Τώρα, που έχουμε ηρεμήσει από την ένταση και την έκρηξη χαράς και συγκίνησης που βιώσαμε την Τετάρτη το βράδυ, νομίζω ότι πλέον, μπορούμε και πρέπει να μιλήσουμε με καθαρό μυαλό, για την επόμενη μέρα.
Αναμφίβολα, ήτανε μία τεράστια πρόκριση.
Ήταν μία σπουδαία επιτυχία η οποία γράφτηκε στην ιστορία του Συλλόγου και αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους.
Ο ΑΡΗΣ, μετά από πολλά χρόνια, απέκλεισε μια ομάδα του επιπέδου του.
Κι όταν λέμε ομάδα επιπέδου ΑΡΗ, είναι ξεκάθαρο τι εννοούμε και δεν χρειάζονται περεταίρω αναλύσεις.
Εννοούμε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, Α.Ε.Κ. και Π.Α.Ο.Κ.
Ξεκάθαρα πράγματα.
Εικοσιτρία χρόνια πέρασαν από τότε που η ομάδα, με αρχηγό τότε τον σημερινό προπονητή μας, τον Απόστολο Μάντζιο, απέκλειε τον Παναθηναικό (περίοδος 1999-2000) και προχωρούσε στην επόμενη φάση του κυπέλου.
Δεν το αναφερω τυχαία.
Έχει τη σημασία του σαν γεγονός και αναδεικνύει ακόμη περισσότερο την επιτυχία.
Ήταν μια τεράστια πρόκριση επί ενός σπουδαίου αντιπάλου, μιας πολύ καλής ομάδας, η οποία αυτή την εποχή, ίσως να είναι η κορυφαία στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Μια πρόκριση που ήρθε στη ψυχοφθόρο διαδικασία των πέναλτι, όπου πρόσφατα είχαμε ζήσει έναν πικρό αποκλεισμό από τη Δυναμό Κιέβου και με μια διαιτησία, από την οποία ο ΑΡΗΣ, έχει κάθε λόγο να αισθάνεται αδικημένος.
Απόλυτα δικαιολογημένα ο κόσμος ξέσπασε.
Πανηγύρισε.
Χάρηκε με την ψυχή του.
Μια σπουδαία επιτυχία, την οποία είχε απόλυτη ανάγκη ο Σύλλογος.
Μια σπουδαία επιτυχία, την οποία είχε απόλυτη ανάγκη ο λαός του ΑΡΗ.
Είχαν μαζευτεί τόσα πολλά αρνητικά γεγονότα τα τελευταία χρόνια, που μαύριζαν τις ψυχές μας.
Με τραγικούς αποκλεισμούς που ζήσαμε, τόσο στο κύπελλο, όσο και στις ευρωπαικές διοργανώσεις.
Αποκλεισμοί στην Ευρώπη, που μας φαρμάκωσαν, όπως αυτός με την Μόλντε (2019), με την Αστάνα (2021) στη τελευταία φάση της παράτασης, με την Δυναμό Κιέβου στα πέναλτι τον περασμένο Αύγουστο…
Τραγωδίες στο κύπελλο, που μας γύρισαν το μυαλό, όπως αυτή του ημιτελικού το 2020 με την Α.Ε.Κ, που φάγαμε το γκολ στο 96ο λεπτό ή στους προημιτελικούς με τον Ολυμπιακό το 2021 με το γκολ του Μπουχαλάκη και το 2023 με το χαμένο πέναλτι του Γκρέι, αλλά και με τη Λαμία το 2022 με τα επίσης δύο χαμένα πέναλτι…
Παράνοια.
Να τα σκέφτεσαι και να σε πιάνει τρέλα πραγματικά!
Έβλεπα τον Βερστράτε να παίρνει φόρα να χτυπήσει το τελευταίο και καθοριστικό πέναλτι και όλα αυτά περνούσαν σαν αστραπή από το μυαλό μου.
Σαν ένα φλας, με όλες αυτές τις τραγικές στιγμές που μας στοίχειωναν τα τελευταία χρόνια.
ΚΥΠΕΛΟ : ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΤΕΛΟΣ. ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΔΡΟΜΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ
Ήταν μια λυτρωτική πρόκριση, με πολύ μεγάλη σημασία, αλλά… ΤΕΛΟΣ.
Πάνε αυτά.
Το έχουμε αφήσει ήδη στην άκρη και προχωράμε.
Η ομάδα πέτυχε αυτή τη πολύ μεγάλη πρόκριση, αλλά τελειώσαμε με Α.Ε.Κ.
Πανηγύρια τέλος.
Χαρήκαμε, ξεσπάσαμε, γουστάραμε.
Τέλος.
Πλέον με καθαρό μυαλό και ηρεμία, πρέπει και επιβάλλεται να δούμε που βρισκόμαστε τώρα και τι γίνεται από δω και πέρα.
Αυτή τη στιγμή τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα.
Σήμερα, 19 Ιανουαρίου, η ομάδα, παρά τα όσα έχει περάσει και εχουν γίνει στη διάρκεια της φετινής χρονιάς, είναι μέσα στους στόχους της.
Εχει προκριθεί στη προημιτελική φάση του κυπέλλου και συνεχίζει, ενώ παράλληλα, παραμένει σε ελεγχόμενη απόσταση από τους προπορευόμενους ανταγωνιστές της στο πρωτάθλημα.
Με όλα αυτά τα προβλήματα που υπήρξαν, με τις αλλαγές προπονητών, με τους πολλούς τραυματισμούς, με όλα αυτά τα αδικαιολόγητα λάθη και τους επιπόλαιους χειρισμούς, με τον κακό προγραμματισμό, την προβληματική προετοιμασία και με όλα αυτά που έγιναν, αλλά και όλα αυτά που δεν έγιναν, με τις απίστευτες βαθμολογικές γκέλες και απώλειες, η ομάδα αυτή τη στιγμή, παραμένει ζωντανή μέσα στους δύο στόχους της!
Στο θεσμό του κυπέλλου, ο επόμενος αντίπαλος μας για τα προημιτελικά, είναι η Νίκη Βόλου και περιμένουμε τον ορισμό των ημερομηνιών.
Μία ομάδα της Superleague 2, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα και αλίμονο αν υποτιμηθεί…
Στο κύπελλο, η αλαζονεία η έπαρση και η επανάπαυση τιμωρούνται…
Παρατηρώ ότι ήδη ορισμένοι ξεφεύγουν και καλό θα είναι να συμμαζευτούν και να σοβαρευτούν.
Ήρεμα.
Ναι, αποκλείσαμε την Α.Ε.Κ.
Ναι, ήταν μια τεράστια σε αξία και σημασία πρόκριση.
Ναι, το χαρήκαμε και το απολαύσαμε.
Τέλος όμως.
Δεν πήραμε το κύπελο.
Για να γίνει αυτό πράξη έχει πολύ δρόμο μπροστά…
Σεμνά. Ταπεινά. Χωρίς έπαρση. Χωρίς αλαζονεία.
Σοβαρά. Μετρημένα.
Συγκεντρωμένοι ΟΛΟΙ ΜΑΣ, στον στόχο.
Μπροστά μας έχουμε τέσσερα 90λεπτά μέχρι το τελικό.
Ο στόχος μας όμως, δεν είναι απλά και μόνο να πάμε στον τελικό, αλλά να διεκδικήσουμε και να κατακτήσουμε το τρόπαιο.
Αφήστε λοιπόν ορισμένοι τα πρόωρα πανηγύρια, συνέλθετε και προσγειωθείτε.
Έχουμε μπροστά μας πολύ και δύσκολο δρόμο.
Αυτά όσον αφορά το κύπελο.
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ: ΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΡΟΚΑΝΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ
Όσον αφορά το πρωτάθλημα κι εκεί είναι ξεκάθαρα τα πράγματα.
Βρισκόμαστε ακριβώς στη μέση.
Έχουμε διανύσει τις δεκαοκτώ αγωνιστικές και απομένουν άλλες τόσες ως τη λήξη, με τις δέκα από αυτές, να είναι για τα play-off.
Ο στόχος μας είναι ξεκάθαρος.
ΝΙΚΕΣ.
Να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερες νίκες και να ροκανίσουμε αυτή τη διαφορά που έχουμε με τις παραπάνω θέσεις.
Την Κυριακή, η ομάδα υποδέχεται τον Ολυμπιακό στο Χαριλάου.
Μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, καθώς με μία νίκη, μπορούμε να μειώσουμε τη βαθμολογική διαφορά με την τέταρτη θέση, στους δύο βαθμούς.
Άρα, δεν μπορούμε να περιμένουμε από τον Απόστολο Μάντζιο και τους ποδοσφαιριστές μας, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, από την εικόνα που μας έδειξαν στους αγώνες, με τον Παναθηναικό, με τον Π.Α.Ο.Κ και με την Α.Ε.Κ.
Να μπούνε μέσα στο γήπεδο, να δώσουν τη μεγάλη μάχη και να πάρουν άλλη μια μεγάλη νίκη.
Θέλουμε και περιμένουμε να δούμε αγωνιστική πειθαρχία, συγκέντρωση, σοβαρότητα, αποφασιστικότητα και πίστη για τη νίκη.
Θέλουμε και περιμένουμε να δούμε μια ΟΜΑΔΑ, με παίκτες που θα κάνουν ψυχωμένο παιχνίδι, θα παίξουν με λεβεντιά και αυτοθυσία και θα δώσουν τη μάχη ως το τέλος.
Όλα αυτά τα στοιχεία δηλαδή, που είδαμε στα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό με τον Π.Α.Ο.Κ. με την Α.Ε.Κ και στα οποία ο ΑΡΗΣ πήρε τις νίκες.
Όλοι μας αυτό περιμένουμε να δούμε.
Μια ομάδα που θα μπει μέσα στον αγωνιστικό χώρο και θα καταθέσει τη ψυχή της για τη νίκη.
ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ Ο Θ. ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ
Κλείνω το σημερινό μου σχόλιο με τον Θόδωρο Καρυπίδη.
Πανηγύρισε και χάρηκε αυτή την σπουδαία πρόκριση.
Πολύ καλά έκανε.
Τα είπαμε αυτά.
Τις νίκες και τις επιτυχίες, πρώτα απ΄ολα τις πιστώνεται η κεφαλή, δηλαδή ο Πρόεδρος.
Το ίδιο και στις ήττες και στις αποτυχίες, επίσης πρώτα απ΄όλα τις χρεώνεται η κεφαλή, δηλαδή ο Πρόεδρος.
Μπράβο λοιπόν και συγχαρητήρια για την πρόκριση της ομάδας.
Θα πρέπει όμως να καταλάβει, οτι αυτή τη στιγμή βιώνουμε μια ιστορική συγκυρία για τον ΑΡΗ και αυτός είναι που καλέιται να πάρει αποφάσεις και να κάνει τις κινήσεις που πρέπει.
Είναι μια πολύ κρίσιμη στιγμή για την ομάδα και η ευθύνη του Θόδωρου Καρυπίδη, είναι ιστορική.
Μπαίνουμε στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος και παράλληλα έχουμε και το κύπελο.
Τώρα είναι που η ενίσχυση της ομάδας, δεν είναι απλά και μόνο απαραίτητη.
Είναι επιτακτική.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ.
Τώρα είναι που πρέπει να έρθουν ποδοσφαιριστές ποιότητας, οι οποίοι θα μπορέσουν να βοηθήσουν την ομάδα και το σημαντικότερο, θα την δυναμώσουν εκεί που χρειάζεται και το έχει ανάγκη.
Μπροστά μας έρχονται αγώνες υψηλών απαιτήσεων και η ομάδα θα πρέπει να είναι ΠΑΝΕΤΟΙΜΗ από κάθε άποψη.
Ο προχθεσινός αγώνας, έδειξε ξεκάθαρα, ότι αν αυτή η ομάδα ενισχυθεί σοβαρά και όπως πρέπει, με παίκτες που θα την αναβαθμίσουν και θα της δώσουν επιμέρους δύναμη σε όλες τις γραμμές, τότε θα αυξηθούν οι πιθανότητες να διεκδικήσει και να κατακτήσει το κύπελλο και φυσικά, να κυνηγήσει κάτι πολύ καλύτερο από την άγονη 5η θέση στο πρωτάθλημα.
Μπορεί να το πετύχει αρκεί να γίνουν οι κινήσεις που πρέπει.
Κι αυτός που έχει την ιστορική ευθύνη για να κάνει αυτές τις κινήσεις, είναι ο Θόδωρος Καρυπίδης.
Μπορεί;
Μπορεί μόνος του;
Μαζί με κάποιον ή κάποιους άλλους, όπως μας το έχει ανακοινώσει ο ίδιος;
Αυτό το ξέρει μόνο ο ίδιος.
Αυτό που ξέρουμε εμείς, είναι οτι αυτή η ομάδα όχι απλά πρέπει να διατηρηθεί και να προσεχθεί σαν κόρη οφθαλμού, αλλά παράλληλα πρέπει να ενισχυθεί περισσότερο.
Πρέπει να οργανωθεί καλύτερα και να λειτουργήσει όπως ταιριάζει σε μια μεγάλη ομάδα.
Να δυναμώσει σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να αναπτυχθεί, να προοδεύσει και να δημιουργήσει ένα όραμα, που θα εμπνέυσει ξανά τον κόσμο.
Να ξυπνήσει ο κοιμώμενος γίγαντας που λέγεται Αρειανός λαός και να ξαναγίνει το “Κλέανθης Βικελίδης” το γνώριμο ηφαίστειο που προκαλεί δέος και θαυμασμό στα πέρατα της οικουμένης.
ΤΩΡΑ είναι η κρίσιμη και καθοριστική στιγμή.
Να γίνει ξανά ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΗΣ του παρελθόντος
Ο ΑΡΗΣ που θα είναι πραγματικος “Θεός του πολέμου’.
Ο ΑΡΗΣ που θα είναι ΝΙΚΗΤΗΣ και ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ.