Ο Αλανιάρης επιστρέφει και καταθέτει τις απόψεις του στο ανανεωμένο AllAboutARIS.
Στην αυλαία του πρωταθλήματος της σαιζόν 2020-2021 αλλά και στην αφετηρία της βελτιωμένης και σύγχρονης μορφής της ιστοσελίδας που με φιλοξενεί, μια προσωπική αποτίμηση της χρονιάς που πέρασε. Οπλιστείτε με υπομονή και χρόνο, και φύγαμε…
Ο ΑΡΗΣ από την επάνοδό του στην Superleague, την περίοδο 2018-19 τερμάτισε στην 5η θέση έχοντας συγκεντρώνοντας 49 βαθμούς σε 30 αγώνες (1.633 βαθμούς ανά αγώνα), τη περίοδο 2019-20 επίσης στην 5η θέση συγκεντρώνοντας 42 βαθμούς σε 36 αγώνες (1.167 βαθμούς ανά αγώνα), και φέτος, περίοδος 2020-21, στην 3η θέση συγκεντρώνοντας 61 βαθμούς σε 36 αγώνες (1.694 βαθμούς ανά αγώνα). Φυσικά ο βαθμός δυσκολίας των δυο τελευταίων περιόδων ήταν σαφώς μεγαλύτερος, καθώς στο σύνολο των 36 αγώνων, οι 20 (10 στην κανονική διάρκεια και 10 στα play-off) αφορούσαν αγώνες απέναντι σε ομάδες της πρώτης 6άδας του πρωταθλήματος, έναντι 10 τέτοιων αγώνων στην περίοδο της επανόδου 2018-19 που δεν συμπεριελάμβανε αγώνες play-off.
Η στατική απεικόνιση της βαθμολογίας των τριών τελευταίων αγωνιστικών περιόδων από μόνη της είναι ικανή να αναδείξει αλλά και να αποδείξει την χρόνο με το χρόνο αγωνιστική πρόοδο του ΑΡΗ. Ο ΑΡΗΣ κατόρθωσε να μειώσει αισθητά τη διαφορά του από την 1η θέση, αυτό όμως το οποίο δεν χωράει αμφιβολία είναι ότι εφέτος εξανέμισε τη διαφορά από τη 2η θέση βάζοντας από κάτω τις 2 (ΑΕΚ και Παναθηναϊκό) από τις 4 ομάδες του ΠΟΚ, κοινώς να περιορίσει έως καταργήσει τη βαθμολογική ψαλίδα με ομάδες με πολύ μεγαλύτερο έως ιλιγγιωδώς μεγαλύτερο αγωνιστικό προϋπολογισμό. Μια περισσότερο προσεχτική ματιά στον πίνακα δείχνει και κάτι ακόμη: εφέτος η πρώτη 6αδα των ομάδων συγκέντρωσε 379 βαθμούς, δέκα περισσότερους από την αντίστοιχη περυσινή πρώτη 6άδα, ο δε 6ος εφέτος Αστέρας Τρίπολης συγκέντρωσε 51 βαθμούς, ενώ πέρυσι η αντίστοιχη θέση καταλήφθηκε από τον ΟΦΗ που συγκέντρωσε μόλις 36 βαθμούς. Η φετινή λοιπόν κορυφαία 6άδα ήταν σαφώς πιο ισχυρή συνολικά από την αντίστοιχη περυσινή, κάτι που ενισχύει τη δυσκολία της βαθμολογικής κατάταξης του ΑΡΗ στην 3η θέση.
Με βαθμολογικό κριτήριο η χρονιά αποδεικνύεται απολύτως επιτυχημένη. Ήταν όμως; Και γιατί διάολε μια χρονιά που ο ΑΡΗΣ κατορθώνει να κλείσει τόσο πολύ και τόσο πειστικά την ψαλίδα με τις παραδοσιακές ομάδες, όπου παραδοσιακές ομάδες στην Ελλάδα νοούνται αυτές που διατηρούν παρτίδες και αλισβερίσια με την πολιτεία, την ΚΕΔ, την ΕΠΟ, που συντηρούν και αδρά αμείβουν στρατιές δημοσιογράφων αλλά και μέσα μαζικής ενημέρωσης, ραδιοφωνικά, τηλεοπτικά, ηλεκτρονικού τύπου, γιατί λοιπόν αυτή η χρονιά αφήνει πίσω της μια πικρή επίγευση;
Η απάντηση είναι προφανής. Ο ΑΡΗΣ κατόρθωσε να τερματίσει στην κανονική περίοδο στη 2η θέση, θέση που δεν υπερασπίστηκε πειστικά στα play-off. Με απολογισμό 2 νίκες, 4 ισοπαλίες και 4 ήττες υποχώρησε μια θέση και περιορίστηκε στην 3η. Νίκες που κατέκτησε πανάξια και πειστικά (εντός έδρας με Αστέρα Τρίπολης και εκτός έδρας με Παναθηναϊκό), ισοπαλίες που θα μπορούσε με λίγη περισσότερη όχι τόσο προσπάθεια όσο σύνεση και συγκέντρωση να αποφύγει (με Αστέρα Τρίπολης εκτός έδρας όπου δέχθηκε ένα γκολ παροιμιώδους αφέλειας και με Ολυμπιακό εντός έδρας όπου απέτυχε να σκοράρει από τα 11 βήματα στις καθυστερήσεις) και ήττες που ο ίδιος προκάλεσε, όπως αυτή με το συμπολίτη εντός έδρας, όπου ένα παιδικό αμυντικό λάθος έβαλε τον ΑΡΗ σε μειονεκτική θέση από το πουθενά. Φυσικά υπήρξαν και δυο ήττες-προϊόν νοθείας, αυτές που επέβαλε η λευκοΡωσική διαιτητική καρμανιόλα υπέρ των δυο δικεφάλων που μοιράζονται τον έλεγχο της ΕΠΟ και της ΚΕΔ.
Manoftheyear
Κάθε χρονιά έχει τον πρωταγωνιστική της. Η φετινή παράξενη χρονιά ανέδειξε για τον ΑΡΗ ένας μεγάλο πρωταγωνιστή, που παραδόξως δεν ήταν ποδοσφαιριστής ή προπονητής: τον Θοδωρή Καρυπίδη. Η επιτυχίες του δεν ήταν μια και δυο, αλλά πολλές περισσότερες.
Πέτυχε στην αγωνιστική διαχείριση της ήττας-σοκ στον ευρωπαϊκό αγώνα, απομακρύνοντας όσους θεώρησε υπεύθυνους και επιλέγοντας νέους συνεργάτες, που τον δικαίωσαν. Η τελική κατάταξη του ΑΡΗ δικαιώνει τις επιλογές του όταν όλα έδειχναν ότι στραβώνουν επικίνδυνα και τα μαύρα σύννεφα κάλυψαν τον ουρανό του Κλ. Βικελίδης.
Πέτυχε στην οικονομική διαχείριση μιας τόσο μα τόσο δύσκολης χρονιάς. Δεν μας το έχει συνηθίσει ο ΑΡΗΣ, εμείς οι κάπως μεγαλύτεροι άλλον ΑΡΗ μάθαμε, έναν ΑΡΗ όπου το οικονομικό πρόβλημα και η απληρωσιά αν δεν μονοπωλούσε, σίγουρα απασχολούσε τις συζητήσεις μας. Πολύ περισσότερο εφέτος σε μια χρονιά με ελάχιστα έσοδα από την παραδοσιακή δύναμη του ΑΡΗ, τον κόσμο του.
Πέτυχε στην οργανωτική διαχείριση, να κάνει κάποια βήματα παραπέρα ο ΑΡΗΣ σε θέματα οργάνωσης και υποδομών (εξοπλισμός κρυοθεραπείας και σάουνες υπερύθρων στο Ρύσιο, ανακαίνιση γραφείων και μπουτίκ στο Κλ. Βικελίδης, προμήθεια λεωφορείου της ομάδας, κ.λπ.). Πέτυχε επίσης να διαχειριστεί με επιτυχία, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, όλες τις ανοικτές πληγές του παρελθόντος, είτε στο CAS, είτε στα εγχώρια δικαστήρια, είτε… τοις μετρητοίς, πέτυχε να θωρακίσει τον ΑΡΗ απέναντι στα λαμόγια που προσπάθησαν να δωροδοκήσουν ποδοσφαιριστές μας, κ.λπ. Πέτυχε αν θέλετε, σε συνεργασία με τον προπονητή, να προστατεύσει και περιουσιακά στοιχεία της ομάδας, όπως τον Κουέστα, όταν ακόμη και οι πλέον ήρεμοι και ψύχραιμοι Αρειανοί ζητούσαμε την… απέλασή του.
Σε ένα απέτυχε ο Θοδωρής Καρυπίδης, κρίσιμο όμως, να ενισχύσει την ομάδα στη θέση που έδειχνε να πονάει από πέρυσι ακόμη. Και δεν το πέτυχε ούτε τον Γενάρη, όπου έμοιαζε ακόμη περισσότερο επιτακτική η ανάγκη ενός φορ που θα λύσει το πρόβλημα της ομάδας στο σκοράρισμα, δίχως να της ανοίγει πληγές στην τακτική προσέγγιση των αγώνων. Είναι πλέον εμφανές ότι τον Γενάρη ο ΑΡΗΣ οδηγήθηκε αφενός αργοπορημένα, αφετέρου σε μια επιλογή αναμνήσεων, youtube, μια επιλογή φαντασιώσεων και προσδοκίας μικρών θαυμάτων, αλλά σίγουρα όχι ορθολογική επιλογή.
Όλα τα παραπάνω ο Θοδωρής Καρυπίδης τα πέτυχε σε ένα αντίξοο περιβάλλον με στρατευμένα ΜΜΕ και πένες εναντίον του σε διατεταγμένη υπηρεσία. Ποτέ άλλοτε στο παρελθόν παράγοντας ομάδας δεν στοχοποιήθηκε με τόσα ψέματα και συκοφαντίες από ξεδιάντροπους και ανήθικους κονδυλοφόρους, υποτελείς βουλευτές, παρακρατικούς μηχανισμούς και εκβιαστές, όπως άλλωστε ο ίδιος κατήγγειλε. Σε όλους τους παραπάνω μηχανισμούς που δρούσαν εναντίον του Θοδωρή Καρυπίδη και του ΑΡΗ οργανωμένα και συντεταγμένα, προσθέστε και μια ανεκδιήγητη ΕΠΟ που παρέδιδε συμβόλαια ποδοσφαιριστών του ΑΡΗ σε άλλες ομάδες, εξανάγκαζε και ταλαιπωρούσε τον ΑΡΗ σε άσκοπες μετακινήσεις την ίδια ώρα που για τους χαϊδεμένους προκαταβολικά άλλαζε έδρες αγώνες για να μην κρυώσουν από το χιόνι και να μην ταλαιπωρηθούν στη βροχή.
Αγώνας-ορόσημο
Σίγουρα ο αγώνας κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, ο τρόπος που τον προσέγγισε η ομάδα με εκπληκτική συνέπεια, συγκέντρωση, πίστη και υπομονή, αλλά και ο ανόητος και αφελής τρόπος που η προσπάθεια αυτή προδόθηκε, θα μπορούσε να προσδιορίσει τον συγκεκριμένο ως αγώνα-ορόσημο της χρονιάς. Και αυτό θα συνέβαινε αν δεν υπήρχε σε 3 μόλις 24ωρα μια άλλη επίδειξη αφέλειας και νοοτροπίας που δεν συνάδει με μεγάλη ομάδα, όταν στο 87’ λεπτό ο ΑΡΗΣ κέρδιζε στην έδρα του συμπολίτη και στο 96’ λίγο έλειψε να βρεθεί και πίσω στο σκορ. Εκείνος ο αγώνας νομίζω σημάδεψε τη φετινή χρονιά, την καθόρισε, έκαμψε το ηθικό, την νοοτροπία, την πίστη της ομάδας στον εαυτό της, άλλαξε την ψυχολογία πολλών ποδοσφαιριστών αλλά και του προπονητή, άφησε ανοιχτές πληγές που ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε να κρύψει στους αγώνες που ακολούθησαν, κοινώς, μας δημιούργησε κουσούρια που δεν είχαμε. Ο ΑΡΗΣ εκείνο το βράδυ έδωσε αγωνιστικά δικαιώματα και οι αντίπαλοί τους ευχαρίστως τα εκμεταλλεύτηκαν. Το αξιομνημόνευτο σήμα κατατεθέν μέχρι εκείνο το βράδυ «όταν ο ΑΡΗΣ προηγείται έστω και μισό-μηδέν, κερδίζει» πήγε περίπατο. Σωρεία λαθών έφεραν εκείνο το αποτέλεσμα, λαθών που ο ΑΡΗΣ δεν μας είχε συνηθίσει μέχρι τότε, λαθών που ο ΑΡΗΣ δεν κατόρθωσε να αποβάλει έκτοτε.
Διαιτησία
Φάκελο διαιτησίας δεν θα ανοίξω σε αυτό το κείμενο, μια κουβέντα όμως θα πω: πρώτη χρονιά εφαρμογής του VAR, ο ΑΡΗΣ 3ος, και μάλιστα 3ος διότι επιστρατεύτηκε ο λευκοΡώσος για να καθαρίσει την μπουγάδα. Και αν ο ΑΡΗΣ έκανε 40 χρόνια να τερματίσει 3ος και τερμάτισε την πρώτη χρονιά εφαρμογής του VAR και περιορισμού τουλάχιστον των εξόφθαλμων διαιτητικών εγκλημάτων εναντίον του, αυτό αποδεικνύει και το τι τραβούσε ο Σύλλογος όλα τα προηγούμενα χρόνια. Διότι καλά να σε σφάζουν για χατίρι του παραγκάρχη, αλλά τον ΑΡΗ τον έσφαζαν επί δεκαετίες για πλάκα και για το χατίρι του κάθε Μάκη του αγαπούλα, του Αχιλλέα της ηθικής και του Αγγελου της προπονητικής, αλλά και του Τζιάνι με τα νόστιμα σουβλάκια.
Τι κρατάμε
Το ερώτημα της εβδομάδας, για να μην κρυβόμαστε, είναι ένα: κάνει ο Απόστολος Μάντζιος για τον ΑΡΗ; Στο ερώτημα αυτό πρέπει να απαντήσουν και οι δυο πλευρές. Ο προπονητής που υπέγραψε την πιο επιτυχημένη χρονιά της πρόσφατης ιστορίας του ΑΡΗ και ο οποίος αδιαμφισβήτητα σέβεται, τιμά και κοσμεί με την παρουσία του τον Σύλλογο, όπως το έκανε και στο παρελθόν ως αρχηγός μας αλλά και ως αντίπαλός μας, θα πρέπει να αναλογιστεί και να αξιολογήσει τον εαυτό του αν μπορεί να διατηρήσει τον ΑΡΗ εκεί που και ο ίδιος τον οδήγησε και υπό ποιές ρεαλιστικές προϋποθέσεις. Από την άλλη πλευρά, ο Θόδωρος Καρυπίδης οφείλει να αξιολογήσει σε ποιο βαθμό οι όποιες αποτυχίες του ΑΡΗ φέρουν την υπογραφή του Απόστολου Μάντζιου και σε ποιο βαθμό της ΚΕΔ ή της ιδιοσυγκρασίας-ικανότητας ορισμένων ποδοσφαιριστών ή της ροπής στην γκέλα κάποιων άλλων ή της έλλειψης φορ, κ.λπ. Και φυσικά να διασφαλίσει ρεαλιστικές προϋποθέσεις ότι αυτές οι αποτυχίες με έναν άλλο προπονητή θα θεραπευθούν. Ο άνθρωπος Απόστολος Μάντζιος αξίζει πολλά περισσότερα από την απλή αποδοχή, αξίζει την στήριξη, την αγάπη και την προστασία του ΑΡΗ. Ο προπονητής Απόστολος Μάντζιος θα αξιολογηθεί από τον ιδιοκτήτη Θοδωρή Καρυπίδη.
Τι αλλάζουμε
Και φτάνω στο θέμα που το ονομάζω νοοτροπία, μην βρίσκοντας κάποια καλύτερη λέξη. Είναι ένα θέμα που φθείρει το σύλλογο σιγά-σιγά. Σαν να συμβαίνει κάτι καρμικό, όταν ο ΑΡΗΣ φτάνει κοντά σε μια εγχώρια επιτυχία που θα του αλλάξει επίπεδο, αρνείται πεισματικά να το πράξει, και ενθυμούμενος το παρελθόν της μετριότητας επιλέγει να προσκολληθεί στην ασφάλεια αυτής. Με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο εφευρίσκει τρόπους να πικράνει τον κόσμο του, ο οποίος με τη σειρά του αναζητά την κάθε πιθανή και απίθανη δικαιολογία για να ξεπεράσει την πίκρα, να συμβιβαστεί με το οδυνηρό και να προχωρήσει παραπέρα, διότι η αγάπη για την ομάδα είναι τόσο δυνατή, ο δε φόβος για τα αλώνια και τα χωράφια φιμώνει το στόμα και θολώνει την κρίση. Έχει σημαδευτεί η ιστορία αυτού του συλλόγου από στιγμές που η τελευταία διετία μας τις προσφέρει απλόχερα. Αυτή η ομάδα έχει κατορθώσει δυο φορές να ισοφαριστεί στην Τούμπα στην τελευταία φάση του αγώνα, έφτασε μια ανάσα από μια επική ευρωπαϊκή ανατροπή αλλά και πάλι κατόρθωσε με απίθανο τρόπο να αποκλειστεί, έφτασε δυο φορές μια ανάσα από επικές προκρίσεις στο Κύπελλο, αλλά και πάλι βρήκε τον οδυνηρό και απίστευτο τρόπο να μην ολοκληρώσει την προσπάθεια, καπάρωσε από την αρχή τη 2η θέση του πρωταθλήματος, την σφιχτοκράτησε για τα 4/5 αυτού, αλλά την παραχώρησε με ευκολία ολισθαίνοντας σε ορισμένα αδικαιολόγητα λάθη. Προφανώς η διαιτησία του λευκοΡώσου κοντοχωριανού και ομόγλωσσο του Ρώσου έπαιξε τον ύποπτο ρόλο της. Αλλά και ο ΑΡΗΣ, πούλησε φτηνά και αφελώς το τομάρι του, αν μου επιτρέπετε στην έκφραση.
Εκαναν τη διαφορά
Ενα τηλεοπτικό κανάλι και ένας ραδιοφωνικός σταθμός στην υπηρεσία του πολέμου εναντίον του ΑΡΗ, οι εντεταλμένοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με την ονομαστική εναντίον του Θοδωρή Καρυπίδη (γεγονός πρωτόγνωρο όταν πρόκειται για ανώνυμες εταιρίες) επερώτηση στην ελληνική βουλή, ο άμισθος Κάκκος, ο Βαρούχας και ο προστατευόμενός του Ευαγγέλου, οι Τζήλοι, οι Φωτιάδες, οι Ζαχαριάδηδες στις κερκίδες της Τούμπας, οι Σκουλάδες, οι Σιδηρόπουλοι και όλο το εγχώριο διαιτητικό κατεστημένο που τους υπηρετεί, ο εισαγόμενος ανεκδιήγητος «εκτελεστής» που έδωσε 3 πέναλτι και 1 κόκκινη κάρτα και μέτρησε 1 γκολ-χέρι γκολ φάουλ που θα σφύριζε και ο Πάμπλο, τα εκατομμύρια για τον έλεγχο των Ενώσεων της ΕΠΟ, οι πρώην διαιτητές-αντιπρόεδροι της ΕΠΟ-αστυνομικοί διευθυντές στο pay-roll, ο χασοδίκης με τον τηλεδικαστή και την μπεμπέκα, άπαντες στην υπηρεσία του ανατολικού μπλοκ και των συμφερόντων του (και φυσικά και των χρημάτων του), ο έλεγχος ομάδων μέσω τριτοξάδερφων και κουνιάδων, τα 40 επιπλέον εκατομμύρια αγωνιστικού μπάτζετ, η απόπειρα δωροδοκίας εναντίον ποδοσφαιριστή του ΑΡΗ και η ανηθικότητα που ξεχείλισε και έφτασε σε σημείο δημοσίευσης προσωπικών δεδομένων, τα στημένα και ελεεινά δημοσιεύματα εναντίον του Θοδωρή Καρυπίδη και τα μυθεύματα περί σύλληψής του, οι μεθοδεύσεις της «δικής μας» ΕΠΟ εναντίον του ΑΡΗ στην υπόθεση Ντουρμισάι και η επιβληθείσα απαγόρευση μεταγραφών, ο απίθανος Παραγουανός, όλοι μα όλοι αυτοί έκαναν την ελάχιστη απαιτούμενη διαφορά ώστε να δικαιολογηθεί το χρήμα που σκορπάει ο φυτευτός γεωπολιτικός τοποτηρητής. Ακριβά τους στοιχήσαμε μεν, αλλά το πέτυχαν δε. Και αυτό πρέπει να πάψουμε να το δεχόμαστε μοιρολατρικά, αλλά αυτά αφορούν και την ενότητα επικοινωνιακή πολιτική που θα την αναλύσουμε προσεχώς.
Επίλογος
Η 3η θέση αναμφίβολα και αντικειμενικά καθορίζει την χρονιά ως επιτυχημένη και μάλιστα έρχεται ως συνέχεια δυο χρόνων που προετοίμασαν το έδαφος. Η εποχή που ζει ο ΑΡΗΣ είναι η καλύτερη της σύγχρονης ιστορίας του. Εχει μια διοίκηση, την οικογένεια Καρυπίδη με επικεφαλής τον Θοδωρή Καρυπίδη, που παρά το γεγονός ότι δεν απολαμβάνει διαφήμισης ή προστασίας και δεν περιστοιχίζεται από πληρωμένους αυλοκόλακες, σφουγγοκωλάριους και κωλογλύφτες, έχει κατορθώσει αυτό που εγώ ονομάζω πρόοδο. Κάθε χρονιά να είναι καλύτερη από την προηγούμενη, σε όλα τα επίπεδα. Ο ΑΡΗΣ 3η συνεχόμενη χρονιά στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, 3ος στη βαθμολογία, κι όμως, στην καρδιά κάθε Αρειανού υπάρχει τουλάχιστον ένα αγκάθι, τουλάχιστον ένα γιατί, τουλάχιστον ένα εάν, τουλάχιστον ένα φαρμάκι που πρέπει να το πιει και να προχωρήσει. Ωστόσο, και αυτό είναι το σημαντικό και πρέπει να τονιστεί ως επίλογος, είναι η πρώτη χρονιά που η σαν σύνολο η ομάδα (διοίκηση-προπονητής-ποδοσφαιριστές-τεχνικό τιμ), έδωσε στον Αρειανό όραμα, του ανέβασε τον πήχη των προσδοκιών, διότι συνήθως συνέβαινε το αντίθετο.
Και φυσικά ο καλύτερος επίλογος ανήκει στον ίδιο τον Θοδωρή Καρυπίδη: Να είστε σίγουροι ότι το όραμα που έχω για τον ΑΡΗ δεν εκπληρώθηκε ακόμη… Ο καλύτερος επίλογος μιας χρονιάς και πρόλογος μιας νέας.