To… fatality μίας πάγιας κοροϊδίας

από Νίκος Παπαδόπουλος

Για όσους την “έβρισκαν” παλιά ή ακόμα και τώρα με τα video games, δύσκολα να μην έχει περάσει από τα χέρια τους το θρυλικό Mortal Combat.

Ειδικά όταν παίζαμε με κανά φίλο μας, πόσες και πόσες φορές περιμέναμε να μοιράσουμε fatality. Μνήμες που ξύπνησαν στο χθεσινό ντέρμπι της ΑΕΚ με τον ΑΡΗ και με πρωταγωνιστές τους Αθανασιάδη και Φαμπιάνο.

Δεν τα βάζουμε με τον τερματοφύλακα της Ένωσης. Αυτός τη δουλειά του έκανε. Το θέμα είναι ο διαιτητής. Ένας ακόμα ξένος στο γήπεδο, ένας ακόμη ξένος στο VAR αλλά ίδια παρωδία εις βάρος του ΑΡΗ. Και φυσικά το θέμα είναι μία συγκεκριμένη κατάσταση που επηρεάζει πρόσωπα και καταστάσεις, έχοντας βάλει την ομάδα στο στόχαστρο από πολύ νωρίς φέτος. Οποιος έχει υγιή ματιά, το διακρίνει.

Ο ΑΡΗΣ μπήκε χθες στην “Αγιά Σοφιά” με ένα κάρο προβλήματα των τελευταίων ημερών, εξτρά επιβάρυνση από ένα ματς Κυπέλλου σε υψηλή ένταση και με τα σταθερά αγωνιστικά θέματα που παρουσιάζει μέσα στο γήπεδο στις περισσότερες περιπτώσεις. Ακόμα κι έτσι όμως έδειξε ικανός να πάρει αποτέλεσμα. Και μπορεί να το έκανε εάν δινόταν το καθαρό πέναλτι στον Φαμπιάνο ή δεν υπήρχε η αυστηρή πρώτη κίτρινη στον Ετέμπο. Μπορεί και όχι, όμως για ακόμη μία φορά του στέρησαν αυτό που δικαιούταν και έβαλαν το “αν” στην κουβέντα. Το “τι θα γινόταν”…

Ναο ο ΑΡΗΣ ακόμα ψάχνει αγωνιστική ταυτότητα. Ναι, υστερεί επιθετικά σε σημαντικά κομμάτια τακτικής και ακόμα δεν τα διορθώνει. Αφήστε όμως να ακόμα κι έτσι να πάρει αυτό που του αξίζει.

Ο ΑΡΗΣ παραμένει μία ομάδα που “κουβαλάει” τα δικά της ποδοσφαιρικά λάθη και θέματα που προκύπτουν ανά διαστήματα. Σε άλλα διορθώνεται, σε άλλα όχι…  Οταν σε αυτά όμως προστίθεται η εχθρική αντιμετώπιση που έχει από τη διαιτησία -έχει ξεπεράσει πλέον τα όρια της κοροϊδίας- το αποτέλεσμα είναι ακόμα πιο βαρύ για αυτήν.

Ο ΑΡΗΣ έκανε το λάθος να… ξεπεταχτεί την προηγούμενη διετία, να αφήσει από κάτω του ΑΕΚ, Παναθηναϊκό και να διασύρει την ΕΠΟ δικαστικά σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις. Προφανώς αυτό δεν άρεσε και ίσως είναι ένας βασικός λόγος που φέτος βιώνει όσα βιώνει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται για κάτι τυχαίο ή ανθρώπινα λάθη.

Απομονώνοντας το καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι, ο ΑΡΗΣ με τις συνθήκες που παρατάχθηκε κόντρα στην ΑΕΚ μπορούσε να κάνει μόνο ένα πράγμα. Υπομονή και να… κλέψει ένα αποτέλεσμα.

Το ματς πήγε όπως αναμενόταν. Η ΑΕΚ πίεζε σχεδόν σε όλο το γήπεδο και εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία του ΑΡΗ στο build up, με πολλές κλεμμένες μπάλες στο μισό του αντιπάλου και στο μεσαίο τρίτο. Ένας λόγος για τον οποίο οι Θεσσαλονικείς δεν είχαν επιθετική ανάπτυξη στο πρώτο μέρος και δεν φάνκαν καθόλου στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.

Αφήνοντας στην άκρη το καθαρό πέναλτι του Οντουμπάζιο -άλλη κουβέντα η εκτέλεση του Άμραμπατ- αυτό που κράτησε τον ΑΡΗ όρθιο για περίπου 70 λεπτά ήταν η αμυντική του τετράδα.

Η ΑΕΚ είχε τις εντάσεις και την καλή κυκλοφορία στα μεσοδιαστήματα ώστε να φτάσει έξω από την περιοχή, αλλά έβρισκε στην τελευταία γραμμή άμυνας του ΑΡΗ που έκανε όλη τη δουλειά ώστε η Ένωση να μην κάνει φάση σε ροή αγώνα για παραπάνω από μία ώρα.

Στην αντίπερα όχθη, ο ΑΡΗΣ είναι έτσι κι αλλιώς μία ομάδα με πρόβλημα στο επιθετικό κομμάτι. Ειδικά χθες, λοιπόν, αναγκαστικά θα έψαχνε στιγμές. Οπως το πέναλτι στον Φαμπιάνο ή την κεφαλιά του Μπράμπετς

Από το 70΄και μετά η ομάδα του Πάρντιου προδόθηκε από την κόπωση που ¨κουβαλούσε” μεοσβδόμαδα, όταν δηλαδή η ΑΕΚ έκανε αγγαρεία στις Σέρρες. Μαζί με τις ελλείψεις, τα ατομικά λάθη και τα δεδομένα προβλήματα που υπάρχουν, το αποτέλεσμα ήταν ο ΑΡΗΣ να λυγίσει και η ΑΕΚ να πετύχει δύο εύκολα γκολ στους χώρους που άφησε συνειδητά ο αντίπαλός της.

Η ομάδα ολοκλήρωσε έναν μήνα με ματς ανά τρεις μέρες και πλέον μπαίνει σε μία διαφορετική διαδικασία με ένα παιχνίδι την εβδομάδα.

Οι τραυματίες επιστρέφουν, οι μεταγραφές “τρέχουν” και πλέον ο ΑΡΗΣ έχει χρόνο να ανασυνταχθεί και να δει με πιο καθαρό μυαλό τα παιχνίδια που ακολουθούν.

Χρόνος θα υπάρχει από εδώ και πέρα… Δυστυχώς επειδή δεν προκρίθηκε στο Κύπελλο και ευτυχώς διότι είναι πολλά αυτά που απαιτούν διόρθωση και δουλειά. Μέσα στον Ιανουάριο ο Πάρντιου δεν είχε τον χρόνο. Τώρα όμως… παραέχει και με τις επιλογές του να αυξάνονται ο ΑΡΗΣ είναι υποχρεωμένος σταδιακά να παρουσιάσει αυτή την αγωνιστική ταυτότητα που του λείπει τόσο καιρό και παράλληλα να παίρνει βαθμούς για να δει μέχρι που μπορεί να φτάσει. Και φυσικά για να ξεπερνάει πιο εύκολα τα διαιτητικά εμπόδια που λογικά θα συνεχίσουν να ορθώνονται μπροστά του.

 

Προτεινόμενα Άρθρα