Ο Νίκος Παπαδόπουλος γράφει στο AllAboutARIS για το ματς του ΟΑΚΑ και τον ΑΡΗ που συνεχίζει να μαζεύει βαθμούς.
Δεν γίνεται να μην σε κάνουν έξαλλο οι αποφάσεις του Ευαγγέλου. Είναι απλό. Βλέπεις την ομάδα σου να αδικείται και σε “πονάει” που της στερούν την νίκη. Διότι αυτή η ΑΕΚ γκολ δεν μπορούσε να βάλει γκολ με άλλον τρόπο μέχρι το 90′.
Να φωνάξουμε. Και να γράψουμε. Αλλά δυστυχώς δεν θα αλλάξει κάτι. Οπως μου θύμισε και ένας φίλος σήμερα, δυστυχώς για τον ΑΡΗ είναι φυσιολογικό να συναντάει τέτοιες διαιτησίες απέναντι στους υπόλοιπους “μεγάλους”. Και ειδικά στην Αθήνα. Δεν ήταν η πρώτη φορά και σίγουρα όχι η τελευταία. Διότι δυστυχώς δεν είναι ομάδα του παρασκηνίου. Δεν είναι δυνατή εξωαγωνιστικά. Και δεν θα κατηγορήσω τον Καρυπίδη για αυτό, επειδή πολύ απλά δεν μπορεί να το κάνει σε ένα ελληνικό ποδόσφαιρο που… σφάζονται δύο πλευρές και πάλι καμία τους δεν μπορεί να έχει τον απόλυτο έλεγχο. Εδώ καλά-καλά δεν σου ορίζουν ξένους διαιτητές στα ντέρμπι σου!
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Δεν υπάρχει κόκκινη στον Ιντέγε και φυσικά δεν υπάρχει πέναλτι για την ΑΕΚ. Ολοι είδαν. Είναι λογικό η ΑΕΚ να πάρει σφυρίγματα έδρας αλλά όχι τόσο τραβηγμένα. Ακόμα και αυτοί που εκφράζουν την αντίθετη άποψη για τους δικούς τους λόγους. Θα τα σημειώνουμε πάντα. Αλλά όσο δεν αλλάζει κάτι εξωαγωνιστικά και δεν έρχεται η πραγματική εξυγίανση, αυτά θα βλέπουμε. Αυτά για τη διαιτησία, πάμε παρακάτω διότι υπάρχει και ποδόσφαιρο.
Θα τολμήσω να πω ότι το ματς του ΟΑΚΑ ήταν ίσως αυτό στο οποίο ο ΑΡΗΣ ήταν ομάδα του προπονητή του περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Οκ, ήταν από τα παιχνίδια που ταιριάζουν στον ΑΡΗ και σταθερά αποδίδει καλά σε αυτά. Οταν δηλαδή έχει χώρους και αντιπάλους που αφήνουν μέτρα στην πλάτη τους. Υπάρχει όμως ένα μεθοδευμένο πρέσινγκ ψηλά από τους τέσσερις της επίθεσης και έναν χαφ ως πρώτη ζώνη άμυνας, με τους υπόλοιπους να περιμένουν πίσω από το κέντρο εάν η ΑΕΚ περνούσε την μπάλα. Σπάνια το έκανε. Λόγω των απουσιών της αλλά και της αποτελεσματικότητας που είχε η πίεση του ΑΡΗ. Έκλεψε μπάλες, κέρδισε επιπλέον επιθέσεις αλλά υστερούσε πάλι στην τελική προσπάθεια ή την τελική πάσα για να τελειώσει το ματς από το πρώτο μέρος. Αυτό ως στοιχείο, σε συνδυασμό με την τάση της ΑΕΚ να γεμίζει και να δίνει εύκολη δουλειά σε Βέλεθ-Ρόουζ, είχαν ως αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ να είναι καλύτερος ακόμα και όταν έμεινε με παίκτη λιγότερο.
Γενικά ο Ένινγκ διάβασε πολύ καλά το ματς, μαζί με τον Τόλη Τερζή φυσικά. Λίγο η συνολική λειτουργία της ομάδας, λίγο και συγκεκριμένες επιλογές του όπως ο Σάσα στα μπακ και η γρήγορη κίνηση με την είσοδο του Λάρσον. Ισως θα έπρεπε να βγάλει τον Γκάμα και όχι τον Φετφατζίδη. Εγινε όμως και αυτό πιο μετά. Και στο σημείο της αποβολής δεν είναι μόνο η κίνηση του Γερμανού αλλά και η αντίδραση της ομάδας. Δεν πανικοβλήθηκε και δεν παρέκκλινε του τακτικού πλάνου της. Για αυτό και ήρθε το γκολ.
Ο Βέλεθ είπε μία αλήθεια μετά τον αγώνα. Δεν υπάρχει MVP. Ολοι ήταν καλοί. Ολοι λειτούργησαν ως ένα. Είναι η αλήθεια που κρύβεται στην λέξη που χρησιμοποίησε ο Ισπανός όπως και άλλοι συμπαίκτες του σε προηγούμενες δηλώσεις τους. Το “compact”. Συμπαγής δηλαδή. Και δεν είναι τυχαίο αφού είναι μία λέξη την οποία ο Ένινγκ αναφέρει συχνά στις προπονήσεις και στοχεύει σε αυτήν την συμπαγή λειτουργία. Στο ΟΑΚΑ ο ΑΡΗΣ απέδωσε αυτό το “compact” καλύτερα από κάθε άλλη φορά επί δικής του θητείας.
Υπάρχουν βέβαια αστερίσκοι. Οτι δηλαδή η ΑΕΚ έπαιζε με απουσίες. Οτι αυτά τα ματς έτσι κι αλλιώς βγαίνουν στον ΑΡΗ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Δεν υποβαθμίζουν όμως την παρουσία του ΑΡΗ και την νίκη που άξιζε να πάρει. Καλός όμως κι ο βαθμός για την… βαθμοθηρία που συνεχίζεται. Και σε ματς εκτός προγράμματος μάλιστα.
Κόντρα στην Λαμία τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά. Φορμαρισμένη στις τελευταίες αγωνιστικές και με μία πολύ αμυντική προσέγγιση. Δύσκολα δέχεται γκολ και ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να προσπαθήσει αρκετά. Να κάνει αυτός παιχνίδι. Και δεν υπάρχει μόνο ο γρίφος του γκολ αλλά και των προσώπων για τον Ένινγκ.
Ο Σάσας ας πούμε, τα πήγε περίφημα ως δεξιός μπακ. Ο Τσιλιγγίρης έβγαλε στο τέρμα μεγαλύτερη σιγουριά από τον Έμαν. Ο Μπα άρεσε στα χαφ. Ο Λάρσον θεωρείται πλέον εναλλακτική του Ιντέγε αλλά ταιριάζει περισσότερα σε ματς όπως του ΟΑΚΑ και όχι με άμυνες όπως αυτή της Λαμίας. Το δύσκολο λοιπόν για τον Ένινγκ είναι να διαχειριστεί περιπτώσεις όπως αυτές του Σούντγκρεν και του Έμαν. Προσωπικά; Καλύτερα να μείνουν στον πάγκο για την ώρα, βάσει αυτού που είδαμε κόντρα στην ΑΕΚ.