Ο Άλαν Πάρντιου φεύγει… Δεν είναι κάτι που εκπλήσσει ως εξέλιξη αφού με την πορεία του ΑΡΗ το τελευταίο διάστημα δεν ήταν και απίθανο, ειδικά μετά από μία βραδιά όπως η χθεσινή.
Για να προσεγγίσουμε σωστά την υπάρχουσα κατάσταση, πρέπει πρώτα να φύγει από τον Πάρντιου η “ταμπέλα” του βασικού προβλήματος. Έχει ευθύνες, αλλά αποτελώντας περισσότερο προέκταση μίας προβληματικής κατάστασης.
Το εύκολο είναι να πέσουν όλα τα κακά του ΑΡΗ πάνω στον Άγγλο. Δεν φταίει για όλα, ούτε όμως είναι σωστό ποδοσφαιρικά να βγει “λάδι” με τη λογική ότι “δεν γίνεται να αλλάζουμε συνέχεια προπονητές” ή για να ικανοποιηθεί η εμμονή ορισμένων με τον Καρυπίδη. Έχει κάνει τα λάθη του φέτος και τα προηγούμενα χρόνια Δεν είναι λίγα. Ενα από αυτά ήταν,-εκ του αποτελέσματος- και ο Πάρντιου.
Ο Μπούργος “έλαμπε” γιατί ήταν δίπλα στον Σιμεόνε. Ο Πάρντιου πριν δέκα χρόνια έβγαινε κορυφαίος προπονητής της Premier League. Πριν δέκα χρόνια όμως, όλοι κάναμε πολλά πράγματα διαφορετικά. Και δεν είναι καθόλου εύκολο να φέρνεις έναν Άγγλο στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Επί Πάρντιου η ομάδα ξέφυγε από το.. μηδέν που την άφησε ο Μπούργος σε αρκετούς τομείς. Έστρωσε τις εντάσεις της, την άμυνά της, έγινε compact ανασταλτικά. Μετά όμως έμεινε στάσιμη…
Πριν τη διακοπή ήταν εμφανές ότι ο Πάρντιου ψαχνόταν σε ρισκαδόρικο σημείο. Σε μία περίοδο που ο ΑΡΗΣ καιγόταν για βαθμούς, άλλαζε συνεχώς τα πράγματα. Εδώ και χθες είδαμε τον Πίρσμαν εξτρέμ για ένα ημίχρονο…
Διαφορετικές ενδεκάδες. Αλλαγές στη διάταξη… Λίγες ή και μηδαμινές οι φορές που δοκίμαζε συγκεκριμένη ενδεκάδα στον εβδομαδιαίο κύκλο προπονήσεων. Μία κατάσταση που δεν βοηθούσε τον ΑΡΗ να βρει σταθερές και να αποκτήσει μία αγωνιστική ταυτότητα την οποία αναζητεί ακόμα μέχρι και σήμερα. Πράγματα που του χρεώνονται στο τελικό “ταμείο” μαζί με ένα σημαντικό μερίδιο των πολλών μυικών τραυματισμών της ομάδας το τελευταίο διάστημα.
Δεν σημαίνει ότι επειδή είναι ο Πάρντιου, είναι και ο κατάλληλος. Έτσι παρασύρθηκε ο ΑΡΗΣ, έτσι παρασύρεται και πολλές φορές ο κόσμος με τη λογική ότι “ε δεν γίνεται να μη μπορεί ο Άγγλος”… Αυτή η “αστερόσκονη” που έχουν κάποιοι παίκτες ή προπονητές πάνω τους και θαμπώνει. Δεν φτάνει όμως αυτή. Δεν φτάνει να είσαι καλός. Πρέπει να είσαι ο κατάλληλος και αν μην έχεις δουλέψει στο top επίπεδο.
Τα τελευταία χρόνια είναι πολλές οι φορές που ο ΑΡΗΣ “καίγεται” από ονόματα, χάνοντας την ουσία. Μία κατάσταση που πρέπει να αλλάξει και να επικεντρώνεται περισσότερο στην ουσία του πράγματος.
Η απομάκρυνση του Πάρντιου ήταν το αναπόφευκτο ενός γενικότερου προβλήματος που υπάρχει στον ΑΡΗ από το περσινό καλοκαίρι και ξεκινάει με την απόφαση να παραμείνει ο Μπούργος, όταν ο προβληματισμός που υπήρχε για αυτόν “σκεπάστηκε” από την έξοδο στην Ευρώπη. Και από εκεί όλα πήγαν ως κρίκοι που σχημάτισαν μία αλυσίδα λάθος επιλογών για το ρόστερ, ατυχίας, διαιτησίας και γενικότερων συγκυριών για να φτάσουμε στο “σήμερα” που βρίσκει τον Θεόδωρο Καρυπίδη για ακόμη μία φορά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι.
Στο τέλος της ημέρας, όποιος και να φταίει η πρώτη ευθύνη πηγαίνει πάντα στο αφεντικό της επιχείρησης. Στον Καρυπίδη εν προκειμένω. Αυτός αποφάσισε για τον Μπούργος, τον Πάρντιου και κάποιες κομβικές επιλογές στο μεταγραφικό.
Ο Καρυπίδης είναι ένας άνθρωπος φέρνει τέτοιες καταστάσεις πάνω του ο ίδιος, με τον τρόπο. που λειτουργεί. Κανείς δεν αμφισβητεί τις προθέσεις του και την προσπάθεια να προστατέψει ή να ενισχύσει την επένδυσή του, κόντρα στα χρέη του παρελθόντος και ενίοτε στις προσπάθειες του παρασκηνίου να καταποντίσουν τον ΑΡΗ. Οταν όμως είσαι συγκεντρωτικός ή δεν περιβάλλεσαι από τα κατάλληλα άτομα, τότε θα γίνουν μεγαλύτερα λάθη και οι απώλειες θα είναι εξίσου μεγάλες.
Το “μαγαζί” θέλει συμμάζεμα
Για να μην το πλατιάζουμε πολύ, ο ΑΡΗΣ χρειάζεται συμμάζεμα ως “μαγαζί”. Χρειάζεται περισσότερη ποδοσφαιρική φιλοσοφία στο εσωτερικό του. Ένα συγκεκριμένο πλάνο με αρχή, μέση και τέλος. Μία ομάδα που θα παίζει ποδόσφαιρο, από τη στιγμή που όχι μόνο δεν έχει τις αβάντες άλλων για να προχωράει αλλά βρίσκει τη διαιτησία απέναντί της. Χρειάζεται να γίνει πιο ποδοσφαιρική η καθημερινότητά του, όπως και τεχνοκρατική. Να ενισχύσει τη δομή του, την καθημερινή λειτουργία του και την οργάνωσή του. Οχι μόνο με κάποιες προσθήκες προσώπων αλλά και με διαφορετική νοοτροπία. Δείτε την ΚΑΕ πώς λειτουργεί με λίγα χρήματα αλλά με αρκετή μπασκετική και τεχνοκρατική νοοτροπία.
Οι ανάγκες αυτές δεν προέκυψαν χθες, ούτε τον τελευταίο χρόνο. Είναι μία κατάσταση που υπάρχει εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια. Είναι όμως το αποτέλεσμα μέσα στο γήπεδο που θα καθορίσει την ανάδυσή της στην επιφάνεια. Οταν μπαίνει η μπάλα μέσα, περνάει σε δεύτερη μοίρα. Οταν δεν μπαίνει, τότε βγαίνει στο προσκήνιο. Είναι φυσιολογικό…
Το θέμα για τον ΑΡΗ δεν είναι μόνο πώς θα τελειώσει τη χρονιά. Είναι η επόμενη μέρα του, την οποία ήδη πρέπει να αρχίσει να σχεδιάζει. Να βάλει ξανά ως μίνιμουμ στόχο την 3η θέση, μία πορεία… τελικού στο Κύπελλο. Πρώτα όμως πρέπει να πάρει αποφάσεις που θα αφορούν έναν πολύ βασικό και πιο άμεσο στόχο, που είναι η είσοδος στους ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Αυτό που κάθε χρόνο ο ΑΡΗΣ δείχνει ικανός να πετύχει αλλά καταλήγει ανεπαρκής για διάφορους λόγους.
Αν ο Καρυπίδης θέλει τον Τερζή μόνιμο, ας το ανακοινώσει. Αν όχι, αν τον ανακοινώσει ως το καλοκαίρι και μέχρι τότε να βρει τον προπονητή που θα αναλάβει το “χτίσιμο” του νέου ΑΡΗ. Ιδανικά όχι μόνος του αλλά ακούγοντας αυτούς που του φέρνουν ή μπορούν να το φέρουν αποτέλεσμα. Και όχι εκείνους που βάζουν πρώτα στο μάτι τα λεφτά του.
Να πάρει σειρά το ξεσκαρκάτισμα στο ρόστερ. Να προσδιοριστούν οι ανάγκες, να γίνουν ενέργειες βελτίωσης σε διάφορα κομμάτια της καθημερινότητας. Και ας γίνει μία μεταγραφή λιγότερη, δεν χάλασε ο κόσμος. Άλλωστε ο ΑΡΗΣ τα προηγούμενα χρόνια εξελίχθηκε με λύσεις χαμηλού κόστους και όχι με μεταγραφές φιγούρας.
Ο ΑΡΗΣ είναι η ομάδα που απέδειξε στην Ελλάδα ότι με λίγα μπορείς να πετύχεις πολλά. Οχι αυτά που ονειρεύεσαι αλλά να βάλεις τις βάσεις. Αυτή τη φόρα όμως όχι μόνο μέσα στο γήπεδο και έξω από αυτό. Καλό είναι να “πουλάς” κάτι ωραίο που έχεις φτιάξει μέσα στις τέσσερις γραμμές, αλλά αν το προεκτείνεις και έξω από αυτές είναι που θα κερδίσεις λίγο παραπάνω τον κόσμο.
Γενικά η επόμενη μέρα του ΑΡΗ είναι μία μεγάλη κουβέντα που πρέπει να αναλυθεί με λεπτομέρειες και όχι απλά με τίτλους το επόμενο διάστημα. Και μακάρι ο πρώτος που θα το κάνει να είναι ο Θεόδωρος Καρυπίδης. Ιδανικά όχι μόνο σε ένα γραφείο αλλά και δημόσια με κάποια τοποθέτησή του, αφού ίσως ήρθε η ώρα μετά από καιρό να βγει μπροστά και να μιλήσει.
Εάν ο ΑΡΗΣ συνεχίσει με το ίδιο μοντέλο, είναι πιθανό να κάνει πάλι μία-δύο καλές χρονιές αλλά δεν θα έχει διάρκεια και συνέχεια ως ομάδας. Αν το δει αλλιώς, τότε μπορεί να αποκτήσει τη σταθερότητα που αναζητείται σε όλα τα επίπεδα.