Βάζοντας στη ζυγαριά το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο, προφανώς γίνεται κι εύκολα κατανοητό που πέφτει το μεγαλύτερο βάρος. Ξεκάθαρα χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη εντολή. Ίσως και από άποψη κινήτρου, αφού στο ένα μένουν δύο βήματα για να διεκδικηθεί ένας τίτλος, ενώ στο άλλο έχουν σχεδόν «κλειδωθεί» τα Playoffs, αλλά δυστυχώς υπάρχει απόσταση από την προνομιούχο τετράδα.
Αν θέλετε τη δική μου άποψη μια τέτοιου είδους λογική δεν είναι σωστή όταν μιλάμε για έναν τεράστιο σύλλογο όπως ο ΑΡΗΣ. Είναι όμως αυτό που λέμε το… «ασυνείδητα γίνεται».
Το ματς στα Γιάννινα δεν αντέχει ιδιαίτερης κριτικής, πολύ δε περισσότερο από τη στιγμή που έγινε τρεις μέρες πριν από ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι, όπως αυτό στο Αγρίνιο. Οι επιλογές του Άκη Μάντζιου, λίγο πολύ αναμενόμενες από την άποψη ότι πρέπει να γίνει συγκεκριμένη διαχείριση του υλικού, ώστε η ομάδα να μείνει σε υψηλά επίπεδα και στις δύο εγχώριες διοργανώσεις και κυρίως στο Κύπελλο, που είναι ο μεγάλος στόχος. Το γιατί δεν κέρδισες στα Γιάννινα ή στις Σέρρες, μπορεί εύκολα να εξηγηθεί. Οι λίγες στιγμές ποιότητας που έδειξες, δεν στάθηκαν αρκετές για να σου δώσουν το ματς. Κάποιοι παίκτες δεν εκμεταλλεύτηκαν τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν, κάποιοι άλλοι βρέθηκαν σε κακή μέρα. Απλά τα πράγματα, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις, κατά την προσωπική άποψή μου.
Οι ομάδες βέβαια «τρέφονται» από νίκες και φτιάχνουν χαρακτήρα. Και η αλήθεια είναι ότι από το ματς με την Κηφισιά κι έπειτα λείπουν οι νίκες. Το θέμα ωστόσο είναι η μεγάλη πρόκληση ενός τελικού που βρίσκεται μπροστά, αλλά να μην ξεχνάει κανείς ότι για να φτάσει εκεί χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια.
Σήμερα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για μια κάποιου είδους επανεκκίνηση. Ο πρώτος ημιτελικός του Κυπέλλου με τον Παναιτωλικό, προσφέρει τη δυνατότητα να μπει ξανά η ομάδα σε τροχιά αποτελεσμάτων ουσίας και ψυχολογίας. Και με δεδομένο ότι ο δεύτερος θα γίνει τρεις εβδομάδες μετά, θα πρέπει τα ματς πρωταθλήματος που μεσολαβούν να αποτελέσουν την απαρχή μιας νέας αγωνιστικής βαθμοθηρίας.
Δεν ξέρω που μπορεί να φτάσει ο ΑΡΗΣ στο πρωτάθλημα. Αν υπάρχουν κάποιοι μέσα στην ομάδα, που θεωρούν ότι αυτό το σύνολο έχει φτάσει στο ταβάνι του και δεν μπορεί να πάει παραπάνω, ας αναθεωρήσουν. Δεν υπάρχει καμία λογική πάνω σε αυτό.
Πάντως, ελάτε όμως ας το παραδεχτούμε. Όλοι μας το έχουμε πει. «Δεν πειράζει, ευτυχώς έχουμε το Κύπελλο».
Σήμερα λοιπόν ο ΑΡΗΣ καλείται να δείξει ότι όχι απλά έχει έναν στόχο και μάλιστα μεγάλο, αλλά ότι μπορεί να τον διαχειριστεί. Το όποιο σημερινό αποτέλεσμα δεν θα σημαίνει τίποτα, μπορεί όμως να σε φέρει σε μία συνθήκη, κατανόησης των καταστάσεων και πάνω απ’ όλα μιας κάποια ηρεμίας. Και στραβά να πάει μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και το ματς στο Χαριλάου. Εκεί όπου όλοι ελπίζουμε ότι θα «κλειδώσει» και τυπικά ένα μεγάλο κέρδος και παράλληλα ένα τεράστιο στοίχημα. Η διεκδίκηση ενός τίτλου.