Έχουμε δει διαιτησίες και διαιτησίες. Φέτος, πέρυσι… Αυτό όμως που αντικρίσαμε το απόγευμα της Κυριακής, ήταν βγαλμένο από την παλιά καλή ποδοσφαιρική… παράγκα. Από αυτές που έχουμε βιώσει στην Ελλάδα ουκ ολίγες φορές…
Δεν χρειάζεται να το αναπτύξουμε και πολύ. Το έργο πέρασε μπροστά απ’ τα μάτια μας όταν ανακοινώθηκαν οι ορισμοί και με τις μνήμες από το ματς του 1ου γύρου ακόμα να είναι έντονες.
Ο Μανούχος μπήκε με την… αποστολή να κερδίσει ο Ολυμπιακός, βρίσκοντας αφορμή στα πιο… ευφάνταστα μέρη ώστε να σπρώξει την προβληματική ομάδα του Πέδρο μαρτίνς, την οποία σταματούσε ο Χουλιάν Κουέστα στις περισσότερες περιπτώσεις. Τι να κάνει όμως και ο Ισπανός…
Τι να κάνει και όλος ο ΑΡΗΣ, που έφυγε από το γήπεδο νιώθοντας αδικημένος που δεν κέρδισε! Δεν μιλάμε για απώλεια του βαθμού. Η ομάδα ήταν για παραπάνω, το οποίο έμοιαζε με άθλο μπροστά στα διαιτητικά όργια του Μανούχου, των βοηθών του και φυσικά του Καραντώνη, τον οποίο πλευρές του Ολυμπιακού παρουσίαζαν… φίλο του Καρυπίδη λίγα 24ωρα πριν το ντέρμπι.
Για τους παίκτες, η κατάσταση αυτή δεν ήταν κάτι καινούργιο. Για τον Μπούργος, σίγουρα ήταν, απορώντας και αυτός με τα όσα έβλεπε από τον Μανούχο, ενώ την ίδια στιγμή η ομάδα του πάλευε και ήταν πολύ κοντά στα στάνταρ που έθεσε ο ίδιος για την αναμέτρηση του “Γεώργιος Καραϊσκάκης”.
Ο Ολυμπιακός ήταν ο νικητής αλλά ο ΑΡΗΣ έκλειψε τις εντυπώσεις, ειδικά με τις αντίξοες συνθήκες που συνάντησε. Ηταν η πιο ελκυστική ομάδα στον αγωνιστικό χώρο του “Καραϊσκάκης”. Και όλη η υγιώς σκεπτόμενη ποδοσφαιρική Ελλάδα, το είδε
Ο ΑΡΗΣ βρίσκει συνθήκες αγώνων που του… κουμπώνουν και παρουσιάζει κάτι πολύ ενδιαφέρον. Οπως και πέρυσι δηλαδή με τον Μάντζιο, αλλά αναβαθμισμένο με την ποιότητα των παικτών που ήρθαν το καλοκαίρι και φυσικά με τις διαφορετικές… πινελιές των Μπούργος-Τερζή.
Σχεδόν όλα τα ματς των πλέι οφ θα είναι έτσι. Εαν οι διαιτητές δεν είναι… ταλιμπάν, δεν τον φοβάμαι τον ΑΡΗ για την 3η θέση. Εκτός φυσικά από τους αγώνες με τον ΠΑΣ, όπου θα συναντήσει διαφορετικές συνθήκες και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε την αντίδραση της ομάδας.
Υπάρχουν βέβαια και αρνητικά από το χθεσινό ματς. Το γκολ που δέχεται η ομάδα από στατική φάση… πάλι. Η ευκαιρία που δεν δικαιολογείται να χάνει ο Ιτούρμπε όπως και η εικόνα της ομάδας επιθετικά μετά το 60′-65′
Είναι το σημείο που ο ο Μπούργος εμπιστεύεται τον πάγκο αλλά δεν δικαιώνεται, όπως κι άλλες φορές φέτος. Χαΐροβιτς και Πάλμα δεν βοήθησαν ούτε επιθετικά αλλά ούτε και αμυντικά, χωρίς να είναι τυχαία η πιο έντονη παρουσία του Ολυμπιακού επιθετικά σε κομμάτια του δεύτερου μέρους.
Η απουσία του Μαντσίνι ή ακόμα και του Ματέο, ήταν εμφανείς. Ο δεύτερος θα είναι διαθέσιμος για το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Για τον πρώτο, όλα είναι ανοικτά. Σε κάθε περίπτωση, το ματς της επόμενης Κυριακής είναι… τελικός για την Ευρώπη και έχει ένα μεγάλο “πρέπει” από δίπλα για τον ΑΡΗ.
Υ.Γ. Η χρησιμοποίηση του Καμαρά στα εξτρέμ, είναι μία σκηνή… από το μέλλον και από την επόμενη σεζόν, εφόσον έρθει και ο κατάλληλος φορ για να προχωρήσει το εν λόγω εγχείρημα.
Υ.Γ 1. Να θυμηθούμε Τζοβάρα το 2019; Δις μάλιστα. Να θυμηθούμε τον Μανούχο του 1ου γύρου; Να θυμηθούμε κι άλλα διαιτητικά όργια που έγιναν υπέρ του Ολυμπιακού και εις βάρους του ΑΡΗ; Μα αφού έχουν άριστες σχέσεις σύμφωνα με κάποιους.. Ή έτσι θέλουν να λένε
Υ.Γ.2 Ο ΑΡΗΣ έβγαλε ανακοίνωση μετά και τη διαιτησία του Μανούχου στον 1ο γύρο. Αυτί δεν είδαμε να ιδρώνει. Είναι δικαιολογημένες κραυγές, δίχως νόημα όμως. Αλλιώς λύνονται αυτά…