Είμαι από τους ανθρώπους που δεν είναι η καλύτερή μου να καταπιάνομαι με τη διαιτησία.
Αγαπάμε και ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο… για το ποδόσφαιρο. Για τη μπάλα που κυλάει, τις τακτικές, τα γκολ. Ολα αυτά που “τρώνε” ευχάριστα ώρες της καθημερινότητάς μας και όλα αυτά που κάποιοι θέλουν να μας στερήσουν στον βωμό των συμφερόντων που “παίζονται” διαχρονικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Το χθεσινό ντέρμπι έχει την ποδοσφαιρική του πλευρά. Και θα την αναλύσουμε… Είναι όμως από τις φορές που δεν μπορείς να σταθείς πρώτα στο ποδόσφαιρο. Είναι από τις στιγμές που εμείς οι λίγοι τρελοί ή γραφικοί φωνάζουμε ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο πάει κατά διαόλου.
Η ποιότητα έχει πέσει. Στην Ευρώπη όλοι έχουν τα χάλια τους. Και όλα ξεκινούν από τη σήψη του προϊόντος εντός των συνόρων, παρακολουθώντας την προσπάθεια ορισμένων να ωραιοποιήσουν μία σταθερά άρρωστη κατάσταση μόνο και μόνο επειδή τώρα κάνουν κουμάντο αυτοί που τους συμφέρουν.
Ο ΑΡΗΣ ακόμα πληρώνει την 3η θέση
Αυτό που γίνεται φέτος με τον ΑΡΗ δεν έχει προηγούμενο. Ναι, έκανε τα δικά του λάθη και έως ένα σημείο τον έχουν φέρει μέχρι εδώ. Πλέον όμως μαζεύονται τόσα πολλά διαιτητικά…. σφάλματα φέτος, σε σημείο… προστυχιάς. Και εάν συνεχίσουν έτσι, τότε οι ευθύνες του ΑΡΗ ποδοσφαιρικά θα μείνουν αρκετά πίσω.
Και όλα αυτά επειδή η ομάδα βγήκε δύο σερί χρονιές τρίτη “καβαλώντας” την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό. Επειδή διέσυρε την ΕΠΟ στα δικαστήρια. Αυτά τα “μάρμαρα” πληρώνει ο ΑΡΗΣ
Οι ανεπαρκείς και το επικοινωνιακό εγχειρίδιο του… Ολυμπιακού
Δυστυχώς οι επιφυλάξεις για διαιτητή και VAR του χθεσινού αγώνα επιβεβαιώθηκαν. Και επιβεβαιώθηκαν εις βάρος του ΑΡΗ.
Η φάση του πέναλτι είναι από την αρχή ως το τέλος εντελώς λάθος. Ο παίκτης του ΠΑΟΚ πατάει αγωνιστικό χώρο, ο Μπράμπετς έχει ήδη το πόδι στην ανάταση, πάει για να ελέγξει τη μπάλα και ο Σβαμπ πέφτει πάνω του. Ειδικά για το δεύτερο δεν υπάρχει κάτι παραπάνω εάν δεις το ριπλέι όπως ο Αλ Χακίμ. Κρυστάλλινο είναι το στιγμιότυπο.
Οσον αφορά τώρα την πρώτη φάση, για ακόμη μία φορά χθες διαπιστώθηκε στον ΠΑΟΚ φαινόμενο… Ολυμπιακού. Οτι δηλαδή εγώ θα πω το δικό μου και θα επιμείνω μέχρι τελευταίας ρανίδος ότι είναι το σωστό. Και όχι απλά θα το πω αλλά θα προσπαθήσω να στο επιβάλλω κιόλας. Ο,τι αναφέρει δηλαδή το επικοινωνιακό εγχειρίδιο του Ολυμπιακού, το οποίο έχει υιοθετηθεί σε μεγάλο βαθμό από τον ΠΑΟΚ. Και τα παραδείγματα στην πορεία των τελευταίων χρόνων είναι πολλά δυστυχώς. Πριν το χθεσινό ήταν του Πίρσμαν στην Τούμπα. Και άλλα και άλλα και άλλα, σε σημείο που θα πάθουν inception πιστεύοντας ότι αυτό στο οποίο εισχωρούν ισχύει.
Κανένας δεν κάνει κουβέντα για το πόδι μέσα στο γήπεδο αλλά στέκονται στη γραμμή. Φυσικά και στη γραμμή μπορεί να πατήσει. Το γήπεδο είναι το θέμα αλλά αυτό φεύγει σκοπίμως από το “κάδρο” και ουδέν σχόλιο.
Και επειδή είμαστε γενναιόδωροι, ας αφήσουμε στην άκρη το πλάγιο που βάσει κανονισμού είναι αλλαγή. Αμέσως μετά υπάρχει ένα πέναλτι… που δεν υπάρχει και η εξήγηση είναι λίγο πιο πάνω. Δεν είναι παράβαση κάθε επαφή στην περιοχή και ειδικά αυτή.
Οι διαιτητές ήταν ανεπαρκείς και φαινόταν πριν το παιχνίδι μέσα από τα βιογραφικά τους. Περισσότερο με επιλογές αγγαρείας έμοαιζαν. Ασύνδετες και περίεργες. Ο Μπένετ ήταν ανεπαρκής πριν καν αναλάβει φέτος και πλέον σχεδόν όλοι τον βάζουν στο στόχαστρο, εκτός από αυτούς που βολεύονται.
Και φυσικά μέσα σε όλα υπάρχει ο κ. Μπαλτάκος… Οι διαθέσεις του προς τον ΑΡΗ φάνηκαν από την μνημειώδη ανακοίνωση υπεράσπισης Μπένετ και λοιπών στο ΑΕΚ-ΑΡΗΣ. Με το χθεσινή του τοποθέτηση προς τον Καρυπίδη τίθεται πλέον το ερώτημα πότε θα παραιτηθεί. Δεν θα δημοσίευσε ο ΑΡΗΣ κάτι τέτοιο εφόσον δεν ίσχυε, λόγω της σοβαρότητας της καταγγελίας. Είναι μία στιχομυθία που εφόσον ισχύει σέρνει πάλι τον θεσμό του προέδρου της ΕΠΟ στη λάσπη.
Έπρεπε να το τελειώσει στο πρώτο μέρος
Πάμε και στην ποδοσφαιρική πλευρά του ντέρμπι. Οσο παίχτηκε ποδόσφαιρο δηλαδή μέχρι το 1-1….
Ο ΑΡΗΣ κάνει ένα ισορροπημένο πρώτο ημίχρονο, στο οποίο βγάζει όσα ήθελε τακτικά.
Το πρώτο 20λεπτο ήταν σχεδόν μοιρασμένο ανάμεσα στις δύο ομάδες, με την πλάστιγγα να γέρνει υπέρ του ΑΡΗ λόγω Πάλμα ο οποίος θύμισε… τον Πάλμα που χρειάζεται η ομάδα. Πειθαρχημένος και με αυτά αγγίγματα στη μπάλα που κάνουν τη διαφορά. Βγαίνει και η επιλογή του Μαζικού που “σβήνει” τον Νάρεϊ, όπως οι Φαμπιάνο και Ετέμπο εξαφάνισαν τον Κωνσταντέλια.
Το δεκάλεπτο 20′-30′ και εκείνο από το 35′ ως το 45′ ήταν τα διαστήματα υπεροχής έναντι του ΠΑΟΚ, ο οποίος είχε ένα καλό πεντάλεπτο και τη διπλή ευκαιρία με Κάργα και Ολιβέιρα που βρήκε πάνω στον Σιαμπάνη. Η μοναδική καλή στιγμή του ΠΑΟΚ μέχρι το 1-2.
Ο ΑΡΗΣ είχε πάλι καλή κυκλοφορία, πίεζε σωστά και κάλυπτε τους χώρους, έπαιξε με το build up και δημιουργούσε θέματα σε μία άμυνα που ήδη δεν είχε καλή ισορροπία.
Το διαφορετικό στο πρώτο ημίχρονο ήταν ότι ο ΑΡΗΣ εμφανίστηκε πιο επιθετικός τόσο πριν το 1-0 όσο και μετά από αυτό. Δεν φοβήθηκε να πάρει μπάλα, να κάνει παιχνίδι και δεν κάθισε τόσο πολύ στα 2/4 του γηπέδου, παρουσιάζοντας ίσως την καλύτερη εικόνα του φέτος σε ντέρμπι.
Το θέμα είναι ότι είχε τις ευκαιρίες να τελειώσει το παιχνίδι και δεν το έκανε. Θύμισε λίγο το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, διότι πάλι η ομάδα στο δεύτερο μέρος δεν είχε την ίδια ισορροπία και την πνευματική συγκέντρωση του πρώτου. Οι αλλαγές του Λουτσέσκου… έστρωσαν τον ΠΑΟΚ αλλά και πάλι… φάσεις μηδέν. Δεν είχε ουσία στο παιχνίδι του, την οποία βρήκε μέσω της διαιτησίας και κάνοντας “ροντέο” το παιχνίδι. Εκεί ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε να ακολουθήσει πνευματικά. Δύσκολα θα έχανε όμως εάν δεν γίνονταν όλα αυτά. Δεν ανησύχησε και ποτέ, πλην εκείνης της φάσης στο πρώτο ημίχρονο.
Ασχετα με τα διαιτητικά, ο ΑΡΗΣ σίγουρα θα πρέπει να δει το κομμάτι της διαχείρισης των δευτέρων ημιχρόνων πνευματικά και κατ΄επέκταση αγωνιστικά, τόσο οι παίκτες όσο και ο προπονητής που στο πρώτο μέρος παρουσίασε έναν εξαιρετικό ΑΡΗ αλλά στο δεύτερο θα μπορούσε να κάνει λίγο πιο νωρίς κάποιες αλλαγές ως απάντηση σε εκείνες του Λουτσέσκου. Ποδοσφαιρικές “σταγόνες” στον χθεσινό “βούρκο” που έκρινε το τελικό αποτέλεσμα.