Ηταν σίγουρα μία από τις χειρότερες εμφανίσεις του ΑΡΗ φέτος… Ισως η χειρότερη επιθετικά του όταν τελειώνει το ματς με δύο φάσεις και xGoals 0,16, το οποίο είναι το χαμηλότερο ποσοστό του φέτος.
Η ήττα από τον Ολυμπιακό ήρθε φυσιολογικά και σίγουρα δεν είναι ένα αποτέλεσμα που αποτελεί έκπληξη. Μια καλύτερη ομάδα γενικά και επί Μεντιλίμπαρ, που έπαιζε το τελευταίο της χαρτί για τον τίτλο και στην έδρα της. Τη στιγμή που κι ο ΑΡΗΣ είχε τα δικά του κίνητρα αλλά όχι τόσο δυνατά.
Αυτό φυσικά δεν αποτελεί δικαιολογία για την εικόνα της ομάδας και ούτε πρέπει να χρησιμοποιηθεί κατ’ αυτό τον τρόπο. Διότι ο ΑΡΗΣ μπορούσε να βγάλει περισσότερο νεύρο, περισσότερα τρεξίματα και λιγότερα λάθη ως ομάδα. Πράγματα που δεν έκανε και μοιραία γνώρισε την ήττα.
Είναι μόλις η τέταρτη σε διάστημα τριών μηνών και σε σύνολο 20 αγώνων! Δύο από τον Ολυμπιακό, μία από τον Παναθηναϊκό -με διαιτησία- και το 3-2 στην Τρίπολη. Καθόλου άσχημα νούμερα αν αναλογιστούμε τα δεδομένα του φετινού ΑΡΗ που μεταξύ άλλων πάλευε -και παλεύει ακόμα- με την σταθερότητά του ως ομάδα. Δεν έγινε ξαφνικά Ρεάλ Μαδρίτης. Περιόρισε αρκετά θέματα, έκανε και κάνει βήματα προόδου αλλά δεν εξαλείφθηκαν κι εντελώς τα ζητήματά του. Κάποιες φορές θα βγαίνουν στην επιφάνεια, όπως έγινε χθες.
Απλά για τον Αρειανό υπάρχει το “μαμώτο” μίας νίκης μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού, έχοντας τελευταία εκείνη του 2001. Είναι η πιο αρνητική παράδοση της ομάδας. Άλλες φορές έχει παίξει καλά και έχασε. Άλλες λόγω διαιτησίας και άλλες δεν ήταν απλά καλή όπως χθες. Ετσι είναι όμως κάποιες φορές το ποδόσφαιρο.
Τί πρέπει να κρατήσει πριν… ξεχάσει
Ο ΑΡΗΣ για έξι λεπτά είχε την φάση του Οντουμπάζιο και την εικόνα μίας ομάδας που δεν είναι ψαρωμένη. Ξέρει τι θέλει στο γήπεδο και διακατέχεται από ψυχραιμία. Το γρήγορο γκολ του Ελ Κααμπί όμως άλλαξε από νωρίς τον αγώνα, το μυαλό του ΑΡΗ και δεν επέστρεψε ποτέ. Ούτε με την τριπλή παρέμβαση του Μάντζιου στο ημίχρονο.
Εδώ και καιρό το μεγάλο στοίχημα του προπονητή να να βάλει τους παίκτες στη λογική ότι δεν υπάρχει μόνο το Κύπελλο αλλά και τα πλέι οφ που είναι αρκετά χρηστικά. Η χθεσινή εμφάνιση δεν το αναιρεί… Αλλά φαινόμενα όπως έλλειψη διάθεσης, τρεξιμάτων και τσαγανού δεν πρέπει να εμφανιστούν ξανά. Οπως επίσης ο προπονητής ξέρει ότι έχει δουλειά σε ότι αφορά το επιθετικό τρανζίσιον που χθες ήταν κακό. Αρκετοί χώροι στην πλάτη του Ολυμπιακούς τους οποίους ο ΑΡΗΣ δεν αξιοποίησε επειδή μέσοι και εξτρέμ αδυνατούσαν να κρατήσουν μπάλα και να βγουν μπροστά. Κάτι που είναι φυσικά και θέμα ικανότητα για ορισμένους που προφανώς δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τόσο πολύ αυτό το στυλ. Ο Νταρίντα είναι μία εξαίιρεση αλλά δεν βοηθούσε από τη θέση που ήταν και για αυτό ο Μάντζιος άλλωστε τον θέλει κυρίως στα χαφ και όχι μπροστά, με εξαίρεση τα ντέρμπι.
Ο ΑΡΗΣ πρέπει να προβληματιστεί άσχετα που δεν κρίθηκε τίποτα από το χθεσινό. Να δουλέψει κι άλλο πάνω στα λάθη του που σημειώθηκαν και μένουν στη μνήμη του. Οχι όμως να δικαστεί από άλλους ή ακόμα και από τον ίδιο του τον εαυτό. Κόντρα στον Παναθηναϊκό άλλωστε έχει την ευκαιρία να επανέλθει και με παραπάνω αξία αφού είναι ο αντίπαλός του στον τελικό του Κυπέλλου. Μία πρόωρη πρώτα πρόβα ανάμεσα στις δύο ομάδες, με μεγάλο ενδιαφέρον.