Για τον ΑΡΗ, αυτή η εβδομάδα είναι ο… Παναθηναϊκός. Για το ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι και εκείνη των Ελλήνων. Κάτι που “ακουμπάει” και στον ΑΡΗ, όμως με διαφορετικές προεκτάσεις.
Η πρόταση του κ. Δημητρίου για τέσσερις Έλληνες στις ενδεκάδες της Super League 1 και επτά σε εκείνες της Super League 2, φαντάζει ωραίο αλλά και συνάμα εξαιρετικά δύσκολο. Για αυτό και δεν το βλέπω να περνάει τόσο εύκολα. Έχει ανοίξει όμως μια ενδιαφέρουσα κουβέντα για τον ΑΡΗ.
Η έλλειψη Ελλήνων από το ρόστερ είναι δεδομένη. Οπως δεδομένη είναι και η επιθυμία της διοίκησης να… τονώσει το ελληνικό στοιχείο. Οχι από φέτος για του χρόνου αλλά εδώ και τουλάχιστον έναν χρόνο.
Η ξενομανία είναι εκείνη που φταίει σε μεγάλο βαθμό για το ότι η Ελλάδα δεν… παράγει πλέον τόσους Έλληνες, συν ότι στις περισσότερες ομάδες δεν γίνεται κατάλληλη δουλειά.
Το θέμα δεν είναι να υπάρχει ένας υποχρεωτικός αριθμός Ελλήνων σε κάθε ενδεκάδα. Ακόμα και αλλαγές να είναι, πάλι κάνει. Αρκεί να έχουν ρόλο στο ροτέισον, να μπαινοβγαίνουν στην ενδεκάδα. Να μην συμπληρώνουν απλά το έμψυχο δυναμικό της ομάδας σε μία σεζόν.
Για τον ΑΡΗ, το πρότζεκτ “Έλληνες” δεν είναι εύκολη υπόθεση, με δεδομένο ότι οι πολού καλοί συνήθως κοστίζουν και κάτι παραπάνω. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που συμπληρωματικά έχουν να… δώσουν. Καρέλης για παράδειγμα ή ο Σάλιακας. Βάλτε και τον Κάργα αν θέλετε ή και κάποια παιδιά από τη Β΄Εθνική.
Είναι λύσεις με τις οποίες μπορεί να συντηρηθεί ο ΑΡΗΣ και να γλιτώσει κάποια λεφτά σε αμφιβόλου αξίας παίκτες από το εξωτερικό, μέχρι να έχει μεγαλύτερη παραγωγή δικών του παικτών.
Η αξιοθαύμαστη πορείας της Κ-17 έφερε πάλι αυτή την κουβέντα στο προσκήνιο. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στα τμήματα υποδομής συμμαζεύτηκε σημαντικά, πότε όμως δεν θα αλλάξει το επίπεδο εάν δεν υπάρξει μία παραπάνω επένδυση.
Απ’ ό,τι ξέρω, ο Τόλης Τερζής έχει ένα ενδιαφέρον πλάνο στα χέρια του, τη στιγμή που εδώ και μήνες υπάρχει στο μυαλό του Καρυπίδη αυτή η παραπάνω επένδυση στο κομμάτι των ακαδημιών.
δεν είναι εύκολο εγχείρημα, όταν μιλάμε για καλύτερα γήπεδα, καλύτερη οργάνωση και ενώ ο μεγαλομέτοχος πληρώνει παλιές αμαρτίες και νυν υποχρεώσεις σε μία χρονιά με πενιχρά έσοδα. Μπορεί όμως ακόμα κι έτσι να ρίξει πολλά παραπάνω στους “μικρούς”. Μία μεταγραφή λιγότερη το καλοκαίρι ή μία μεταγραφή με μικρότερο κόστος. Παίρνεις αυτά τα λεφτά και τα επενδύεις στους “μικρούς”.
Με αυτό το σκεπτικό κάθε χρόνο, ο ΑΡΗΣ σε βάθος πενταετίας θα πάρει σταδιακά κάτι πίσω. Εναν-δύο παίκτες για την πρώτη ομάδα ή ακόμα και τροφεία από κάποιους που δεν θα κάνουν το επόμενο βήμα στον σύλλογο αλλά κάπου αλλού. Win-win είναι η κατάταση σε αυτές τις περιπτώσεις. Θα υπάρξει κέρδος. Είτε αγωνιστικό είτε οικονομικό.
Δεν νομίζω ότι ούτε ο κόσμος θα είχε πρόβλημα να θυσιαζόταν μία μεταγραφή των 500 χιλιάδων ή ακόμα και του 1 εκατ., για να πάνε αυτά τα λεφτά -ή κάποια από αυτά- στις ακαδημίες.
Ολα τα παραπάνω είναι κομμάτι της μεγάλης εικόνας ενός ποδοσφαιρικού κλαμπ. Το “τώρα”, είναι το ντέρμπι Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό.
Την Κυριακή ο ΑΡΗΣ έχει την ευκαιρία να… κόψει τα φτερά των “πράσινων”, να τους αφήσει πέντε βαθμούς πίσω και να πορευτεί με την ΑΕΚ για τη διεκδίκηση της 3ης θέσης, στην οποία μπορεί να βρεθεί κιόλας μεθαύριο το βράδυ εάν βοηθήσουν και τα αποτελέσματα. Δεν θα τελειώσει και κάτι εάν δεν νικήσει η ομάδα, αλλά γιατί να κάνει τη ζωής της δύσκολη;
Οι “πράσινοι” προετοιμάζονται με απώλειες και με το βάρος των αποτυχημένων προσπαθειών τους να βγουν Ευρώπης τα προηγούμενα χρόνια. Ο ΑΡΗΣ είναι σε σαφώς καλύτερο μομέντουμ, είναι πιο ξεκάθαρα τα “θέλω” του μέσα στο γήπεδο και τακτικά έχει βρει μία “συνταγή” που αποδίδει ποδόσφαιρο και αποτελέσματα.
Η ομάδα του Μπούργος δύσκολα θα παρεκκλίνει από το τακτικό πλάνο της. Ούτε τον Παναθηναϊκό περιμένω να ανοικτεί πολύ, αλλά δεν θα αντέξει και πολύ αφού έχει την παραπάνω πίεση σε αυτό το ματς. Αν το κάνει, θα είναι… βούτυρο στο ψωμί του ΑΡΗ, ειδικά έχοντας απέναντί του μία ομάδα με θέματα στο αμυντικό τρανζίσιον, όπως και οι περισσότερες στην Ελλάδα.
Οι εποχές είναι δύσκολες και ακόμα μεγαλύτερη είναι η δυσκολία για αρκετούς ώστε να βρεθούν στο γήπεδο την Κυριακή. Είναι όμως κάτι το οποίο η ομάδα έχει ανάγκη αγωνιστικά και οικονομικά. Το “Βικελίδης” θα ανοίξει για πρώτη φορά με το 75% της πληρότητας και στον ΑΡΗ ποντάρουν, φυσιολογικά, σε μία ατμόσφαιρα που θα δώσει το κάτι παραπάνω…