Ολοκληρώθηκε η χρονιά λοιπόν, η πρώτη της επανόδου του ΑΡΗ στην κανονικότητα.
Το πρόσημο, θετικό. Είχα γράψει στο προηγούμενο κείμενό μου με τίτλο “Μισοάδειο ή μισογεμάτο;” ότι περιμένω τις δυο τελευταίες αγωνιστικές για το πρόσημο της χρονιάς. Όχι γιατί θα άλλαζε κάτι βαθμολογικά, ο ΑΡΗΣ δεν μπορούσε ούτε τέταρτος να τερματίσει, ούτε
έκτος. Αλλά διότι αυτοί οι δυο τελευταίοι αγώνες θα έδιναν το στίγμα της προσπάθειας, αν πιστεύουν άπαντες σε κάτι καλύτερο για την επόμενη χρονιά ή αν η ομάδα “άδειασε” πετυχαίνοντας την 5η θέση.
Είναι πολύ σημαντικό μια ομάδα (διοίκηση, προπονητές και ποδοσφαιριστές), να θέτουν διαρκώς στόχους. Αυτό είναι και ο πυρήνας της βελτίωσης. Ο τελευταίος στόχος που τέθηκε και επετεύχθη, οι δυο νίκες στα δυο τελευταία παιχνίδια, και κυρίως ο εμφατικός και πειστικός
τρόπος που η ομάδα αγωνίστηκε, κατέδειξαν ότι η ομάδα αυτή μπορεί και θέλει να διεκδικήσει κάτι καλύτερο. Διότι είναι σημαντικό να επιτυγχάνεις, ακόμη σημαντικότερο να διαφυλάττεις την επιτυχία δημιουργώντας διαρκώς ρεαλιστική προσδοκία για κάτι καλύτερο.
Το φινάλε αυτής της χρονιάς βρίσκει τον ΑΡΗ σε καλή θέση για την αφετηρία της επόμενης. Οι βάσεις τέθηκαν και πλέον όλα είναι λίγο ευκολότερα για την επόμενη χρονιά. Ο ΑΡΗΣ έχει έναν προπονητή που τον θεωρώ κατάλληλο για αυτήν την περίοδο που διανύει η ομάδα, έχει έναν τεχνικό διευθυντή που επίσης θεωρείται επιτυχημένος, μια διοίκηση με περισσότερη εμπειρία και την προίκα μια επιτυχημένης χρονιάς στην Superleague, ο κόσμος έχει αγκαλιάσει την ομάδα, και το κυριότερο, όλοι περάσαμε μια μπόρα, την περίοδο αντικατάστασης Ερέρα από Παντελίδη, από την οποία βγήκαμε νικητές και σοφότεροι.
Μια παράγραφο χρωστάω ως Αρειανός στον Πάκο Ερέρα, διότι ως άνθρωπος του ποδοσφαίρου τη γνώμη μου για την καταλληλότητα (και προς Θεού, όχι την ικανότητά του ως προπονητή) την κατέθεσα πολύ-πολύ έγκαιρα και ήταν αρνητική για τον ΑΡΗ αυτής της περιόδου που χτίζεται τόσο ως ομάδα όσο και ως φιλοσοφία. Ο προπονητής Ερέρα ήρθε στον ΑΡΗ μια εποχή που στην ομάδα υπήρχαν κάποιοι αξιόλογοι ποδοσφαιριστές Β’ Εθνικής και ένα όραμα. Την εποχή που δεν υπήρχε ούτε Ντίνος Διαμαντόπουλος, ούτε τηλεοπτικό συμβόλαιο, ούτε Ντιγκινί, ούτε Σιώπης, ούτε Ματίγια, ούτε Γκάμα, ούτε Βέλεθ, ούτε Γκαρσία ούτε κανένας, παρά ο Θοδωρής Καρυπίδης και 2-3 συνεργάτες του. Πίστεψε στο πλάνο και έθεσε τον εαυτό του, την εμπειρία του και τις γνωριμίες του στην υπηρεσία του ΑΡΗ την εποχή που και εμείς οι ίδιοι ήμασταν δύσπιστοι. Αυτό και μόνο αυτό αρκεί να κατατάξει τον συγκεκριμένο άνθρωπο στην κατηγορία αυτών που συνεισέφεραν στον σύλλογο και αξίζει να μνημονεύονται θετικά και με ένα χαμόγελο.
Μια παράγραφο και για τον Σάββα Παντελίδη ο οποίος μέχρι στιγμής με δικαίωσε απόλυτα. Εκανε ακριβώς αυτό που σημείωσα μετά την πρόσληψή του. “Είναι ένας προπονητής που επενδύει ώρες σε αυτό που κάνει, λειτουργεί έχοντας δίπλα του μια ολοκληρωμένη προπονητική ομάδα, δουλεύει στην ατομική βελτίωση του κάθε ποδοσφαιριστή και την επιδιώκει…. Περιμένω από τον Σάββα Παντελίδη μια περίπλοκη ομάδα, με μεγάλη συνοχή που συνδυάζει την τεχνική με την φυσική κατάσταση και την σκληρότητα (εντός αθλητικών
ορίων)….”. Ο κ. Παντελίδης κατόρθωσε να μεταμορφώσει σχεδόν όλους τους ποδοσφαιριστές προς το καλύτερο, διότι πολύ απλά, βελτίωσε τη φυσική τους κατάσταση, αύξησε το επίπεδο αντοχής τους στην ένταση, και διευκρίνισε τους ρόλους του καθενός στην ομάδα. Όλα έγιναν πιο απλά και ταυτόχρονα η ομάδα λιγότερο προβλέψιμη. Βοηθήθηκε προφανώς σημαντικά από τις μεταγραφές Λάρσον, Κόρχουτ και Ρόουζ, αλλά στερήθηκε των υπηρεσιών ενός ευφυέστατου ποδοσφαιριστή, του Μπρούνο Γκάμα, ο τραυματισμός του οποίου πήγε πίσω τον
ΑΡΗ αγωνιστικά. Φέρτε στο μυαλό σας τον υγιή Γκάμα του Νοεμβρίου, προσθέστε και τη βελτίωση που επέδειξαν όλοι οι ποδοσφαιριστές επί Παντελίδη, και σχηματίστε την εικόνα ενός Γκάμα του σήμερα.
Για την αξιολόγηση του νυν ρόστερ υπάρχουν αρμόδιοι. Σημείωσα σε προηγούμενο κείμενο την ανάγκη να διατηρηθεί ένας κορμός ενόψει ευρωπαϊκών αγώνων, και κυρίως στον αμυντικό άξονα που καθορίζει τέτοιους αγώνες νοκ άουτ. Για τον Γκαρσία, έχω ήδη σημειώσει τις ενστάσεις μου. Πολλά τα χρήματα για τον ΑΡΗ αυτής της εποχής. Στην τσέπη του Θοδωρή Καρυπίδη δεν είμαι, μακάρι να έχει ο ΑΡΗΣ τη δυνατότητα να τον κρατήσει, δίχως ωστόσο να διαταράξει τις ισορροπίες στην ομάδα και δίχως αυτή η μεταγραφή να ματαιώσει άλλες απαραίτητες επενδύσεις στην προπονητική καθημερινότητα. Η βαθμολογική πρόοδος της ομάδας επιβάλλεται να συνδυάζεται με την οργανωτική βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό των προπονητικών και γηπεδικών υποδομών. Τότε και μόνο τότε έχει ουσιαστικό αντίκρισμα και λειτουργεί ως στέρεα βάση για το επόμενο βήμα.
Ο στόχος της νέας χρονιάς για εμένα είναι ξεκάθαρος. Θεωρώ επιτυχία τη συμμετοχή της ομάδας στα play-off του Europa League. Να δώσει δηλαδή η ομάδα τρεις Ευρωπαϊκούς αγώνες στο Κλ. Βικελίδης. Στο πρωτάθλημα η εδραίωση στα ευρωπαϊκά εισιτήρια του Europa league και στο Κύπελλο η συμμετοχή τουλάχιστον στους ημιτελικούς. Οτιδήποτε περισσότερο στις εγχώριες διοργανώσεις θα αποτελεί απόλυτη επιτυχία. Κριτήριο όμως πάνω και πέρα και πριν από όλα το πρωτάθλημα. Ο ΑΡΗΣ πρέπει και την επόμενη χρονιά να είναι σε θέση Ευρώπης. Αν αυτό προκύψει από την κατάκτηση Κυπέλλου, προφανώς θα είναι ευχής έργο. Δεν πρέπει να παρασυρθεί ο Σύλλογος από ένα ακόμη αστέρι που λα λάμπει μεμονωμένα σε ένα άδειο ουρανό, μια ακόμη Σαραγόσα ή μια ακόμη Ατλέτικο. Ο ΑΡΗΣ οφείλει να παγιώσει τη θέση του στο ελληνικό ποδόσφαιρο μέσα από διαδοχικές επιτυχημένες χρονιές στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αν έρθουν οι όμιλοι του Europa League, καλώς να έρθουν. Θα αλλάξουν το status του ΑΡΗ οικονομικά, ωστόσο μόνο αν και του χρόνου τέτοια εποχή η ομάδα έχει ένα Ευρωπαϊκό εισιτήριο στα χέρια, οποιαδήποτε φετινή ευρωπαϊκή διάκριση θα έχει ουσιαστικό αντίκρισμα. Στην ίδια θέση με φέτος ο ΑΡΗΣ ευτύχησε να βρεθεί κι άλλες φορές στο παρελθόν. Μας χάρισε αξέχαστες ευρωπαϊκές βραδιές αλλά πλήρωσε ακριβά το τίμημα της επιτυχίας. Με υπέρογκα συμβόλαια και αυξημένα ρίσκα. Άλλη μια τέτοια περιπέτεια ο Σύλλογος δεν θα αντέξει.
Η συνέπεια, η σοβαρότητα και η συνέχεια θα φέρουν την επιτυχία και τον πολυπόθητο τίτλο. Αν πρέπει να τεθεί ένας αυτοσκοπός για τον Σύλλογο, αυτός στην παρούσα φάση πρέπει να είναι η συνέπεια και η διατήρηση των κεκτημένων, στο αυστηρό πλαίσιο των οικονομικών δυνατοτήτων του Θοδωρή Καρυπίδη.
Σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσουν τα εισιτήρια διαρκείας. Η τιμολογιακή πολιτική της ΠΑΕ στους δυο τελευταίους αγώνες, με Ατρόμητο και Ξάνθη, έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα. Μπορεί να ξένισε ορισμένους, τον γράφοντα τούτο το κείμενο μεταξύ αυτών, ωστόσο η αποκωδικοποίηση είναι μάλλον απλή και προφανής: “Τα πόδια έφτασαν στο πάπλωμα”, αν δεν το ξεπέρασαν ήδη λίγο. Η ΠΑΕ έχει ανάγκη εσόδων.
Ο καθένας από εμάς θα αξιολογήσει τι μπορεί να κάνει. Εκτιμώ ότι δεν υπάρχει Αρειανός που
να μην επιθυμεί να συνεισφέρει με την αγορά ενός εισιτηρίου διαρκείας. Ελπίζω όσο το δυνατόν περισσότεροι από εμάς, στο ασφυκτικό οικονομικό περιβάλλον που ζούμε, να βρούμε τον τρόπο να ανταποκριθούμε και να διατηρηθεί ζωντανή η προσδοκία για κάτι καλύτερο. Θα ήταν πραγματικά κρίμα αυτή η προσπάθεια να μην ολοκληρωθεί, αυτή η ομάδα να μην δείξει μέχρι που μπορεί να φτάσει.
Εξι χρόνια σε έξι δευτερόλεπτα…
https://www.youtube.com/watch?v=gPQ2O-gCKHw&t=299s#t=4m54s
Σε έξι δευτερόλεπτα, μεταξύ 4:54 και 5:00 στο πρόσφατο βίντεο της ΠΑΕ ΑΡΗΣ από τον αγώνα
απέναντι στην ομάδα της Ξάνθης, συμπυκνωμένα έξι χρόνια πίκρας, στενοχώριας, ελπίδας, επιστροφής, παλινόρθωσης. Ο καλύτερος σκηνοθέτης και ο καλύτερος σεναριογράφος δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αυτό το στιγμιότυπο. Όχι 600 χιλιάρικα σε σκηνοθέτες και χορογράφους, αλλά ούτε τα χρήματα όλου του κόσμου δεν μπορούν να αγοράσουν την αυθεντικότητα, τον αυθορμητισμό, την ειλικρίνεια, τη διαχρονικότητα αυτών των έξι δευτερολέπτων.
Τα υγρά σου μάτια, αδερφέ-σύμβολο, τα χείλια σου που τρεμοπαίζουν, κάθε αυθεντική
έκφραση του προσώπου σου να ήξερες πόσο πολύ μας αγγίζει όλους. Αντιστρέφω με περίσσια αγάπη την φράση “είσαι ένας από εμάς” και σε διαβεβαιώνω ότι είμαστε πολλοί σαν κι ΕΣΕΝΑ. Εσύ είσαι η εικόνα της χρονιάς. Σε νιώθουμε, πίστεψέ με. Νιώθουμε τη σκέψη σου, το συναίσθημά σου, τη συγκίνησή σου, τη χαρά σου, την περηφάνια σου, νιώθουμε κάθε τι που διατρέχει το μυαλό και την ψυχή σου.
Λόγια σταράτα σε μια ξεπουλημένη πόλη
https://www.allaboutaris.com/podosfairo/136966/keraynoi-apo-super3
Λόγια σταράτα από τον Super 3. Δυστυχώς απευθύνονται σε ξεπουλημένα ανθρωποειδή, που για λίγα ρούβλια ξεπουλάνε τις μανάδες τους. Ο ένστολος γαλονάς βαράει προσοχή στον Ιβάν, ο πρωθυπουργός στην ΔΕΘ υπόσχεται πρωτάθλημα ΚΑΙ κύπελλο στον Ιβάν, ο ίδιος πρωθυπουργός πανηγυρίζει την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την ομάδα του Ιβάν, η επόπτρια χαίρεται για την πρόκριση της ομάδας του Ιβάν, ο υπουργός Άμυνας χαρίζει στρέμματα για το γήπεδο που θα αγωνίζεται η ομάδα του Ιβάν, ο υπουργός οικονομικών σβήνει τα πρόστιμα και τις προσαύξησες της ομάδας του Ιβάν, η κρατική ΕΡΤ ετοιμάζεται να προσφέρει 8 εκατομμύρια ευρώ στον Ιβάν, η ΕΠΟ δίνει τις προσκλήσεις της στην ομάδα του Ιβάν, ο οδηγός του δημάρχου ανεβάζει τη σημαία της ομάδας του Ιβαν στο δημαρχείο της πόλης. Αναμένουμε να ανακοινωθεί επίσημα και η κάθοδος στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές στελεχών της ομάδας του Ιβάν. Σήψη και παρακμή στην Ελλάδα του σήμερα. Υπάρχει καλύτερο συναίσθημα σε αυτήν την σαπίλα και την παρακμή που μας περιτριγυρίζει από το να είσαι ΑΡΕΙΑΝΟΣ;