επόμενη Κυριακή της Πρωτομαγιάς στο “Απ. Νικολαιδης” με αντίπαλο τον Π.Α.Ο.
Κλείνοντας το σημερινό σχόλιο θα ήθελα να ευχηθώ σε όλο τον κόσμο, υγεία, ειρήνη και να έχουμε, όσο το δυνατό περισσότερες όμορφες και χαρούμενες στιγμές!
Χριστός Ανέστη!